در سکون و باتلاق هیچ زایش و رشدی وجود ندارد

وادی هشتم: با حرکت راه نمایان می‌شود
این وادی به ما یاد داد که حرکت کنیم، در کنگره۶۰ هر خدمتی که خواستند با چشم گفتن حرکت را شروع کردم.
آقای مهندس همیشه در سی‌دی عنوان می‌کند که اگر حرکتی نداشته باشیم مانند آبی که در یک جایی می‌ماند، می‌گندد و به فاضلاب‌های جوشان تبدیل می‌شود.
ما یاد گرفتیم که برای انجام کاری باید حرکت کنیم. این یک قانون است؛ مثل قوانین ریاضیات و همان قانونِ در صراط مستقیم است. در تقاطع، خطر همیشه در کمین است و نیروهای شیطانی و بازدارنده همیشه در سعی و تلاش می‌باشند که انسان را از حرکت متوقف و از هدف دور کنند. سکون و توقف بر هیچ موجودی جایز نیست. زمانی که شخصی از حرکت خود بایستد برابر است با نابودی او. هر کس برای حل مسائل و چالش‌های زندگی خود باید خواسته داشته باشد و زمانی که شخص خواسته چیزی را داشته باشد، پیرو آن حرکت می‌کند و مبنای آن خواسته باید سعی و تلاش پایه‌گذاری شود. زمانی که خواسته قوی مشخص شد روی هدف خود متمرکز می‌شوم و به حرکت ادامه می‌دهم. با حرکت کردن و در نظر داشتن پارامتر زمان، راه برای من کم‌کم نمایان می‌شود.
در وادی هشتم باز با نادانی برخورد می‌کنیم که در این حرکت دانش لازم را کسب می‌کنیم و اگر خواستیم حرکت کنیم، بدانیم از کدام مسیر برویم و هر کدام از مسیرها چقدر زمان می‌برد. همه موارد را باید مورد بررسی قرار بدهیم؛ اگر مورد بررسی قرار ندهیم به نتیجه مطلوبی نمی‌رسیم.
در موقع حرکت کردن ممکن است من با چندین راه برخورد کنم؛ ولی انتخاب راه بستگی به خود و دانش فردی بستگی دارد که چه راهی را انتخاب کنم.
برای حرکت کردن در مسیر صلح و آرامش باید ابتدا حساب خودمان را تسویه کنیم و به صفر نزدیک نماییم. اولین پارامتر، جبران خسارت از خودمان است. ما خواسته یا ناخواسته با رفتن به راه‌های اشتباه، آسیب‌هایی به جسم و روان خود وارد کرده‌ایم، حال باید شجاعت و توانایی داشته باشیم و خودمان را ببخشیم و در صدد جبران آن برآییم. ما باید با انجام کارهای درست و ارزشی در صدد جبران آن‌ها برآییم.
و اما درمورد پیمان، پیمان هدف نیست بلکه مسیری را نشان می‌دهد برای رسیدن به هدف و ما باید سعی و تلاش کنیم. امیدوارم که حرکت ما هم در صراط مستقیم باشد و از تاریکی‌ها به سمت نور حرکت کنیم.
وادی هشتم یعنی وارد عمل شدن، باید از تمامی اطلاعاتی که در مسیر هفت وادی گذشته به دست آوردیم و در کوله‌پشتی خود داریم کمک بگیریم و حرکت کنیم؛ چون با دست روی دست گذاشتن و نشستن در جای خود، به هیچ مقصدی نخواهیم رسید و در سکون و باتلاق هیچ زایش و رشدی وجود ندارد. ما وقتی قصد سفر به جایی را داریم در ابتدا باید استارت ماشین را بزنیم و در مرحله بعد شروع به حرکت در مسیر کنیم. البته ما باید قبل از شروع حرکت، هدف و مقصد خود را بدانیم و کاملا مشخص کنیم و با برنامه‌ریزی دقیق و اطلاعات درستی که به دست آورده‌ایم نقشه‌ی دقیق از مسیر خود بکشیم و بعد از همه این کارها حرکت کنیم.
قانونی که درمورد حرکت وجود دارد این است که وقتی حرکت کنیم و به جلو برویم، کم‌کم ادامه راه هم نمایان و آشکار خواهد شد و دوردست‌هایی که قبلا قابل دیدن نبودند هم در دیدمان قرار می‌گیرند. اگر ما خواسته یا هدف خود را جدی نگیریم و به آن فکر نکنیم و در میانه راه آن‌ها را فراموش کنیم؛ حتما منحرف خواهیم شد.
نکته مهم اینجاست که ما برای رسیدن به هدفمان با بهترین وضعیت روحی و جسمی برای رسیدن به صلح و آرامش باید قلب و ذهن خود را پاک کنیم و سفید باشد، برای این کار باید با هرچیز و با هرکس که ممکن است مورد آزار و آسیب ما قرار گرفته باشد تسویه حساب کنیم. در این وادی می‌توانیم با قدرت مطلق عهد و پیمان ببندیم. پیمان شرایط خاص خودش را دارد و برای انجام آن باید از مقام بالادست خود اجازه بگیریم و بعد تمام خطاهایمان را بنویسیم و در نهایت آن‌ها را آتش بزنیم و نابود کنیم و به صراط مستقیم حرکت کنیم.
در آخر از راهنمای عزیزم خانم سهیلا تشکر می‌کنم که باعث شدند در کنگره با حرکت‌کردن و خدمت‌کردن راه خود را نمایان کنم.

نویسنده: همسفر اکرم رهجوی راهنما همسفر سهیلا (لژیون دوم)
تایپیست: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر سهیلا (لژیون دوم) رابط خبری
عکاس: همسفر مبینا رهجوی راهنما همسفر پریسا (لژیون ششم)
ویرایش و ارسال: همسفر سمیه رهجوی راهنما همسفر سهیلا (لژیون دوم) دبیر سایت
همسفران نمایندگی ایران