ماندن در یک نقطه هیچ سودی ندارد

راهنمای لژیون سوم همسفر سهیلا
به این جمله‌ پرمعنای «وادی هشتم» با تمام حواسم می‌اندیشم. چه چیزی باعث زندگی و حیات تمام عالم هستی است، بر چه اساسی تمام خلقت پایدار مانده است؟ حلقه‌های آفرینش در چرخش‌اند، زیرا حرکت اساس حیات است. مگر می‌شود ساکن بود و به هدف رسید؟ اگر حرکتی نباشد، هیچ‌چیز نخواهد بود جزء سکون و تکرار بیهودگی؛ پس باید اندیشید و حرکت را آغاز کرد؛ زیرا اگر جزء این باشد، جا خواهم ماند: از مخلوقات، از زندگی، از کارها و حتی از حس‌های زیبای پروردگار. ماندن در یک نقطه هیچ سودی ندارد جزء رکود و نابودی. باید ساخته شوم، بسازم و اگر گاهی خراب کنم، باز هم ناامید نشوم. برای تغییر خودم، برای زیباتر شدن لحظه‌های زندگی‌ام و برای رسیدن به اهدافم، می‌اندیشم، مسیر را انتخاب می‌کنم و حرکت می‌کنم. اگر سکون بود، کنگره‌۶۰ هم نبود. نه به وجود می‌آمد، نه جان‌های خسته احیاء می‌شدند. سکون، یعنی بی‌جانی مطلق، یعنی رکود و نابودی؛ اما اکنون می‌بینیم که با لطف خداوند مهربان، دایره‌ کنگره‌۶۰ روز‌به‌روز گسترده‌تر می‌شود. این حلقه‌ها نتیجه‌ تفکر، حرکت، شناخت درست مسیر و تلاش برای رسیدن به هدفی والا است: درمان مصرف‌کنندگان مواد مخدر. با آگاهی و درک درست می‌بینم چه‌قدر راه‌های روشن از دل این تفکر و این مسیر راستین در صراط مستقیم پدیدار شده‌اند. نوری که شاید زمانی در پس پرده پنهان بود، امروز درخششی آشکار یافته است. مصداق بارز این تفکر و حرکت درست، آقای مهندس دژاکام، خانواده‌ گرامی ایشان و یاران راستین کنگره‌۶۰ هستند.
وجودشان پایدار و درخشان باد.

همسفر مریم از لژیون سوم
در وادی هشتم گفته می‌شود: در سکون هیچ زایشی نیست، هیچ تولید و آفرینشی صورت نمی‌گیرد و همه‌چیز با حرکت نمایان می‌شود. در این وادی می‌آموزیم که حیات یا زندگی، تنها آن چیزی نیست که ما می‌بینیم؛ بلکه آنچه مشاهده می‌کنیم، تنها بخشی کوچک از آن است. زندگی ابعاد گوناگون و گسترده‌ای دارد. اگر زندگی را فقط در انتظار مرگ معنا کنیم، آنگاه زندگی برایمان سخت و دشوار خواهد شد. باید بدانیم که جهان فقط یک جهان نیست و هستی در لایه‌ها و مراتب مختلفی جریان دارد. همان‌طور که وادی می‌گوید: با حرکت، راه نمایان می‌شود. وقتی تصمیم می‌گیریم برای حل مشکلات و مسائل خود حرکت کنیم، راه کم‌کم خودش را به ما نشان می‌دهد و مشخص می‌کند که باید به کدام سو برویم. برای حرکت، لازم است اطلاعات کافی داشته باشیم و مسیر را بشناسیم. فقط با فکر کردن و نشستن، هیچ مشکلی حل نخواهد شد؛ باید وارد عمل شویم و گام برداریم. هنگامی که حرکت می‌کنیم، در مسیر، دوستان و همراهان نیز ما را یاری و  راهنمایی خواهند کرد.

ویرایش: واحد سایت
رابط خبری: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر سهیلا (لژیون سوم)
ارسال: همسفر اعظم رهجوی راهنما همسفر مرضیه (لژیون پنجم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی بیستون کرمانشاه