English Version
This Site Is Available In English

‌حرکت با تفکر و ایمان و نظم کلید روشن شدن مسیر راه است

‌حرکت با تفکر و ایمان و نظم کلید روشن شدن مسیر راه است

از عنوان وادی هشتم مشخص است که با حرکت، راه آشکار می‌شود؛ زیرا در سکون هیچ اتفاقی نمی‌افتد. در ابتدای کتاب وادی هشتم، هر جمله تأکید دارد که باید حرکت کرد، چرا که همه چیز در حرکت شکل می‌گیرد. اما پیش از هر حرکتی، لازم است تفکر کنیم، چون تفکر معمار ساختارهاست و بدون آن، حرکت نتیجه‌ای نخواهد داشت. افراد هوشمند ابتدا تفکر می‌کنند و سپس حرکت، در حالی‌که انسان‌های ناآگاه یا نامتعادل، بدون فکر دست به عمل می‌زنند و معمولاً با شکست مواجه می‌شوند. بسته به نوع کار، ممکن است تفکر تنها ۵ دقیقه یا حتی چند ساعت زمان ببرد. همان‌گونه که معمار، پیش از ساخت ساختمان نقشه می‌کشد و جای اتاق‌ها، آشپزخانه و پذیرایی را مشخص می‌کند، ما نیز باید پیش از انجام هر کاری، نقشه و طرحی روشن در ذهن داشته باشیم و آن را مو‌به‌مو اجرا کنیم.

به‌عنوان مثال، اگر در لژیون کاهش وزن شرکت کرده‌ایم، باید برنامه‌ تعیین‌شده را منظم و دقیق اجرا کنیم؛ وعده‌های غذایی را سر ساعت بخوریم و سالاد را ۲۰دقیقه قبل از غذا مصرف کنیم. اگر حتی یکی از این موارد رعایت نشود، مسیر درست طی نخواهد شد؛ بنابراین حرکت زمانی نتیجه می‌دهد که با برنامه‌ریزی و نظم همراه باشد. در هر کاری، ابتدا باید نقشه را طراحی و سپس با افکار و برنامه‌ریزی، مسیر حرکت را معماری کنیم. وقتی تصمیم به حرکت می‌گیریم، لازم است اطلاعات کافی جمع‌آوری کنیم؛ اما دانستن تمام جزئیات مسیر الزامی نیست. برای نمونه، اگر از تبریز عازم شمال کشور باشیم، تنها لازم است جهت کلی را بدانیم؛ در طول مسیر تابلوها ما را از جزئیات آگاه خواهند کرد. گاهی آن‌چه در ابتدا تصور می‌کنیم در ادامه مسیر به شکل‌های متفاوتی نمایان می‌شود.

بنابراین وادی هشتم به ما می‌گوید: نترسید، پروا نکنید، حرکت کنید؛ راه در مسیر حرکت روشن می‌شود. لازم نیست همه چیز از ابتدا مشخص باشد، کافی است شروع کنیم. زندگی نیز مانند یک فیلم یا داستان است؛ اگر تمام بخش‌های آن مثبت و بدون فراز و نشیب باشد، هیچ لذتی از آن نخواهیم برد. رنج، شکست، فقر و سختی، بخشی از مسیر رشد و تکامل انسان‌اند و نبود آن‌ها، زندگی را بی‌معنا می‌کند. شاید برخی از ما بگوییم، چرا خدا این‌همه رنج و بی‌عدالتی را می‌بیند و کاری نمی‌کند؟ اما حقیقت این است که خداوند ساختار هستی را به‌گونه‌ای آفریده تا انسان در مسیر زندگی آزموده شده و رشد کند. پس آموختیم که برای حل مشکلات، نشستن و درجا زدن راه به جایی نمی‌برد. باید با تفکر، ایمان و حرکت درست گام برداریم، و در این مسیر، خداوند همواره افرادی را برای راهنمایی و یاری، سر راهمان قرار می‌دهد.

 

منابع: کتاب عشق، چهارده وادی برای رسیدن به خود، صحبت‌های آقای مهندس در جلسات جهان‌بینی
نویسنده:  راهنما تازه‌واردین همسفر فاطمه (لژیون سردار)
رابط‌ خبری: همسفر شهلا (لژیون سردار)
ویرایش و ارسال: همسفر رباب رهجوی راهنما همسفر مریم(لژیون اول) دبیر سایت
همسفران نمایندگی صائب تبریزی

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .