با حرکت راه نمایان می‌شود

همسفر معصومه:

وادی‌ها چراغ راه و مشعل هدایت ما انسان‌ها هستند که ما را از دام تاریکی‌ها و نادانی‌ها رهایی می‌بخشند. با عمل به وادی‌ها می‌توانیم در این دنیای پرآشوب و پرهیاهو، زندگی آرام‌تر و آگاهانه‌تری را تجربه کنیم و چالش‌ها و مشکلات را به زانو درآوریم. تاکنون ۷ وادی را پشت سر گذاشته‌ایم و مطالب ارزشمندی از آن‌ها آموخته‌ایم. اکنون به وادی هشتم رسیده‌ایم که به منِ همسفر یادآوری می‌کند: حرکت کن؛ زیرا در حرکت، راه بر تو نمایان خواهد شد. سکون برای هیچ موجودی جایز نیست، زیرا هر مخلوقی به اندازه توان و نیاز خود در تلاش و فعالیت است. اگر به مورچه‌ای که دانه‌ای را حمل می‌کند نگاه کنیم، می‌بینیم که با وجود افتادن‌های پیاپی، دست از تلاش برنمی‌دارد و دوباره دانه را برداشته و به راه خود ادامه می‌دهد. انسان نیز برای رسیدن به اهداف خود باید تلاش کند و اگر در مسیر با موانع و مشکلات روبه‌رو شد، نباید تسلیم شود یا از حرکت بازایستد؛ چرا که در این صورت، به تدریج دچار افسردگی و یأس می‌شود و مانند زمینی خشک و بی‌ثمر خواهد شد. ضرب‌المثلی زیبا می‌گوید: «از تو حرکت، از خدا برکت.» این جمله مصداق روشنی از مسیر مسافران عزیز است که با حرکت و تلاش، راه را یافته‌اند و با آموزش‌های کنگره و توکل به خداوند، به رهایی رسیده‌اند. در این مسیر ممکن است سنگ‌ها و چاله‌هایی وجود داشته باشد، اما نباید ایستاد؛ باید ادامه داد و بهای رسیدن به هدف را پرداخت. تنها با پشتکار و استمرار است که انسان تبدیل به چشمه‌ای جوشان و رودی خروشان می‌شود؛ و در این حال، قدرت مطلق نیز برکت و یاری خود را نازل می‌کند و نیروهای الهی را برای رسیدن ما به مقصد گسیل می‌دارد. امیدوارم با بهره‌گیری از آموزه‌های کنگره، حضور مداوم در جلسات جهان‌بینی، نوشتن منظم سی‌دی‌ها و از همه مهم‌تر، عملی‌کردن آموزش‌ها، بتوانیم زندگی‌ای سرشار از آرامش و آسایش را در کنار عزیزانمان تجربه کنیم. همچنین، در نشر این آگاهی و حال خوش به دیگران بکوشیم؛ چراکه زکات علم، نشر آن است.

همسفر نینا:
همه‌چیز در جهان با حرکت شکل می‌گیرد و ساختارها در سایه‌ حرکت پدیدار می‌شوند. این‌که با حرکت، راه نمایان می‌شود قانونی در مسیر صراط مستقیم است. زمانی که تصمیم به حرکت می‌گیریم، ابتدا به جمع‌آوری اطلاعات می‌پردازیم و پس از شناخت مسیر، گام در راه می‌گذاریم. برای نمونه، وقتی مشکلی برای ما پیش می‌آید، تنها با نشستن و فکر کردن نمی‌توان آن را حل کرد؛ بلکه پس از اندیشه، باید وارد عمل شد، چراکه در حین حرکت، راه‌حل‌ها یکی‌یکی بر ما آشکار می‌شوند. در مسیر حرکت، چند عامل اساسی نقش مهمی دارند: نخست آن‌که پیش از آغاز حرکت، هدف و خواسته‌ فرد باید روشن و مشخص باشد. دوم آن‌که خواست قلبی او اهمیت دارد؛ یعنی فرد باید با تمام وجود بخواهد به خواسته‌اش برسد و همه‌ انرژی و تمرکز خود را بر آن بگذارد. و در نهایت، خواسته‌ انسان باید در مسیر ارزش‌ها و خیر باشد، تا حرکت او برکت یابد و به نتیجه‌ای الهی و پایدار منتهی شود.

همسفر مینا:
وادی هشتم می‌گوید؛ با حرکت، راه نمایان می‌شود. یعنی دیگر نشستن و درجا زدن جایز نیست؛ باید با استفاده از تمام آموزش‌ها و دانشی که در این مدت آموخته‌ و در کوله‌پشتی خود دارم، حرکت کنم. پیش از ورود به کنگره، من همسفر، در تاریکی و اسارت افکار منفی خود بودم. همیشه منتظر بودم کسی بیاید و گوشه‌ای از مشکلات مرا حل کند. اعتمادبه‌نفس نداشتم، خودم را ضعیف می‌دیدم و از همه، حتی از خداوند، دلگیر بودم. اما در کنگره، تفکر کردن را آموختم و به دنبال آن، ۷ وادی را نیز یاد گرفتم. فهمیدم که من موجودی قوی هستم؛ چراکه ذره‌ای از وجود پروردگار در من جاری است. از همین‌جا بود که تصمیم گرفتم بر ترس‌هایم غلبه کنم و اولین قدم را بردارم. در آغاز، مسیر دشوار؛ اما شدنی بود. با هر قدمی که برمی‌داشتم، سختی راه با شیرینی حرکت در هم می‌آمیخت و حس خوبی در درونم شکل می‌گرفت. کم‌کم آرام‌تر و مطمئن‌تر شدم، چون روشنایی راه را در دوردست می‌دیدم و گام‌هایم استوارتر می‌شد. در این مسیر، خداوند پشتیبان و یاورم بود؛ دستم را گرفت و راه را نشانم داد. این‌جا بود که معنای واقعی جمله‌ با حرکت، راه نمایان می‌شود را با تمام وجودم درک کردم. خداوند هیچ‌گاه مرا فراموش نکرده بود؛ این من بودم که در سکون و بی‌حرکتی مانده بودم.

همسفر شهلا:
وادی هشتم می‌گوید، با حرکت، راه نمایان می‌شود. تمام وادی‌هایی که ما در کنگره۶۰ می‌آموزیم، در واقع قوانین درست زندگی کردن را به ما یاد می‌دهند و هم‌چون چراغی روشن، در زندگی ما را هدایت می‌کنند. در این وادی گفته می‌شود که در سکون، هیچ زایشی وجود ندارد. همه‌چیز در جهان هستی در حال حرکت و پویایی است. اگر تنها برای لحظه‌ای تعادل کوچک‌ترین جزء هستی به‌هم بخورد، کل نظام جهان دچار نابودی می‌شود. طبیعت بهترین الگوی ماست. او هر لحظه در حال حرکت و دگرگونی است: تغییر فصل‌ها، طلوع و غروب خورشید، آمد و شد شب و روز، جریان رودها و حرکت دریاها همگی نشانه‌هایی از این قانون بزرگ هستند که نباید ایستاد، بلکه باید حرکت کرد و ادامه داد. در مسیر زندگی، چه راه آسان باشد و چه دشوار، باید به حرکت خود ادامه دهیم و موانع و مشکلات را یکی‌یکی از سر راه برداریم تا به هدف نهایی خود برسیم و البته این مسیر پایانی ندارد؛ زیرا تا زمانی که در این دنیا هستیم، حرکت، رشد و تکامل ادامه دارد و هیچ‌کس نمی‌تواند بگوید، کار من تمام شده است.

همسفر مریم:
وادی هشتم یکی از وادی‌هایی بود که تاثیر زیادی روی من گذاشت. این وادی به ما می‌آموزد که با حرکت راه نمایان می‌شود. انسان برای رسیدن به هر هدفی ابتدا باید حرکت کند. این حرکت می‌تواند با فکر قبلی یا بدون فکر باشد. اگر با فکر باشد، قطعاً می‌تواند مسیر را طی کرده و به مقصد برسد؛ اما حتی اگر بدون فکر هم باشد، باز هم قدم‌هایی برداشته شده و فرد از سکون خارج می‌شود. سکون به دلیل ترس به وجود می‌آید و این سکون می‌تواند باعث تبدیل شدن فرد به مرداب شود، جایی که نیروهای منفی و موجودات وحشتناک شروع به ظهور می‌کنند. ما در این وادی می‌آموزیم که باید بر ترس خود غلبه کنیم و با فکر، اندیشه و مطالعه قبلی حرکت کنیم. در صورتی که در مسیر صراط مستقیم باشیم، نیروهای الهی نیز به کمک ما خواهند آمد. مسافر من ۲۰ سال درگیر اعتیاد بود. بعد از سال‌ها که من متوجه بیماری او شدم، تصمیم گرفتم برای درمان و رهایی از سیاهی که خانواده‌ام در آن گرفتار شده بود، حرکت کنم. خداوند مسیر کنگره را برای ما نمایان کرد و من واقعاً به وادی هشتم ایمان دارم که با حرکت، راه نمایان می‌شود.

همسفر رویا:
وادی هشتم یکی از مراحل عملی کردن آموزش‌هایی است که در کنگره می‌آموزیم. در این وادی مطلبی به نام پیمان وجود دارد که یکی از بهترین و ماندگارترین لحظات ذهن من را رقم زد. با کوله‌باری از تاریکی و گمراهی وارد بهشت کنگره شدم و با گذر از مرحله به مرحله در وادی هشتم، آموختم که باید اشتباهات خود را درونی و عمقی قبول کرده و در حضور تمام آفرینش عهدی ببندم که در مسیر روشنایی پایدار بمانم. چندی پیش، زمانی که برای تکمیل پرونده شال راهنمایی خدمت تیم راهنمایان رسیدم، یکی از همسفران که نامه پیمان وادی من را تکمیل می‌کردند، از من تاریخ بستن پیمان را سوال کردند. در جواب گفتند؛ اگر روزی برسد که اجازه بستن پیمان را به من بدهند، با جان و دل آن را می‌پذیرم و افزودند، حتی اگر چندین بار دیگر هم بخواهند این پیمان را دوباره عملی خواهم کرد. این یعنی لذت واقعی کاربردی کردن آموزش‌های کنگره و لمس کردن ناب‌ترین و عمیق‌ترین مفاهیم است.

همسفر معصومه:
مطلبی که من از وادی هشتم یاد گرفتم و در متن آن هم اشاره شده، این است که با حرکت راه نمایان می‌شود. تمام دنیا و طبیعت در حال حرکت است. وادی هشتم به ما می‌آموزد که اگر فقط به آموزش‌هایی که از وادی‌های گذشته گرفته‌ایم تکیه کنیم و هیچ حرکتی نداشته باشیم، هیچ اتفاقی نخواهد افتاد. این وادی‌ها یا قوانین زندگی، موضوعاتی را مطرح می‌کنند که اگر آن‌ها را سرلوحه زندگی خود قرار دهیم، به دانش و معرفت می‌رسیم که ما را برای زندگی درست راهنمایی می‌کند. ما برای رسیدن به هر هدف یا حل هر مسئله، باید تفکر داشته باشیم و حرکت را آغاز کنیم. در مسیر هدف خود، باید قدم‌ برداریم، اطلاعات لازم را جمع‌آوری کنیم و به مرور زمان قادر خواهیم بود مشکلات را حل کرده و به اهداف خود دست یابیم. زمانی که خواسته‌ای در فرد قوی و مشخص باشد و او بر هدف خود متمرکز شود، باید در نظر داشته باشد که پارامتر زمان در مسیر رسیدن به آن هدف ضروری است. بسیاری از خواسته‌ها فوراً برآورده نمی‌شوند و حرکت باید مداوم باشد. با ادامه حرکت، راه کم‌کم برای فرد روشن و نمایان خواهد شد. در این مسیر، ممکن است با چندین گزینه یا راه روبه‌رو شود، اما انتخاب مسیر، بستگی به دانش فرد دارد که چه راهی را برگزینند. در پایان از خداوند می‌خواهم که همه انسان‌ها اعتماد به نفس داشته باشند و در جهت کارهای مثبت و خیر حرکت کنند. این وادی‌ها به صورت مداوم تکرار می‌شوند تا من همسفر هیچ‌گاه فراموش نکنم که در چه شرایطی بودم و اکنون در چه جایگاهی ایستاده‌ام.

