حرکت موتور وادی‌ها است

هشتمین وادی در کنگره۶۰، نقطه‌ عطف جهان‌بینی است که مرز میان تلاش فعالانه و انتظار منفعلانه را مشخص می‌کند. اگر وادی‌های پیشین بر شناخت مجهولات، درک ضدارزش‌ها، تفکر و تجربه تکیه داشتند، وادی هشتم دستورالعمل اجرایی این مفاهیم را صادر می‌کند: «حرکت، حرکت و حرکت.» این وادی نه تنها برای درمان اعتیاد؛ بلکه برای هرگونه خلق و سازندگی در زندگی، یک اصل بنیادین ارائه می‌دهد. یکی از اولین و مهم‌ترین مفاهیمی که وادی هشتم بر آن تأکید دارد، نفی مطلق سکون است. در این نگاه، سکون برابر با مرگ تدریجی است؛ چه در سطح بیولوژیک و چه در سطح روانی. انسان درگیر اعتیاد، در چرخه‌ای از سکون فکری، تکرار خطا و توقف رشد، گیر افتاده است. این سکون به او این توهم را می‌دهد که امن است، در حالی که درواقع او را در معرض زوال و تخریب دائمی قرار می‌دهد.

وادی هشتم یادآور می‌شود که جهان هستی سیال است؛ تغییر، جابه‌جایی، خلق و نابودی پیوسته در جریان است. در این میان، انسانی که خود را ایزوله و ساکن کند، از چرخه هستی جدا شده و محکوم به نابودی خواهد بود. برای زایش یک زندگی جدید و ساختارهای سالم، آغاز حرکت ضروری است. جمله‌ای که نمایانگر وادی هشتم است و می‌گوید: «با حرکت، راه نمایان می‌شود» بیانگر این حقیقت است که مسیر کمال، یک نقشه از پیش آماده‌شده نیست که ما با مطالعه‌ آن به مقصد برسیم؛ بلکه مسیری است که با هر قدمی که برمی‌داریم، در زیر پای ما شکل می‌گیرد که در این مسیر فرد باید اولاً خواسته و هدف خود را مشخص کند (رهایی از اعتیاد و رسیدن به تعادل). قدم اول، پذیرش درمان، نوشتن سی‌دی‌ها و حضور در جلسات است. این اقدام اولیه، همان «حرکت» است.

پس از آغاز حرکت منظم، فرد متوجه می‌شود که ابزار لازم برای ادامه مسیر (دانش جهان‌بینی، راهنمای کاربلد، همسفران و نیروی برتر) به تدریج برایش فراهم می‌شود. بدون قدم اول، مسیر هم‌چنان در مه و تاریکی باقی می‌ماند. این وادی، مسئولیت کامل را به دوش خود فرد می‌گذارد. نمی‌توان منتظر یک معجزه بیرونی بود؛ انرژی لازم برای آشکار شدن مسیر، از درون اقدام ما برمی‌خیزد. در مسیر حرکت که اغلب پر از هیجان و هم‌چنین وسوسه است، انسان با دوراهی‌های متعددی روبه‌رو می‌شود. این دوراهی‌ها، نمودی از تقابل ارزش‌ها و ضد ارزش‌ها هستند. مسیری که به تعادل، خدمت، عشق و صیانت از پیمان‌ها منتهی می‌شود. جاده ضد ارزش‌ها هم شامل فرار از مسئولیت، دروغ، تکبر و هرگونه عملی که پیمان درمان را به خطر می‌اندازد. وادی هشتم بر این نکته تأکید دارد که انسان می‌تواند آلت دست نیروهای بیرونی (ترغیب به تخریب) قرار گیرد؛ اما در نهایت، اختیار برای انتخاب مسیر نهایی، نزد اوست.

اینجا است که تفکر و اندیشه‌ نو، که موتور محرکه‌ وادی‌های قبلی بود، به کار می‌آید تا در لحظه‌ تصمیم‌گیری، مسیر درست را تشخیص دهیم و پای در جاده‌ ارزش‌ها بگذاریم. وادی هشتم، ما را به این درک می‌رساند که ما باید دائم در حال حرکت و یادگیری باشیم. حرکت، شرط لازم برای درک است؛ راه (درمان، آرامش و موفقیت) تا قبل از شروع حرکت، قابل رؤیت نیست و خواسته رسیدن به هدف باید با تمام وجود همراه باشد. در ادامه راه، در مواجهه با وسوسه‌ها، باید با تکیه بر تفکر و اندیشه‌ آموخته‌شده، مسیر ارزش را انتخاب کنیم. در نهایت، وادی هشتم به ما می‌آموزد که سفر در کنگره (هم‌چنین در زندگی) یک فرآیند پویا است. ما باید قدم اول را برداریم و آن‌گاه شاهد خواهیم بود که نیروی برتر، چگونه مسیر را با دانش، عشق و هدایت، برایمان هموار می‌سازد.

منبع: کتاب عشق (۱۴ وادی برای رسیدن به خود)، سایت کنگره‌۶۰ و سی‌دی‌ وادی هشتم بخش ۱ و ۲
رابط خبری: راهنما همسفر فاطمه (عضو لژیون سردار)
نویسنده: همسفر رقیه رهجوی راهنما همسفر ندا (عضو لژیون سردار)
عکاس: همسفر زکیه رهجوی راهنما همسفر مریم (عضو لژیون سردار)
ویرایش و ارسال: همسفر زینب (عضو لژیون سردار) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی وحید