در سکون به مقصدی نخواهیم رسید

مشارکت مکتوب همسفران لژیون سردار

همسفر زهره:
«تو پای به راه در نه و هیچ مپرس؛ خود راه گویدت که چون باید رفت»؛ وادی هشتم یکی از مهمترین ستون‌های جهان‌بینی در کنگره ۶۰ و از قوانین مهم زندگی است زیرا تنها یک تعهد یا پیمان ذهنی نیست، بلکه به‌ معنای عملی‌ کردن جهان‌بینی است.

در این بخش متوجه خساراتی شدم که به خودم و خانواده‌ام زده بودم؛ همه این‌ها به‌ خاطر ناآگاهی بود؛ به‌ دلیل ناآگاهی و ترس از شکست، جرات حرکت نداشتم و امن‌ترین راه را در این می‌دیدم که حرکت نکنم و منتظر معجزه باشم.

نیروی اهریمنی همیشه به دنبال توقف و سکون در ماست؛ درحالیکه سکون مساوی نیستی و زوال است و با قانون تکامل مغایرت دارد؛ همه‌ چیز در حرکت شکل می‌گیرد و ما پاداش حرکت را در اولین گام دریافت کردیم؛ همان یافتن و نمایان شدن راه.

وقتی با جهان‌بینی کنگره که همچون قطب‌نما مسیر درست را به من و مسافرم نشان داد، آشنا شدیم؛ با ایمان و تلاش جهت خود را ۱۸۰درجه تغییر دادیم و روش DST را پذیرفتیم، سپس آموزش‌ها را فرا گرفتیم و در مسیر رهایی و درمان موفق شدیم؛ برای این نعمت‌ها شکرگزار خداوند، آقای مهندس و تمام کسانی‌ که در این مسیر خدمت می‌کنند، هستم.

همسفر سوسن:
همه‌ چیز با حرکت آغاز می‌شود و آغاز هر کاری با قدم اول است؛ هنگامی‌ که حرکت را دانسته و هدفمند آغاز می‌کنیم، راه‌های دیگری پیش روی ما باز می‌شود؛ راه‌هایی که مکمل اهداف و زینت‌بخش مسیر ما هستند.

وقتی برای درمان مسافرم به کنگره آمدم، نمی‌دانستم که خودم هم باید سفر کنم و آموزش ببینم؛ خوشبختانه جست‌وجو و حرکت من، درهای آموزشی را به‌ روی من باز کرد؛ آموزش‌هایی که هرگز در جاهای دیگر ندیده بودم و لازمه ادامه زندگی‌ من بودند.

همسفر مریم:
وادی هشتم به ما شجاعت حرکت می‌بخشد تا بی‌پروا قدم برداریم؛ هر آموزشی، چراغ‌ قوه‌ای در دست ما می‌گذارد تا چند متر جلوتر را ببینیم؛ وقتی آن چند متر روشن شد و پیش رفتیم، چند متر دیگر برایمان نمایان می‌شود و اینگونه آرام‌آرام به انتهای مسیر نزدیک می‌شویم.

باید بدانیم که در مسیر زندگی، دو راهی‌های بسیار وجود دارد؛ صراط مستقیم و صراط غیرمستقیم؛ فرد خردمند هنگام روبه‌رو شدن با دو راهی، ابتدا می‌اندیشد سپس تحلیل می‌کند و بعد با تدبّر و تعقل، راه درست را انتخاب می‌کند اما انسان بی‌خرد، بدون فکر حرکت می‌کند و معلوم نیست سرانجام کارش چه خواهد شد.

هر حرکتی، حرکت واقعی نیست؛ حرکتی صحیح و سالم است که رو به رشد و ارتقا باشد؛ اگر حرکت رو به رشد نباشد، آن حرکت، حرکت درستی نخواهد بود؛ اگر تصمیم به حرکت گرفتیم با اطمینان خاطر و توکل به خدا حرکت کنیم، قطعاً خداوند ما را همراهی خواهد کرد و در سر راهمان دوستانی خواهد نهاد که یاریمان کنند.

همسفر شهناز:
وادی هشتم با جمله‌ای آغاز می‌شود که مسیر زندگی‌ام را تغییر داد: «با حرکت، راه نمایان می‌شود.»

سال‌ها در سکون و ترس زندگی می‌کردم؛ همیشه منتظر آمدن کسی، رخ‌ دادن اتفاقی یا معجزه‌ای بودم تا زندگی‌ام تغییر کند اما هیچ‌ چیز تغییر نمی‌کرد چون من حرکت نمی‌کردم.

