شعبه دست مرزبان‌ها و ایجنت امانت است

جلسه پنجم از دوره اول جشن هفته ایجنت و مرزبان همسفران کنگره۶۰ نمایندگی جواد گلپایگان به استادی مرزبان همسفر معصومه، نگهبانی ایجنت همسفر راضیه  و دبیری مرزبان همسفر نیره با دستور جلسه «هفته ایجنت و مرزبان» در روز یک‌شنبه ۲۳ شهریورماه ۱۴۰۴ ساعت ۰۰: ١٧ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

خدا را بسیار سپاسگزارم که امروز این فرصت نصیب من شد تا در خدمت شما باشم. دستور جلسه امروز هفته ایجنت و مرزبان است. در ابتدا پیام تبریک آقای مهندس حسین دژاکام را قرائت کنم: «یکی برای همه، همه برای یکی. با عزم تمام بکوشیم در ایجاد مکان‌های متعدد و آرام که همه در دسترس آن از یادرفتگان باشد. می‌دانیم توان خود را به‌کار می‌برید؛ اما بدانید که این کار، راه رفتن و قدم زدن در گلستان نیست، بلکه در آتش و خار است. راه هموار نمودن چندان آسان نیست. هفته ایجنت و مرزبان مبارک».

کنگره۶۰ یک سازمان مردم‌نهاد برای درمان اعتیاد است. تمام اعضاء کنگره۶۰ ازجمله افراد مصرف‌کننده و اعضاء خانواده آن‌ها بعد از درمان شدن به‌صورت داوطلبانه خدمت‌هایی را انجام می‌دهند تا این حال خوبی را که خودشان تجربه کردند، به دیگران منتقل کنند.

به اعتقاد من کسانی که پس از ترک‌های مختلف کنگره را پیدا کردند، درست مانند فردی هستند که در کویر به‌دنبال آب حرکت می‌کند؛ ولی سراب می‌بیند و آب را پیدا نمی‌کند. وقتی آب گوارایی پیدا می‌کند، دوست دارد همه را صدا بزند و بگوید شما هم بیاید از این آب گوارا استفاده کنید. کنگره هم به‌ همین صورت است؛ گویی خدمتگزاران کنگره آب یا راه درمان و حال خوش را پیدا کردند و دوست دارند این آب گوارا را به دیگران هم بدهند.

ما چهار جشن در کنگره۶۰ داریم که عبارتنداز: ۱- هفته راهنما ۲- هفته ایجنت و مرزبان ۳- هفته دیده‌بان ۴- هفته همسفر. یکی از دلایل برگزاری این جشن‌ها این است که ما ساختار این خدمت‌ها را بشناسیم و بدانیم که دیده‌بانان‌ چه کسانی هستند و وظایف‌شان چیست؟ راهنما چه کسی است و وظایفش چیست؟

من توضیح مختصری در مورد وظایف ایجنت و مرزبان برای افرادی می‌دهم که به تازگی وارد کنگره۶۰ شدند؛ چون ممکن است در جریان نباشند که روال کار آن‌ها به چه صورت است. در کنگره۶۰ هر نمایندگی زیر نظر چند دیده‌بان فعالیت می‌کند و هر کدام از این‌ دیده‌بانان دارای یک نماینده در هر شعبه هستند که ایجنت نامیده می‌شود، آن‌ها با شال کرم‌رنگ خدمت می‌کنند. وظایف آن‌ها نظارت و ناظر بودن بر کار مرزبان‌ها و کل شعبه است.

مرزبانان هر شعبه حافظ حرمت‌‌ها و قوانین کنگره هستند؛ البته ناگفته نماند که شال آن‌ها زردرنگ است. فرض کنید زمانی‌که ماشین‌ها در خیابان حرکت می‌کنند، دو طرف خیابان گاردریل‌هایی هستند که باعث می‌شوند ماشین‌ها از مسیر خودشان خارج نشوند تا به‌سلامتی به انتهای مسیر برسند؛ درواقع مرزبان‌ها حکم اجرا‌کننده قوانین را دارند تا ان‌شاءالله همه افراد سفر خیلی خوبی داشته باشند و در انتها به آن حال‌خوش برسند؛ همچنین شعبه از آن قوانین و حرمت‌ها خارج نشود. تمام خدمت‌ها ازجمله خدمت‌ ایجنتی و راهنماهایی در شعبه انجام می‌شود؛ ولی نکته مهم در خدمت‌ کردن این است که افراد با حس خوب آن خدمت‌ها را انجام دهند.

