با هر قدم نوری پدیدار می‌شود

راهنما همسفر غزل در مورد دستور جلسه هفته «وادی هشتم: با حرکت راه نمایان می‌شود» مقاله‌ای ارائه کردند که در ادامه می‌خوانیم:

مقدمه
در وادی هشتم از کنگره‌۶۰، می‌آموزیم که «با حرکت راه نمایان می‌شود.» این وادی یادآور آن است که هیچ تغییری بدون تلاش و اقدام به وجود نمی‌آید. انسان تا زمانی‌که درجا می‌زند، مسیر روشن نمی‌شود؛ اما همین که قدم در راه بگذارد، نشانه‌ها و راه‌های تازه آشکار می‌گردد. مولانا چه زیبا می‌فرماید:
چون که صد آمد نود هم پیش ماست
حرکت از تو، برکت از سوی خداست.
این بیت نشان می‌دهد که آغاز هر راه از اراده‌ ما است؛ اما برکت و نتیجه‌ آن از لطف خداوند است.

اصل مطلب:
حرکت به معنای آغاز، تجربه و عبور از ترس می‌باشد، بسیاری از انسان‌ها منتظر شرایط ایده‌آل هستند تا شروع کنند؛ اما وادی هشتم به ما می‌آموزد که تا حرکت نکنیم، هیچ راهی نمایان نمی‌شود؛ مانند کسی که در تاریکی قدم برمی‌دارد و با هر قدم، چراغ کوچکی مسیر بعدی را روشن می‌کند. در مسیر درمان اعتیاد نیز همین‌گونه است تا زمانی‌که فرد فقط آرزو کند و در عمل قدمی برندارد، تغییری رخ نخواهد داد؛ اما با اولین گام، امید و نور در وجودش زنده می‌شود.

حرکت باعث بیداری و رشد درونی می‌شود. انسان در مسیر عمل، تجربه به‌دست می‌آورد، می‌آموزد، اشتباه می‌کند و رشد می‌کند. در کنگره‌۶۰، این حرکت با حضور در جلسات، مشارکت در آموزش‌ها و رعایت حرمت‌ها معنا پیدا می‌کند. هر رهجویی که با صداقت و پشتکار قدم برمی‌دارد از تاریکی به روشنایی نزدیک‌تر می‌شود و طعم آرامش واقعی را می‌چشد.
حرکت فقط بیرونی نیست؛ بلکه درونی نیز هست؛ یعنی باید در فکر و نگرش خود نیز تحول ایجاد کنیم. تغییر نگرش، اصلاح باورها و تصمیم برای بهتر زیستن، خود نوعی حرکت است. وقتی انسان از ترس، شک و ناامیدی فاصله می‌گیرد و با ایمان گام برمی‌دارد، خداوند مسیرهای تازه‌ای پیش پایش می‌گذارد.
مفهوم وادی هشتم فقط مربوط به مسیر درمان نیست؛ بلکه در تمام جنبه‌های زندگی کاربرد دارد. در کار، تحصیل، روابط یا حتی تصمیم‌های کوچک روزمره و تا زمانی‌که دست به عمل نزنیم، هیچ اتفاقی نمی‌افتد.
گاهی ما منتظر انگیزه می‌مانیم تا شروع کنیم، در حالی‌که انگیزه از دلِ حرکت به‌ وجود می‌آید؛ مثلاً کسی که می‌خواهد شغل جدیدی پیدا کند، باید از قدم‌های کوچک مثل نوشتن رزومه یا پرس‌وجو آغاز کند تا فرصت‌ها یکی‌ یکی آشکار شوند. درست همان‌طور که بذرِ کاشته‌شده در خاک با اندکی حرکت و رشد، سر از زمین بیرون می‌آورد و به درختی پربار تبدیل می‌شود.

نتیجه‌گیری:
وادی هشتم به ما می‌آموزد که راه در اثر حرکت آشکار می‌شود. انسان باید با ایمان، امید و عمل، قدم در مسیر زندگی بگذارد تا حقیقت برایش روشن شود. خداوند همیشه راه را به کسی نشان می‌دهد که خودش برای یافتن آن تلاش می‌کند. چنان‌که مولانا می‌گوید: راه خود را می‌نماید حق تو را
چون روی اندر طریق مصطفی؛
پس اگر با نیت پاک و اراده‌ استوار حرکت کنیم، راه روشن و برکت الهی همراه ما خواهد بود.

منابع: سایت کنگره۶۰، کتاب عشق، سی‌دی وادی هشتم

نویسنده: راهنما همسفر غزل (لژیون سوم)
رابط خبری سردار: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر هانیه (لژیون ششم)
ارسال: همسفر ریحانه رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون دوم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی چالوس