در کنگره۶۰ آموختم که سکون مساوی نیستی و زوال است و تنها راه رشد، حرکت آگاهانه و هدفمند است؛ با ایمان و تلاش، قدم اول را برداشتم و همانطور که وادی می‌گوید، راه با حرکت نمایان شد؛ اکنون می‌دانم هر قدمی که بردارم، مرا به آرامش، آگاهی و رهایی نزدیک‌تر می‌کند.

در مسیر حرکت، گاهی با دو راهی‌هایی روبه‌رو می‌شویم؛ صراط مستقیم و صراط غیرمستقیم؛ فرد خردمند با تفکر، تحلیل و تعقل مسیر درست را انتخاب می‌کند اما انسان بی‌خرد، بدون اندیشه حرکت می‌کند و معلوم نیست سر از کجا دربیاورد.

هر حرکتی، حرکت نیست؛ حرکت درست آن است که رو به رشد و ارتقا باشد؛ اگر با توکل به خداوند و اطمینان خاطر حرکت کنیم، خداوند ما را همراهی خواهد کرد و دوستانی را سر راهمان قرار می‌دهد که یاریمان کنند؛ از خداوند، جناب مهندس، راهنمای عزیزم و همه خدمتگزاران کنگره۶۰ سپاسگزارم.

همسفر نادیا:
وادی هشتم برایم حس و حال خوبی دارد؛ اینکه می‌دانم فرصت جبران خطاهایم وجود دارد و می‌توانم لکه‌های سیاه کارنامه‌ام را پاک کنم، به من امید بسیار می‌دهد تا حرکت کنم و به مقصد برسم، منظورم حرکت آگاهانه است؛ توبه و بازگشت از تمامی خطاها، تصمیم برای تبدیل‌ شدن به یک انسان خوب، کامل و مفید هم برای خود و هم برای جهان.

این وادی، همیشه یادآور مهر خداوند و فرصت بخشش است؛ اینکه با هر پیشینه و هر گناه و خطایی، می‌توانم خود و دیگران را ببخشم و بخشیده شوم.

همسفر زهرا:
این وادی یکی از زیباترین و پرکاربردترین قوانین هستی است و زندگی را به ما نشان می‌دهد و می‌آموزد که راه با حرکت نمایان می‌شود.

یکی از نام‌های نیروی شیطانی یا منفی، نیروی بازدارنده است، نیرویی که تلاش می‌کند ما را از حرکت باز دارد؛ این نیرو خوب می‌داند که اگر توقف کنیم، سقوط خواهیم کرد زیرا سکون بدون سقوط وجود ندارد.

این نیرو بارها کوشش می‌کند، ما را از مسیر صحیح زندگی خارج کند؛ زندگی انسان یک مسیر برای حرکت است نه سکون؛ در نتیجه، انسان در طول زندگی باید در حرکت باشد و هیچ نقطه‌ای نیست که بگوییم مسیر زندگیمان به پایان رسیده است؛ تنها با برنامه‌ریزی و حرکت است که می‌توانیم راه را بیابیم.

همسفر شکریه:
وادی هشتم برایم حس و حال خوبی به همراه دارد؛ اوایل حس‌هایی مانند ترس و ناامیدی در من بسیار قوی بود و اعتماد به‌ نفس و قدرت بخشش نداشتم اما با کمک راهنمای عزیزم و آموزش‌های ناب ایشان، دریافتم که باید ذره‌ذره حس‌های آلوده را از خود دور کنم تا حرکتی که انجام می‌دهم، راه مرا به‌ درستی نمایان کند.

باید اشتباهات گذشته‌ام را جبران کنم و از آن‌ها بازگردم؛ از آقای مهندس دژاکام و از راهنمای دلسوزم، خانم مولود، سپاسگزارم.

همسفر نوال:
«با حرکت، راه نمایان می‌شود»؛ این یک قانون است؛ در سکون به مقصدی نخواهیم رسید، باید حرکت کنیم تا به هدف موردنظر دست یابیم اما این حرکت باید با تفکر همراه باشد.

افراد باهوش قبل از انجام هر کاری ابتدا فکر می‌کنند و بعد وارد عمل می‌شوند اما افراد نامتعادل ابتدا عمل می‌کنند و بعد فکر می‌کنند که در نتیجه با شکست مواجه می‌شوند، پس اگر می‌خواهیم به رهایی برسیم و در مسیر قرار بگیریم، اول باید تفکر کنیم و سپس حرکت کنیم.

منبع: وادی هشتم (با حرکت، راه نمایان می‌شود)
عکاس: همسفر فرحناز مرزبان خبری
تنظیم و ارسال: همسفر سما رهجوی راهنما همسفر مولود (لژیون یازدهم) دبیر دوم سایت
همسفران نمایندگی اروند آبادان