English Version
This Site Is Available In English

در سکون هیچ زایشی نیست

در سکون هیچ زایشی نیست

یازدهمین جلسه از دوره‌ی سیزدهم کارگاه‌های آموزشی عمومی کنگره ۶۰ نمایندگی دلیجان، با استادی مسافر میلاد، نگهبانی مسافر رضا، و دبیری همسفر پیمان، با دستور جلسه:" وادی هشتم و تأثیر آن بر روی من"، شنبه ۱۹ مهرماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷ آغاز به کار کرد.

سخنان استاد:

خداوند را شاکر و سپاسگزارم که یک بار دیگر این فرصت و توفیق را به من داد تا در این جایگاه مقدس بنشینم، خدمتگزار شما باشم و از این طریق، آموزش ببینم. سپاس ویژه دارم از راهنمایان گران‌قدرم، آقای بهروز و آقای محمد، که با صبر و دانش بی‌کران خود به من آموزش دادند و اجازه دادند تا در این جایگاه، خدمت کنم. همچنین از مرزبانان عزیز، تمامی راهنمایان و همه خدمتگزاران کنگره که این فرصت آموزش و نشستن در این مکان را برای من فراهم کردند، صمیمانه تشکر می‌کنم.

دستور جلسه امروز، در مورد وادی هشتم و مفهوم عمیق «با حرکت، راه نمایان می‌شود» است. هنگامی که به این وادی و هفت وادی پیش از آن می‌نگریم، این پرسش مطرح می‌شود که چرا پس از گذر از هفت وادی، تازه در وادی هشتم به ما گفته می‌شود که راه با حرکت، نمایان می‌گردد؟ با تأمل بیشتر درمی‌یابیم که اگرچه ورود ما به کنگره، خود یک حرکت مثبت و بزرگ محسوب می‌شود، اما حرکت اصلی و واقعی زمانی آغاز می‌گردد که آموزش‌های ضروری را به طور کامل دریافت کرده و با «چنته‌ای پر» – که همان هفت وادی اولیه است – آماده آغاز سفر شویم.

این سفر، همان‌گونه که آقای مهندس دژاکام در ابتدای راه به ما می‌گویند، «سفری است از ظلمت به نور». این جمله، خود گویای همه چیز است؛ یعنی باید حرکت کرد، باید عمل کرد. اکنون زمان آن فرا رسیده که دانش و آموزش‌هایی که در کنگره کسب کرده‌ایم، را به عمل تبدیل کنیم. این سفر را می‌توان به مسافری تشبیه کرد که قصد دارد از شهری به شهر دیگر سفر کند، اما تاکنون این مسیر را نپیموده است. او نیازمند اطلاعات، ابزار و امکاناتی است تا بتواند سفر خود را به سلامت آغاز کند.

نکته بسیار مهمی که به نظر بنده می‌رسد، این است که این راه، به آن صورتی که ما تصور می‌کنیم، از پیش آشکار و مشخص نیست. ما نمی‌دانیم در طول مسیر با چه چالش‌ها و موقعیت‌هایی روبه‌رو خواهیم شد. راه، تنها و تنها زمانی برایمان آشکار می‌شود که حرکت را آغاز کنیم. در طول این مسیر، ممکن است با موانع و تجربیاتی روبه‌رو شویم که هرگز انتظارشان را نداشتیم.

همان‌طور که آقای مهندس نیز تأکید می‌کنند، لازم نیست از قبل، تمام جزئیات و پیچ‌و‌خم‌های راه را بدانیم. کافی است آغازگر باشیم. همین که گام اول را برداریم، راه به ما نشان می‌دهد که چگونه ادامه دهیم. اما این امر، مشروط به داشتن امید، توکل و حرکت با حسی خوب و بدون ترس به سوی آینده‌ای روشن است.

خداوند متعال خود در قرآن کریم می‌فرماید: «سرپرست کسانی است که از تاریکی‌ها به سوی نور بیرون آیند.» در ابتدای وادی هشتم نیز آمده است: «در سکون، هیچ ضایعش و رشدی نیست.» همه ما و همه موجودات، محکوم به حرکت هستیم. البته باید توجه داشت که حرکت می‌تواند به سمت ارزش‌ها یا ضد ارزش‌ها باشد. حرکتی که ما برمی‌گزینیم، باید همواره به سمت ارزش‌ها و نور باشد.

چند دقیقه‌ای نیز اجازه می‌خواهم تا در مورد جشن گلریزان که در پیش داریم، صحبت کنم. این موضوع نیز بی‌ارتباط با مفهوم وادی هشتم نیست. همان‌طور که می‌دانید، بنده به عنوان خزانه‌دار لژیون سردار، دغدغه این امر را دارم.در جشن گلریزان، ما اصل بخشش و مسئولیت‌پذیری جمعی را می‌آموزیم. برای حفظ و بقای سیستم کنگره ۶۰، همان‌گونه که آقای مهندس بدون تعارف اشاره کرده‌اند، لازم است پایه‌های مالی ما مستحکم باشد.

متأسفانه سال گذشته، لژیون سردار آن‌گونه که باید، عملکرد مطلوبی نداشت. امیدوارم امسال با همدلی و همکاری یکدیگر، بتوانیم جشن گلریزان پرشور و موفقی برگزار کنیم و به هدف بزرگمان که آقای محمد نیز هفته گذشته به آن اشاره کردند – یعنی خرید زمین برای کنگره، دست یابیم.نکته مهم دیگر این است که قرار نیست حتماً مبلغی کلان و یک‌جا اعلام تعهد (اعلام دنوری) کنیم. مهم این است که با پیوستن به لژیون سردار، متعهد شویم ماهیانه مبلغی را – هرچند اندک – به‌صورت مستمر کنار بگذاریم تا در پایان سال مالی، در کنار یکدیگر به هدف مشترکمان نزدیک شویم.

تجربه زیبایی که پارسال در جشن گلریزان شعبه شهرکرد شاهد آن بودم – که نمی‌دانم در اینجا نیز اجرا شده یا خیر – این بود که چندین از مسافران، اصلاً از اینکه برایشان «اعلام دنوری» شده بود، خبر نداشتند. همسفرانشان به صورت غافلگیرانه و از روی محبت، برای آنها این کار را انجام داده بودند. به نظر من، این حرکت بسیار زیبا و نشان‌دهنده عمق آموزش‌پذیری و نزدیکی حس همسفران به یکدیگر است. امیدوارم همه ما چنین همسفران دلسوز و آگاهی را در کنار خود داشته باشیم.در پایان، از همه شما عزیزان که با سکوت و توجه خود به صحبت‌هایم گوش دادید، سپاسگزارم.

رهایی مسافر علی- رهجوی لژیون دوم 

اهدای لوح تقدیر به اعضای لژیون سردار 

عکس: مسافر محمد- لژیون یکم / مسافر رضا- لژیون دوم 

تایپ و بارگذاری خبر: همسفر مسعود- نگهبان سایت 

نمایندگی دلیجان

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .