جهان هستی، عظمت بیپایانی دارد و ما هر کدام، ذرهای از این اقیانوس بزرگ هستیم. همهچیز در هستی عمر دارد؛ حتی خورشید و کهکشانها نیز روزی به پایان میرسند. هیچ چیز در این جهان پایدار نیست. جهان، مملو از امواج است و ما نیز همچون برگی بر سطح این امواج در حرکت هستیم. گاهی گرفتار بلاها و مسائل گوناگون میشویم. زندگی، پر از کشمکشهای پیدرپی است و انسان مانند موجسواری است که اگر هنر موجسواری را آموخته باشد، از امواج لذت میبرد؛ اما اگر نیاموخته باشد، در دام آنها گرفتار میشود. این امواج زندگی میتوانند فقر، شکست عشقی، اعتیاد یا مشکلات روابط انسانی باشند. اگر قوانین روابط با دیگران را ندانیم، در دام این امواج اسیر میشویم. پس باید همیشه ترازوی عقل را در دست داشته باشیم و هر چیز را با آن بسنجیم.
گاهی افرادی که بدخواه ما هستند را خیرخواه میپنداریم، چون معیار سنجش درونی خود را به کار نمیگیریم. برای آنکه زیر امواج زندگی درهم نشکنیم، باید این معیار را فعال نگه داریم؛ معیار سنجش در درون ما وجود دارد، فقط کافی است چند لحظه بیندیشیم. چرخه امواجی که انسان را خرد میکند، شامل بیپولی، اعتیاد، بیماری و مانند آنهاست. اگر بیاموزیم که از زیر این امواج بالا بیاییم، آنگاه میتوانیم بگوییم در برابر قدرت مطلق تسلیم هستیم؛ اما اگر نتوانیم، همان موقعیت برای ما فرصتی آموزشی خواهد بود. وقتی در جهت رودخانه شنا میکنیم، از نیروی آن بهره میبریم و به جلو میرویم؛ اما اگر در جهت مخالف شنا کنیم، انرژی خود را از دست خواهیم داد. در کنگره نیز همین قانون برقرار است؛ کسانی که در خلاف جهت قوانین حرکت کنند، مسیر برایشان سخت میشود. اگر از بودن در کنگره لذت میبریم، یعنی در صراط مستقیم قرار داریم.
باید تلاش کنیم تا آگاهی و دانش خود را افزایش دهیم. اگر کسی در کنگره کاری کند که به کنگره آسیب برساند، در واقع به خودش آسیب زده است؛ زیرا کنگره مسیر خود را ادامه میدهد، مانند گردبادی که در حرکت است و افراد ناسازگار را از گردونه خارج میکند. تعصب در هیچ زمینهای مفید نیست. باید تعصب را کنار گذاشت، چون گاهی حتی سواد تشخیص موضوعی را نداریم ولی در مورد آن قضاوت میکنیم. اگر به خداوند و وعدهها و حکمت او ایمان کامل داشته باشیم، به عظمت و قدرت بیکرانش پی خواهیم برد. باید قدر لحظه به لحظه زندگی را بدانیم. زمان، گنجی است که گاه آن را به بطالت میگذرانیم، در حالی که میتوانیم از آن برای ساختن زندگی بهتر بهره ببریم. اگر ما بهترین بادبادکباز دنیا باشیم؛ ولی باد مناسب نباشد، کاری از پیش نمیبریم. در زندگی نیز همینگونه است، ما تلاش خود را میکنیم؛ اما شرایط مناسب را خداوند فراهم میکند.
قوانین الهیاند که ما را به سر منزل مقصود میرسانند کنگره برای ما همان باد مناسب است که مسیر پرواز را هموار میسازد. اگر زندگی را به هفت طبقه آسمان تشبیه کنیم، نوع زندگی در هر طبقه متفاوت است و این ما هستیم که باید در میان این طبقات در سیر و سفر باشیم. ما در زمین پیوسته در حال تغییر و تبدیل هستیم و هیچ انرژی از بین نمیرود، بلکه به نوعی دیگر تبدیل میشود. نکته مهم این است که باید قدر زمان را بدانیم، زیرا زمان سازندهترین عامل در مسیر تکامل ماست. انسان دارای کالبدهای مختلفی است که در ابعاد گوناگون در حال سیر و حرکتاند. حسی که اکنون در جسم داریم، باقی خواهد ماند؛ یعنی پس از مرگ نیز احساساتی مانند عشق، کینه و دیگر ویژگیها همراه ما خواهند بود. اگر در اینجا معتاد باشیم، در بعد دیگر نیز آن ویژگی در ما باقی میماند. بنابراین، زمانی که اکنون در اختیار داریم بسیار ارزشمند است. باید از آن برای آموختن و رشد استفاده کنیم، زیرا این زمان، فرصت طلایی ما برای ساختن خویشتن حقیقی است.
منبع: سیدی بادبادکباز
نویسنده: راهنما تازه واردین همسفر فاطمه(لژیون تازه واردین)
رابط خبری لژیون راهنمای تازهواردین: همسفر سحر(لژیون تازه واردین)
ویرایش و ارسال: همسفر رباب رهجوی راهنما همسفر مریم(لژیون اول) دبیر سایت
نمایندگی همسفران صائب تبریزی
- تعداد بازدید از این مطلب :
108