سقوط، نتیجه سکون است

وادی‌ها از شماره یک تا شماره چهارده، اهم موضوعاتی که بایستی در زندگی ما سرلوحه امورات قرار گیرد را مطرح می‌کنند و ما را به معرفت و دانش درست زندگی کردن، نزدیک می‌کنند. وادی‌ها قوانینی هستند که اگر خوب دقت کنیم، همیشه و در همه جا جاری هستند. اگر بلد باشیم، یاد گرفته باشیم و عمل کنیم در بازی زندگی، بازیکن خوبی خواهیم بود، طوری که خودمان و دیگران از بازی ما لذت می‌برند و دوست داریم که تمام نود دقیقه را در زمین باشیم و طرفداران زیادی خواهیم داشت. اگر بلد نباشیم؛ اما عمل کردن را بلد نباشیم، طوری بازی می‌کنیم که هم حال خودمان را می‌گیریم و هم حال دیگران را، بازی‌مان برای دیگران لذت و زیبایی نخواهد داشت و همه می‌خواهند که ما هر چه زودتر از زمین خارج شویم و خریداری هم نداریم. جالب این که بازیکن بد در این شرایط معمولاً تقصیرها را گردن دیگران، محیط، شرایط و در نهایت، زمین می‌اندازد. بازیکن خوب در بازی زندگی، بازیکنی است که به دانایی رسیده و یا در مسیر دانایی است و سعی می‌کند به دانایی خود عمل کند؛ زیرا دانایی، وضعیت، مرتبه و کیفیت جهانبینی را مشخص می‌کند.

و اما وادی هشتم؛ با حرکت راه نمایان می‌شود. می‌گویند یکی از نام‌های نیروی شیطانی یا منفی، نیروی بازدارنده است، نیرویی که سعی می‌کند به عنوانین مختلف ما را از حرکت بازدارد، این نیرو خیلی خوب می‌فهمد که اگر ما بایستیم و توقف کنیم به دنبال توقف، سقوط می‌کنیم و سکون بدون سقوط وجود ندارد. این نیرو هر بار سعی می‌کند با شناسایی نقاط حساس و نقاط ضعف ما که ممکن است یک روز مواد مخدر باشد و روزی دیگر موضوعی دیگر، ما را از مسیر صحیح زندگی خارج و متوقف کند. بنابراین انسان در طول زندگی دائماً در حال حرکت است و هیچ نقطه‌ای وجود ندارد که انسان بگوید مسیر زندگی من تمام شده، به پایان رسیده و من باید بایستم. چنین جایی در زندگی انسان هرگز وجود ندارد، حتی بعد از انتقال از این دنیا به دنیاهای بعدی، چه در این دنیا و چه در حلقه‌های دیگر و این داستان تا ابد‌الدهر ادامه خواهد داشت و هیچکس نمی‌تواند آن را متوقف کند و یا بخواهد به زندگی خود پایان دهد.

خیلی وقت‌‌ها ساعت‌ها، روزها، هفته‌ها و ماه‌ها فکر می‌کنیم؛ اما حرکت نمی‌کنیم. تفکر بسار خوب است و اهمیت آن را همه ما می‌دانیم؛ اما جایی هست که دیگر باید حرکت کرد و تفکر به تنهایی راه به جایی نمی‌برد. کشتی در ساحل، امن است؛ اما برای این ساخته نشده است. غافل از این که تا حرکت نکنیم راه نمایان نمی‌شود. وادی هشتم یکی از بهترین بهانه‌ها و دستاویز‌های نیروی منفی، جهل و نادانی ما را در توقف بی‌جا نقش بر آب می‌کند. یکی دیگر از ترفندهای نیروی منفی و یا جهل و نادانی ما این است که در ابتدای شروع کار، تصویری بسیار وحشتناک و ترسناک از آن کار و انجام آن در ذهن ما ترسیم می‌کند، طوری که جرأت نمی‌کنیم به آن کار نزدیک شویم و کوچک‌ترین حرکتی انجام دهیم. این حرکت است که ما را از یک نقطه به نقاط دیگر می‌رساند و وضعیت ما تغییر می‌کند. برای عبور از تاریکی برای درمان اعتیاد، رسیدن به رهایی، روشنایی، سعادت و خوشبختی باید حرکت کرد، تا حرکت نکنیم همان‌جایی هستیم که هستیم و هیچ تغییری جز تخریب بیشتر و سقوط بیشتر قسمت ما نخواهد شد.

رابط خبری: همسفر صدیقه مرزبان خبری پارک بوستان سرو بهشهر
تایپیست: همسفر زینب رهجوی راهنما فرشته ورزشبان والیبال
ویرایش و ارسال: همسفر زینب رهجوی راهنما همسفر بنفشه از نمایندگی خواجو، دبیر سایت
گروه ورزش همسفران کنگره‌۶۰