در سکون هیچ زایش و رشدی وجود ندارد

دستور جلسه امروز، به نظر من مهم‌ترین و کلیدی‌ترین موضوعی است که یک مسافر یا یک همسفر در کنگره یا در بیرون از کنگره برای رهاشدن از مشکلات و نجات از سختی‌ها به آن نیاز دارد؛ با حرکت، راه نمایان می‌شود. تا زمانی که من تلاش نکنم، خودم خواسته نداشته باشم، نه‌تنها مشکل من حل نمی‌شود؛ بلکه از هدفم دور می‌شوم.

خواسته یا هدف ما نتیجه حرکت‌کردن و آموزش گرفتن منابع کنگره ۶۰ است؛ باید به‌موقع جلسه بیاییم، سر لژیون حاضر باشیم، آموزش بگیریم، فرمان‌بردار باشیم تا راه برای ما نمایان شود؛ اگر ما در مسیر ارزش‌ها حرکت کنیم و آموزش‌های کنگره را کاربردی کنیم، راه برای ما مشخص می‌شود و حتماً به هدف خواسته خود می‌رسیم.

خداوند می‌فرماید: تا شما خودتان نخواهید و حرکت نکنید، هیچ تغییری در زندگی شما رخ نخواهد داد؛ اگر یک‌قدم حرکت کنید من به‌ازای هر قدم، ده‌ها قدم شما را یاری می‌کنم تا به سمت جلو حرکت کنید این سنت خداوند است، وعده خداوند دروغ نیست؛ اگر ما در مسیر الهی و ارزشی حرکت کنیم، نیروی الهی هم ما را یاری می‌کنند.

با حرکت راه نمایان می‌شود؛ یعنی با نشستن، دعا خواندن، توسل‌کردن و گریه‌وزاری کردن راه نمایان نمی‌شود؛ بلکه باید حرکت کرد و نباید سختی‌ها و مشکلات را متحمل شد؛ همه ما اگر اکنون در کنگره هستیم نشانه حرکت‌کردن است، چه سفر اولی یا سفر دومی فرقی ندارد. حرکت ما یعنی، حل مشکل یا دنبال راه گشتن هم برای خود و هم برای دیگران. آن کسی که مسافرش رها شده است، خودش هم آرامش دارد؛ فکر نکند که همه‌چیزتمام شده است و دیگر نیازی به حرکت ندارد، نه او باید حرکت کند، حرکت ما بیشتر از ورود به سفر دوم آغاز می‌شود، ما باید به تلاش خود ادامه دهیم.

ایمان و باور من به این است که هر کس به کنگره دعوت می‌شود؛ حتماً یک رسالتی دارد که باید به آن پایبند باشد. کسانی که در سفر دوم هستند فکر نکنند راه نجات را یافته‌اند و دیگر خبری نیست؛ بلکه ما همیشه در حال آزمایش و امتحان هستیم، خداوند ما را امتحان می‌کند. ما باید بدانیم که در سکون و باتلاق هیچ زایش و رشدی وجود ندارد.

ما باید در ابتدا با برنامه‌ریزی دقیق و اطلاعات درست که به دست می‌آوریم، هدف و مقصد خود را مشخص کنیم، مسیر درست خود را انتخاب کرده و حرکت ‌کنیم، از گذشته تجربه کسب کرده و آموزش می‌گیریم؛ چرا که اشتباهات گذشته می‌تواند درس بزرگی برای راه پیش روی ما باشد.

بنابراین بدون ترس و بدون ناامیدی حرکت کنیم، بدانیم که به‌قول‌معروف؛ با حلواحلوا گفتن دهان شیرین نمی‌شود.

من از آقای مهندس و خانواده محترمشان تشکر می‌کنم؛ بابت این بستر مناسب و آموزش‌های نابشان که برای ما فراهم کردند. امیدوارم من هم بتوانم قطره‌ای از این دریا عظیم باشم.

نویسنده: همسفر رقیه رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون یکم)
رابط خبری: همسفر گلزار رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون یکم)
ارسال: راهنما همسفر پروانه نگهبان سایت
همسفران نمایندگی آبیک