هر حرکتی نیاز به هدف دارد

اولین جلسه از دوره دوم سری کارگاه‌های آموزشی خصوصی مسافران کنگره۶۰ نمایندگی تربت حیدریه در روزهای یکشنبه با استادی پهلوان همسفر قاسم و نگهبانی مسافر مسلم و دبیری مسافر جواد با دستور جلسه "وادی هشتم با حرکت راه نمایان می‌شود" در تاریخ 20 مهر ماه ۱۴۰۴ رأس ساعت ۱۷ آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان قاسم هستم یک همسفر.
تشکر می‌کنم از نگهبان جلسه که استادی جلسه را به من واگذار کردند تا خدمت کنم و آموزش بگیرم.
دستور جلسه امروز با موضوع «وادی هشتم؛ با حرکت راه نمایان می شود.» است. همان‌طور که از عنوان مشخص است، زمانی که فرد تصمیم می‌گیرد کاری را انجام دهد، باید حرکت کند.
در مثلث جهالت ما سه نوع ضلع داریم:
۱. ضلع ترس
۲. ضلع ناامیدی
۳. ضلع منیت
در مسیر عمل و تلاش، ضلع ترس اغلب بیشترین مانع را ایجاد می‌کند؛ ترس از شکست، ترس از قضاوت دیگران و ترس از شروع کردن. اگر بخواهیم به نتیجه برسیم، باید از این ترس عبور کنیم. هر حرکتی نیاز به هدف دارد، زیرا بدون هدف، مسیر مشخصی برای حرکت وجود نخواهد داشت.
همان‌طور که مهندس دژاکام فرمودند:
اگر کسی می‌خواهد به مقصدی برسد، ابتدا باید بداند در کجا قرار دارد و سپس مقصد و مسیر حرکت خود را بشناسد. برای مثال اگر قرار است از تهران به شمال سفر کنیم، باید مسیر، شرایط جاده، وسایل لازم و حتی فصل سفر را بررسی کنیم. در مسیر زندگی نیز همین‌گونه است ما باید هدف را مشخص کنیم چون در هر مسیر انحراف‌هایی وجود دارد و تنها با آگاهی می‌توان مسیر درست را تشخیص داد.

خود من از زمانی که حدود چهار سال پیش وارد کنگره شدم، در بسیاری از جنبه‌های زندگی‌ام تغییرات بزرگی احساس کردم. در گذشته در ارتباط با خانواده، محیط کار و جامعه با مشکلات زیادی روبه‌رو بودم، اما با آموزش‌های کنگره توانستم به آرامش بیشتری برسم. هدف من از آمدن به کنگره، آموزش و رشد شخصی بود و در این مسیر از حمایت دوستان و راهنمایان بسیار بهره بردم.
در وادی هشتم به موضوع «نقطه تحمل» اشاره می‌شود. یعنی انسان باید بتواند از سختی‌ها عبور کند و تحمل خود را افزایش دهد. برای مثال، در لژیون سردار، افراد از مبالغ کم شروع می‌کنند و به مرور توان مالی و ایمان‌شان بیشتر می‌شود. این رشد تدریجی نتیجه گذشت، تلاش و باور است.
خود من زمانی که برای اولین بار درلژیون سردار شرکت کردم، پرداخت مبلغی کوچک برایم دشوار بود اما با گذشت زمان نه‌ تنها توان مالی‌ام بیشتر شد بلکه دیدگاهم نسبت به بخشش و کمک نیز تغییر کرد. امروز متوجه شده‌ام که این بخشش، در حقیقت نوعی رشد روحی و آرامش درونی است.
آرزو دارم همه ما بتوانیم با هدف، آگاهی و ایمان در مسیر درست حرکت کنیم، از ترس‌ها عبور کنیم و به نقطه‌ای برسیم که از گذشته خود عبور کرده و زندگی زیباتری را تجربه کنیم. ممنون که با سکوت خود به صحبت هایم گوش کردید.

عکاس: مسافر مسعود
تایپ: مسافر رامین
ویراستار: مسافر مهدی
ارسال خبر: مسافر حبیب
مرزبان کشیک: مسافر خیر الله