استاد امین دژاکام در سی‌دی «هرس» فرمودند: «افراد باید بتوانند بین محبت کردن و انجام دادن قوانین تعادل برقرار کنند». گاهی‌اوقات من نوعی می‌خواهم ببینم چه کسی از قوانین عدول می‌کند و آن‌ها را زیر پا می‌گذارد؟ ولی این نکته را باید بدانم تا زمانی‌که حسم خراب است، بنا به سخنان استاد امین دژاکام اجازه ندارم به آن شخص تذکر بدهم. ایشان می‌فرمایند: «اجازه بدهید زمان بگذارد، آرامش و اعتماد به نفس خودتان را به‌دست آورید و حس خوب داشته باشید تا بتوانید آن حس خوب را به آن شخصی که قوانین را زیر پا گذاشته منتقل کنید».

هدف اول خدمتگزاران کنگره۶۰ این است که شناخته شوند و مشخص شود که هر شخص چه وظایفی بر عهده دارد؟ هدف دوم این است که افراد قدردانی را یاد بگیرند؛ درحقیقت من باید یاد بگیرم که به چه علت باید قدردانی را انجام دهم. آیا این قدردانی و شکرگزاری فقط مختص ایجنت و مرزبان است یا بیشترین تأثیرش درون خود من است؟ من باید بدانم فلسفه قدردانی چیست؟

اولین تأثير قدردانی از دیگران این است که خود انسان حس خوبی پیدا می‌کند و تبدیل به یک انسان شادتر می‌شود؛ همچنین با پیدا کردن اعتماد به نفس از درون و در صور‌پنهانش تغییرات زیادی را ایجاد می‌کند. مهم‌ترین دلیل قدردانی کردن این است که دید انسان‌ها نسبت به زندگی و اطرافیان تغییر می‌کند.

شاید قبل از ورود به کنگره روز معلم که فرا می‌رسید، می‌خواستم به معلم دخترم کادو بدهم؛ اما با خودم حساب می‌کردم که چه‌قدر پرداخت کنم؟ چه تعداد دانش‌آموز هستند و نفری چه‌قدر پول بدهیم؟ اصلاً چرا من باید کادو بدهم؟ اما در کنگره۶۰ یاد گرفتم قدردانی کردن در صور‌پنهان من تأثير می‌گذارد. وقتی خودم قدردانی و شکرگزاری را اجرا کنم، مسلماً دیدگاهم نسبت به عیوب، نواقص و کمبودهای زندگی تغییر می‌کند و به داشته‌های زندگی خودم نگاه می‌کنم. 

خیلی جالب است ما در زمان برگزاری جشن پول هدیه می‌دهیم. پولی که بنا به سخنان استاد امین دژاکام معادل انرژی است؛ ولی چه چیزی باعث حال‌خوش ما می‌شود و گیر آن مقدار پول نمی‌مانیم؟ تمام این موارد معجزاتی است که در کنگره اتفاق می‌افتد.

ان‌شاءالله بتوانیم به بهترین شکل از تمام افرادی که برای ما زحمت می‌کشند، نه تنها ایجنت، مرزبان و راهنما؛ بلکه افرادی که در بیرون از کنگره برای ما زحمت می‌کشند ازجمله پدر، مادر، همسر خودمان و شاید بعضی‌اوقات از بچه‌های خودمان تشکر و قدردانی داشته باشیم.

همان‌طور که رهجو دست راهنما امانت است، شعبه هم دست مرزبان‌ها و ایجنت امانت است. امیدوارم که خودم به‌عنوان مرزبان شعبه بتوانم امانتدار خوبی باشم و در جهت پیشبرد اهداف کنگره۶۰ بهترین عملکرد را داشته باشم.

تصاویری از جشن و تقدیر از ایجنت و مرزبانان

مرزبانان کشیک: همسفر نیره و مسافر ولی‌الله 
تایپیست: همسفر مهری رهجوی راهنما همسفر سمیه (لژیون هفتم)
عکاس: همسفر زهره رهجوی راهنما همسفر راضیه (لژیون سوم) و همسفر نجمه رهجوی راهنما همسفر آرزو (لژیون دوم) 
ویرایش: همسفر زهره رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون چهارم)
ارسال: همسفر مژگان رهجوی راهنما همسفر راضیه (لژیون سوم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی جواد گلپایگان