در این وادی بعضی از مطالب مجهول است که به خاطر آن نکات مجهول؛ یک نقطه تفکّری در ما بیدار شود، این راه میخواهد به ما فلسفه وجودی و آزاداندیشی را آموزش دهد و اینکه زندگی ابعاد و مراحل مختلفی دارد، از سکون نه زایش هست نه چیزی به وجود میآید، هر چه هست در حرکت شکل میگیرد و ساختارها بوجود میآید.
برای شروع حرکت باید، اطّلاعات اصلی را فراهم کنیم که با در نظر گرفتن زمان، تصمیمگیری درست و حرکت به طرف راه مورد نظر، حتما راه نمایان میشود باید خواسته و هدف ما کاملاً مشخص باشد، با تمام وجود و به طور مصمّم بخواهیم به خواسته خود برسیم.
در مسیر حرکت به چند راه متفاوت برخورد میکنیم که به دو راه ارزشی یا الهی و راه شیطانی تقسیم میشود، در حرکت همیشه دو راه وجود دارد و این ما هستیم که باید از مسیر اصلی خارج نشویم زیرا شیطان به زیباترین شکل وارد افکار و اندیشه ما میشود و میخواهد ما را از راه اصلی منحرف کند، باید بدانیم که انسان همیشه با استفاده از قدرت اختیار حرکت میکند و قوانین دیگری هم برای حرکت وجود دارد که اگر خواسته، با حرکت ما، در جهت صراط مستقیم باشد؛ یعنی در جهت صلح، آسایش، عشق، محبت و بهشت و .... خواهیم بود.
باید علاوه بر دوری از ضد ارزشها، حسابهای منفی خود را تسویه و درست کنیم؛ یعنی همان بازپرداخت بدهی از خود را تسویه کنیم؛ بازپرداخت بدهی از خودمان به جامعه و خانواده. ابتدا اگر خساراتی به جسم و روان خود، به عناوین مختلف وارد کردهایم خود را ببخشیم و آنها را جبران کنیم، اگر به عنوان پدر، مادر یا فرزند در خانواده تخریبهایی وارد کردهایم، آن را جبران کنیم؛
مثلاً انجام ندادن درست مسئولیتهایی که معمولا در جامعه کمتر به آن وظایف و فرزندان اشاره شده است و پدر و مادر بیشتر وظایف خود را به درستی انجام میدهند، امّا فرزندان معمولاً در جامعه امروزی برخلاف گذشته تبدیل به طلبکارانی مادرزاد شدهاند که فقط از پدر و مادر انتظاراتی دارند و خود هیچ مسئولیتی قبول نمیکنند و ما اگر جزء این دسته باشیم باید جبران خسارت کنیم.
خسارت به جامعه؛ همانطور که ما از جامعه خود انتظار داریم جامعه هم از ما انتظاراتی دارد و ما باید وظایف تحصیلی، شغلی و در خدمت جامعه بودن را به خوبی انجام دهیم، زیرا جامعه برای اینکه ما به این جایگاهی که داریم برسیم، هزینه کرده است و همچنین ما باید برای داشتن محیط زیست سالم و نگهداری محیط زیست جامعه خود تلاش کنیم و از آن به درستی استفاده کنیم و .... و بدانیم نباید به هیچ طریقی به جامعه خود خسارات وارد کنیم.
افراد ناسالم جامعه را، برای خود الگو قرار ندهیم، حقیقت را بپذیریم و دیگر خسارات به جامعه وارد نکنیم و با انجام دادن کارهای ارزشی، جبران کارهای ضدارزشی گذشته را هم بنماییم و اینجا است که متوجّه میشویم که با حرکت راه نمایان می شود و ما به هدف خود میرسیم.
منبع: سایت کنگره۶۰
نویسنده: همسفر حکیمه رهجوی راهنما همسفر معصومه(لژیون دوم)
ویرایش و ارسال: همسفر اکرم رهجوی راهنما همسفر معصومه(لژیون دوم)نگهبان سایت
همسفران نمایندگی بردسکن
- تعداد بازدید از این مطلب :
70