همسفر مینو:
روزی در آسمان‌ها، یکی از فرشتگان رده بالا که مورد لطف قدرت مطلق قرار داشت، سر به شورش گذاشت و از فرمان سرپیچی کرد. شاید هم این تصمیم به خواست قدرت مطلق مقدر شده بود. این فرشته خواست انسان را که موجودی با اختیار کامل خلق شده بود، از صراط مستقیم دور کند. اختیار، بزرگ‌ترین موهبت الهی است که به انسان داده شده، و به موجب آن انسان می‌تواند در مسیر ارزش‌ها یا ضدارزش‌ها قرار بگیرد. اگر دانایی و آگاهی انسان به مرحله بالاتری برسد، حرکت در صراط مستقیم برایش آسان‌تر خواهد بود. اگر شخصی در تاریکی قرار بگیرد؛ ولی خواسته داشته باشد تا از آن بیرون آید، حتی اگر کورسوی نوری هم پیدا کند و در جهت آن حرکت کند، یقیناً به نور و روشنایی خواهد رسید. پس با حرکت، راه نمایان می‌شود.  وادی هشتم می‌گوید؛ نترس، پروا مکن، حرکت کن؛ قطعاً در حرکت، راه یا مسیر نمایان خواهد شد.

همسفر معصومه:
این وادی به منِ همسفر می‌گوید که باید حرکت کنم و راه را پیدا کنم. اگر در یک جا ساکن باشم و هیچ حرکتی انجام ندهم، باعث می‌شود که به اهدافی که می‌خواهم نرسم و از مسیر خارج شوم. حال باید با تفکر، قوانین حرکت را پیدا کنم. خواسته و هدف اصلی ما رسیدن به صلح، سلامتی، آرامش، آسایش و عشق است. برای رسیدن به صلح و آرامش، باید قلب و ذهن خود را پاک و سفید کنیم. وادی هشتم به من می‌آموزد که باید با دانایی کامل حرکت کنم به سمت توبه و برگشت از تمامی خطاها تصمیم بگیرم که یک انسان خوب، کامل و مفید باشم؛ هم برای خودم و هم برای کل هستی. در سکون هیچ زایشی نیست. همه چیز در حال حرکت است که به وجود می‌آید و در حرکت است که همیشه دو راهی وجود دارد. برای حرکت کردن، باید اطلاعات کافی داشته باشیم و مسیر را بشناسیم. برای حرکت باید خواسته و هدف ما مشخص باشد. پس از آن که هدف یا خواسته‌ ما مشخص شد، باید با تمام وجود بخواهیم تا به آن برسیم. برای رسیدن به خواسته‌ها، باید تفکر کنیم. در این وادی یاد گرفتم که باید حرکتی نو و تازه آغاز کنم تا راه و مسیر در ادامه برایم آشکار شود. در این وادی با حرکت، راه نمایان می‌شود، مثال حرکت در این وادی، آب است که جاری، زلال و پاک است. اگر انسان جاری باشد، موفق است و در حالت سکون و راکد مانند گنداب و درگیر حس‌های منفی می‌شود.

رابط خبری لژیون سردار: همسفر شهلا رهجوی راهنما لیلا (لژیون هفتم)
ویرایش و ارسال: همسفر رباب رهجوی راهنما همسفر مریم(لژیون اول) دبیر سایت
نمایندگی همسفران صائب تبریزی