سفره‌دار دل‌های خسته از شب‌ و روز

این هفته فصلی نو است برای شُکر حضورتان که با هر نفس می‌بخشید، معنا به این عبورمان‌ نه سدی بر سرِ راه، نه دیوارِ جدایی، که پلی محکم از عشق به سوی روشنایی هستید. سفره‌دارِ دل‌هایی که خسته از شب‌ و روز بودند، شما بالی گشودید بر آنان که در تب بودند. نگاهتان، آیینهٔ رنج‌ها و دردهایمان، دستانتان، مرحمی گرم بر زخم‌های پنهان. حریمی از جنسِ نور که آغاز فرداهاست. در هر گفتارتان دریایِ عشق، مهمان زِ زخمِ خویش گذشتید تا درمانِ ما باشید، در این تاریک‌ شب‌ها، تنها راهِ رها باشید. امروز در این هفته پر از نور و یاد می‌خواهم‌ از شما ایجنت‌ها و مرزبانان عزیز کنگره۶۰ سخن بگویم، سخنی‌ نه از سر وظیفه، بلکه‌ از عمق وجود، از سپاسی که سال‌هاست در قلبم ریشه دوانده است. شما معنای واقعی نگهبان نور هستید در روزهایی که تاریکی اعتیاد چشم‌هایمان را کور کرده بود و راه را گم کرده بودیم؛ شما فانوس‌های هدایت بودید نه فقط نگهبان شعبه، بلکه نگهبان جان ما، نگهبان‌ امیدی که در دل‌های شکسته‌مان هنوز جرقه‌ای از آن باقی‌ مانده‌ بود.

یادم‌ می‌آید روزهایی را که قدم به کنگره گذاشتم پر از ترس، تردید و ناامیدی بودم؛ اما نگاه گرم شما، لبخند اطمینان بخش شما و حضور صبورانه شما اولین پل اعتماد بود، پلی که ما را از ورطه تنهایی و ناامیدی عبور داد و به سرزمین امن رهایی رساند‌. شما درهای رحمت را به روی ما گشودید و اجازه دادید تا در پناه عشق و درایت شما دوباره خودمان را پیدا کنیم‌. شما آن آینه‌هایی هستید که تصویر حقیقی رهایی را به ما نشان دادید، رهایی نه فقط از یک ماده مخدر، بلکه رهایی از بندهای ذهن، رهایی از اسارت نفس، رهایی از تاریکی و ناآگاهی. سفر ما سفری بود به درون خویش و شما آموزگار صبر بودید. شما سفره‌دار دل‌ها هستید، سفره‌ای که از جنس معرفت، عشق و انسانیت است. شما ایجنت‌ها و مرزبانان عزیز حافظان امن این حریم‌ هستید و حضور شما اطمینان خاطر است؛ اطمینان از این‌که در این مسیر پرفراز و نشیب تنها نیستیم. شما مراقب آن ظرایف روحی هستید که شاید از چشم ما پنهان بماند.

شما نگاه تیزبینی هستید که حتی سکوت ما را هم می‌خواند و درد ناگفته‌ ما را درک می‌کند. شما معنای خانواده را در عمل نشان دادید؛ خانواده‌ای که در آن هر فرد چه در اوج سلامتی و چه در اوج نیاز جایگاهی امن و دوست داشتنی دارد‌‌. شما درس خدمت بی‌چشم‌ داشت را به زیباترین شکل آموختید و‌ این درس خود بزرگترین گنج این سفر است. در‌ این‌ هفته پاس‌داشت و قدردانی می‌خواهم بگویم که هر چه داریم‌ از برکت حضور شماست، از برکت صبوری شما، از برکت عشق شما و از برکت ایثارتان. سپاسگزارم از این‌که در سخت‌ترین لحظات، آغوش گرمتان را به روی ما گشودید. سپاسگزارم از این‌که ما را دیدید، باور کردید و به خودمان بازگرداندید. این هفته بهانه خوبی‌ است تا بار دیگر بگویم دوستتان دارم، قدردان زحمات شما هستم و برایتان از خداوند سلامتی، آرامش و توفیق روزافزون در این مسیر مقدس را آرزومندم. تقدیم از عمق وجودم به ایجنت و مرزبانان همسفران شعبه ارگ همسفر سمیه، همسفر فرحناز و همسفر رقیه، خدا‌قوت. هفته‌تان پرشگون.

نویسنده: همسفر محبوبه (ه) رهجوی راهنما همسفر سمیه (لژیون دوم)
رابط خبری: همسفر راضیه رهجوی راهنما همسفر سمیه (لژیون اول)
عکاس: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون اول)
ارسال: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر سمیه (لژیون دوم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی ارگ کرمان