عقل فرمانروای دانا

برداشت همسفر اعظم:
همهٔ ما مطمئن هستیم و اعتقاد کامل داریم که عقل در مغز ما قرار دارد و مغز تصمیم‌گیرنده است البته مغز فرمانروای کل ارگانیسم و فیزیک جسم انسان است. در کنگره 60 معتقد هستیم با مرگ، مغز انسان که جزء صور آشکار است از بین می‌رود؛ ولی عقل فناناپذیر است حتی خاطرات و حافظه از بین‌ نمی‌رود. در وادی اول صحبت از تفکر می‌شود، تفکری که به راه خیر و مثبت منتهی می‌شود. تفکر می‌تواند هم مثبت باشد و هم منفی باشد اما آن چیزی که درست و صحیح باشد فکر معقول است.

انسان برای تشخیص تفکر و کارهای مثبت و منفی نیاز به یک ترازو دارد و این ترازو نامش عقل است. روح نیز از عقل پیروی می‌کند؛ ولی عقل تابع خودش است. فرمان عقل یکی از مهم‌ترین و سرنوشت‌سازترین مسائل حیاتی زندگی است. این نکته را باید مد‌نظر داشته‌باشیم که عقل می‌داند کدام کار درست و کدام کار غلط است چون فرایزدی دارد. اکنون هرچه انسان‌ها به طرف پالایش و صراط مستقیم حرکت کنند، این روزنه بزرگ‌تر می‌شود و اطلاعات بیشتری وارد آن می‌شود و برعکس آن هم صادق است.

عقل و نفس همیشه در مقابل یکدیگر قرار دارند و آن صدایی که در درون می‌گوید ناامید نشو، به خدا توکل کن، صبر و تلاش کن، این همان صدای عقل است و صدای دیگری که کارش وسوسه کردن، ناامیدیست و حتی ندای خودکشی می‌دهد، صدای نفس اماره است و تا مرحله انهدام کامل انسان پیش می‌رود.

برداشت همسفر رقیه:
ما اگر به فرمان عقل برسیم به صلح و آرامش و راه مستقیم هدایت می‌شویم. شهر وجودی درون و برون انسان‌ تشبیه به یک سرزمین شده است و برای اداره شهر قوانینی لازم است که رئیس این شهر عقل و شورای شهر از اهالی آن شهر هستند و عقل همیشه خوبی را می‌خواهد؛ ولی ممکن است انسان‌ها دچار تکبر، خودخواهی و جهل زیاد شوند و خواسته‌های خودشان را اجرا کنند و عقل را از بالا به پایین بکشند و اصولاً نفس در سه مرتبهٔ اماره، لوامه، مطمئنه است که از نظر آگاهی با هم متفاوت هستند.

وقتی توطئه‌ای انجام می‌شود، دانایان قبول نمی‌کنند؛ ولی نادانان قبول می‌کنند و زمانی که نفس زمام امور را به دست می‌گیرد، عقل کنار گذاشته می‌شود و خواسته‌های نامعقول اجرا می‌شود. این مسئله ادامه دارد تا زمانی که نفس لوامه دست به اقداماتی بزند و بتواند جلوی نفس امرکننده را بگیرد، نفس لوامه که همان وجدان است با بقیهٔ بزرگان شهر وجودی هماهنگ می‌شوند و قدرت را از نفس امرکننده می‌گیرند و این امر یک مرتبه اتفاق نمی‌افتد و گرفتن قدرت از نفس امرکننده باید حتماً با دانایی باشد.

در اعتیاد هم یک‌مرتبه نمی‌شود که مواد مخدر را از مصرف‌کننده گرفت؛ بلکه باید به روش Dst باشد وگرنه با شکست روبرو می‌شویم. وقتی به نفس لوامه یعنی سرزنش‌کننده می‌رسیم اگر کار خلافی انجام دهیم پشیمان می‌شویم و این ادامه دارد تا زمانی که با جهان‌بینی و تزکیه و پالایش به نفس مطمئنه برسیم؛ یعنی هرچه عقل بگوید معقول است.

منبع: سیدی وادی ششم بخش 1و 2 

نویسندگان: همسفر اعظم، همسفر رقیه رهجوی راهنما همسفر لیلا (لژیون یکم)
رابط خبری: همسفر عصمت رهجوی راهنما همسفر لیلا (لژیون یکم)
ویرایش و ارسال: همسفر حانیه رهجوی راهنما همسفر اعظم (لژیون دوم)
نمایندگی همسفران بیهقی سبزوار