عدالت از لغت تعادل میآید؛ یعنی هرچیزی در جای خودش باشد؛ بهطور مثال، میز یا صندلی، هرکدام چهار پایه دارند که اگر یکی از پایهها برداشته شود، از حالت تعادل خارج میشود. بنیان کنگره۶۰، میخواهد مبنای کارش را بر اساس عدالت قرار دهد؛ اولین قدم مهم برای رسیدن به عدالت، معرفت است و معرفت؛ یعنی شناخت و آگاهی. اگر انسان در جهت خیر، شناخت و آگاهی داشته باشد، معرفت او در مسیر خیر است و اگر در مسیر منفی باشد، در جهت شر خواهد بود.
زمانیکه شناخت و آگاهی بهصورت کاربردی در جهت خیر به کار گرفته شود، به آن عمل سالم گفته میشود؛ اما اگر فقط نیت خوبی بدون شناخت و آگاهی لازم داشته باشیم؛ درواقع فقط یک کار نیک انجام دادهایم. عمل صالح همان عمل نیکی است که شخص انجامدهنده، کاملاً از جنبههای مثبت و منفی آن آگاه و هوشیار است. اگر کسی معرفت نداشته باشد، ممکن است همان کار نیک او به شر تبدیل شود؛ برای مثال، امانتداری کار بسیار نیکی است؛ اما فرض کنید کسی اسلحهای به شما میسپارد تا برایش نگهداری کنید؛ عمل نیک در اینجا آن است که هروقت صاحب اسلحه آن را خواست، به او بازگردانید؛ حالا تصور کنید همان فرد درحال عصبانیت شدیدی باشد و ممکن است کسی را به قتل برساند که در این شرایط برای پسگرفتن اسلحه نزد شما میآید، اگر شما اسلحه را به او ندهید، شاید از نظر ظاهری امانتداری نکردهاید؛ اما درواقع کار درستی انجام دادهاید. مثال دیگر زمانی است که کسی از شما پول میخواهد و شما این پول را به او میدهید و فکر میکنید که کار نیکویی انجام دادهاید؛ اما ممکن است او با آن پول، مواد مخدر تهیه کند و این باعث تخریب یا شاید به مرگش منجر شود.
در قسمتی از سیدی آقای مهندس میفرمایند: قطعکردن سریع مواد مخدر، کاری است که تمام دنیا آن را خوب میدانند؛ اما من میگویم: قطعکردن باعث ایجاد شوک فیزیولوژی در بدن میشود و درواقع باعث تخریب میشود؛ بنابراین باید در پرتو دانش و آگاهی، کاری را انجام دهیم که عمل سالم باشد. بسیاری از افراد، عمل نیک انجام دادهاند؛ اما در نتیجه آن، به مشکلات قانونی و دادگاه کشیده شدهاند؛ چون عمل نیک آنها عمل سالم نبوده است. گاهی هم عمل نیک مانند شراکت در کار، باعث بههم خوردن نظم و قوانین خانواده و روابط دوستانه میشود. اگر معرفت بهدست آوردیم و عمل سالم انجام دادیم؛ درنهایت به عدالت میرسیم.
عدالت در کنگره۶۰ چگونه است؟ کنگره خطوط و قواعد خاص و منطقی دارد که در دو بخش برقرار میشود؛ ما در کنگره به نقاط مشترکمان توجه میکنیم که مهمترین نقطه مشترک، مصرف مواد است که فرد تصمیم گرفته دیگر مصرف نکند؛ همچنین در کنگره افراد فقط یک نام دارند؛ به همیندلیل روابط ما محکمتر میشود. کنگره به سیاست، دین، مذهب و نژاد افراد کاری ندارد؛ زیرا نقطه مشترک همه ما، درمان اعتیاد است و به شخصیت بیرونی افراد توجهی نمیشود؛ اما آیا همه افراد در کنگره از نظر عدالت با هم برابرند؟ خیر؛ افراد با توجه به جایگاهشان (تازهوارد، سفر اولی، سفر دومی، راهنما، مرزبان و ایجنت) میزان خدمت و آموزش در شرایط یکسانی نیستند.
برداشت همسفر فائزه:
بهنظر من عدالت؛ یعنی هرچیزی در جای درست خودش قرار بگیرد. در کنگره یاد گرفتم که اگر تلاش کنم، آموزش ببینم و حرمتها را رعایت کنم، نتیجه خوبی هم خواهم گرفت؛ ولی اگر کوتاهی کنم، نباید انتظار نتیجه خوب داشته باشم و این یعنی عدالت. کنگره مکانی است که در آن عدالت برای همه برقرار میشود؛ زیرا در اینجا بین کسیکه پول بیشتری یا تحصیلات بالاتری دارد تفاوتی وجود ندارد؛ تنها چیزی که اهمیت دارد، عمل سالم، خدمتکردن و درست سفرکردن است.
اگر میخواهم عدالت را در زندگیام تجربه کنم، باید ابتدا در درون خودم آن را برقرار نمایم؛ یعنی بین عقل، نفس و جسم خود تعادل ایجاد کرده و سعی کنم از روی جهل و ناآگاهی قضاوت نکنم. وقتی یاد بگیرم قضاوت نکنم، مسئولیت کارهایم را بپذیرم و تلاش داشته باشم، آرامآرام عدالت را در زندگیام احساس خواهم کرد. بهنظر من، خداوند عدالت را در زندگی برقرار میکند؛ اما این خود ما هستیم که با اعمال و رفتار خود، مسیر زندگیمان را میسازیم.
نویسنده و ویرایش: همسفر فائزه رهجوی راهنما همسفر زینب (لژیون دوم)
رابط خبری: همسفر فرزانه رهجوی راهنما همسفر زینب (لژیون دوم)
ارسال: همسفر سمیه رهجوی راهنما همسفر زینب (لژیون دوم) دبیر سایت
همسفران نمایندگی وکیلی یزد
- تعداد بازدید از این مطلب :
107