امواج چون گردباد بر زمین فرود می‌آیند و آنچه برداشتنی باشد، با خود به امانت می‌برند و این، جز فرمان حاصل نمی‌گردد؛ پس با شما که پیمان می‌بندید، در اندیشه آن باشید که از زمین برخواسته و به آن مکانی که فرمان است رهسپار شوید.
همسفر لیلا و مسافر ایشان مهدی با آخرین آنتی‌ایکس مصرفی تریاک و شیره وارد کنگره۶۰ شدند. به مدت ۱۰ ماه و ۱۳ روز با متد DST و دارویOT با راهنمایی مسافر مرتضی و همسفر زهره سفر کردند. رشته ورزشی مسافر والیبال و رشته ورزشی همسفر دارت هست. هم‌‌اکنون ۶ ماه است که با دستان پرتوان آقای مهندس از بند اعتیاد آزاد و رها هستند.
در باب دستور جلسه «وادی هشتم: با حرکت، راه نمایان می‌شود.» مصاحبه‌ای با همسفر لیلا ترتیب دادیم، از ایشان ممنون هستیم که وقت ارزشمند خود را در اختیار ما قرار دادند و ما را در این گفت‌وگو همراهی کردند.
اگر بخواهید وادی هشتم را به یک تازه‌وارد که سر در گم است و نمی‌داند از کجا شروع کند، توضیح دهید چه می‌گویید؟
اوایل که عزیزی وارد کنگره می‌شود، یک حس سردرگمی در او وجود دارد، نمی‌داند که کنگره کجا است و قدم در چه راهی گذاشته است. خود من روز اول گیج بودم و الان که فکر می‌کنم چیز واضحی از روز اول یادم نمی‌آید. هیچ شناختی از این محیط جدید نداشتم. ولی کم‌کم هم‌فاز شدن با افراد شعبه به‌فرد کمک می‌کند، تا با این محیط خو بگیرد. چون در این مکان همه یک هدف مشترک دارند. رهایی خواسته همه افراد در کنگره است.
به نظر شما مهم‌ترین چالش که افراد در عمل به وادی هشتم با آن روبرو می‌شوند چیست و چگونه می‌توان بر آن غلبه کرد؟
به نظر من مهم‌ترین چالش در عمل به وادی هشتم سخنان ضد و نقیض اطرافیان است؛ انسان باید با افراد خانواده مشورت کند؛ ولی در نهایت تصمیم‌گیرنده خود او است. موفقیت در این مسیر باعث بالا رفتن اعتماد به نفس ما می‌شود و بقیه هم متوجه می‌شوند راهی که می‌رویم همان صراط مستقیم است.
از دیدگاه شما اهمیت حرکت و پیشروی مستمر در مواجهه با چالش‌ها چیست و چرا انتظار کشیدن به جای اقدام مانعی برای پیشرفت است؟
حرکت کردن و پویا بودن در این مسیر مهم‌ترین چیز است. از راکد بودن و انتظار کشیدن هیچ چیزی به دست نمی‌آید؛ اگر تا قیامت دست روی دست بگذاریم و فقط از شرایط ناراحت باشیم، چیزی عاید ما نمی‌شود؛ اگر حرکت کنیم، راه هموار می‌شود؛ به هرحال اگر بخواهیم به درمان برسیم یک مقدار سختی وجود دارد. به قول معروف هر که طاووس خواهد، جور هندوستان کشد.
چه راهکارهایی برای حفظ انگیزه و استمرار حرکت در شرایط سخت و نامطمئن به نظر شما موثر است؟
به نظر من درمان شدن در کنگره۶۰ اصلاً سخت نیست؛ فقط باید منیت نداشته باشیم و کاملاً گوش به فرمان باشیم. در این مکان هر سخنی گفته شود حتماً به نفع خود ما است.
با توجه به اهمیت حرکت در وادی هشتم چگونه می‌توان بر ترس‌ها و تردیدهای درونی فائق آمد؟
اوایل ممکن است ترس داشته باشیم که باز هم مثل هزاران راهی که یک مصرف‌کننده رفته و به هدف خود نرسیده است، ما هم به نتیجه نمی‌رسیم؛ ولی به مرور متوجه می‌شویم این‌جا تنها جایی است که رهایی ما را ممکن می‌سازد.
مصاحبه‌کننده: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر معصومه (لژیون پنجم)
طراحان سوال: همسفر ندا رهجوی راهنما همسفر الهه (لژیون هفدهم) همسفر شهین رهجوی راهنما همسفر آرزو (لژیون دوم) همسفر ندا رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون نهم)
ویرایش و ارسال: همسفر پریسا رهجوی راهنما همسفر آرزو (لژیون یازدهم) دبیر سایت
- تعداد بازدید از این مطلب :
2621