دامنه فرماندهی‌ با افزایش توانایی بیشتر می‌شود

سلام دوستان مرضیه هستم، همسفر

فرماندهی، یکی از خواسته‌های انسان است و لازمه این‌که انسان به این جایگاه برسد، فرمان‌برداری است. در وادی ششم آموختیم که اگر به فرمان عقل نزدیک شویم و آن را کاربردی کنیم، می‌توانیم کار‌های کوچک و بزرگ را انجام دهیم. انسان برای فرمان‌برداری باید از ضدارزش‌ها دوری کند و اگر فرمان‌بردار خوبی نباشد، برای خود و دیگران مشکل ایجاد می‌کند. هر فرد در وهله اول باید فرماندهی خوب برای جسم و روان خود باشد. فردی که وارد کنگره می‌شود، باید فرمان‌بردار راهنمای خود باشد تا در ادامه با آموزش و تجربه بتواند یک فرمانده خوب شود. با درنظرگرفتن مثلث آموزش‌، تجربه و تفکر و کاربردی‌کردن آن، در مسیری قرار می‌گیریم که فرمانده قابلی شویم.
 

سلام دوستان اعظم هستم، همسفر

از فرمان‌برداری تا فرماندهی یک مسیر را مشخص می‌کند که از کجا به کجا باید حرکت را انجام دهیم. فرماندهی به‌عنوان یک هدف مشخص شده است، یعنی یک قانون کلی است و اگر انسان بخواهد در هر مقوله‌ای صاحب‌نظر شود و کاری انجام دهد، شرط لازم، آن است که فرمان‌بردار کاملی باشد. فرماندهی در انسان می‌تواند، صورآشکار و هم صور‌پنهان داشته باشد که صور آشکار آن فرمان‌دادن به قسمت جسم و صور پنهان، فرمان‌دادن به قسمت درونی انسان، مانند روح، نفس و... است. اگر بخواهیم فرمانده خوبی بشویم؛ باید فرمان‌بردار خوبی باشیم و به مطالب و صحبت‌های راهنما گوش داده و وظایف خود را به‌خوبی انجام‌ دهیم. راهنما به‌عنوان یک فرمانده و رهجو به‌عنوان فرمان‌بردار، هر دو باید وظایف خود را به‌خوبی انجام دهند تا آموزش‌ها به‌خوبی اجرا شود.

سلام دوستان سمیرا هستم، همسفر

فرماندهی یک هدف کلی است که اگر شخصی بخواهد در مسئله‌ای صاحب‌نظر باشد و بتواند کاری انجام دهد، در جایگاه فرمانده، قرار می‌گیرد. وقتی می‌گوییم فرمانده، منظور کسی است که با لباس نظامی به تعدادی سرباز دستور می‌دهد یا فرماندهی مثل این است که من در ذهن خود به دستم فرمان می‌دهم که لیوان آب را بردار، اگر دستم از فرمان من پیروی کند و آن لیوان را بردارد، آن وقت فرماندهی را اجرا کرده‌ام یا این‌که می‌خواهم با شخصی صحبتی را مطرح کنم و آن صحبت را نمی‌‌کنم و به‌جای آن صحبت دیگری می‌‌کنم، در اینجا فرماندهی من درست انجام نشده و ناقص است. شخصی که سالم است، شب به‌موقع می‌خوابد، به‌موقع بیدار می‌شود و خواسته‌هایش به‌موقع و بدون مشکل انجام می‌شوند؛ ولی شخصی که بیمار است، آن فرماندهی را ندارد، مثلاً شخصی که بیماری دیابت دارد، دوست دارد، شیرینی بخورد؛ ولی نمی‌تواند بخورد؛ زیرا برایش مضر است و اگر بخورد، برایش عوارضی به دنبال دارد. زمانی که توانایی ما افزایش پیدا کند و قدرتش زیاد شود، در ادامه، دامنه فرماندهی‌ ما نیز بیشتر می‌شود، مثل گروهبانی که ارتقا درجه می‌گیرد و سرگرد می‌شود، مثلاً قبلاً به ۳۰ تا ۴۰ نفر دستور می‌داد، الان که سرگرد شده به ۳۰۰ تا ۴۰۰ نفر دستور می‌دهد.

رابط خبری: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر الهام (لژیون سوم)
عکاس: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر محبوبه (لژیون اول)
ارسال: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر محبوبه (لژیون اول) دبیر سایت
همسفران نمایندگی نائین