هفتمین جلسه از دور اول سری کارگاههای آموزشی خصوصی کنگره۶۰ ویژه مسافران نمایندگی علی عصارزاده با نگهبانی مسافر رضا، استادی راهنما مسافر امین و دبیری مسافر امید با دستور جلسه «عدالت ، آیا همه افراد در کنگره با هم برابرند؟» در روز سه شنبه بیست و یکم مردادماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷ آغاز گردید.
خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان امین هستم یک مسافر.
خداوند را شاکرم که امروز توانستم در این جایگاه قرار گرفته تا آموزش بگیرم. از ایجنت، مرزبانان، نگهبان و دبیر جلسه تشکر میکنم.
دستور جلسه این هفته عدالت ، آیا همه افراد در کنگره با هم برابرند؟ ، اکثر دستور جلسات کنگره از دو بخش تشکیل می شوند ،مانند وادی ششم و تاثیر آن روی من و یا همین دستور جلسه این هفته که یک بخش در مورد عدالت و دیگری برابری در کنگره تقسیم می شود.
در قسمت اول عدالت باید بگویم ، مثلث پشت من هم شامل اضلاع عدالت ، معرفت و عمل سالم است که نشان از ، اهمیت عدالت دارد .
عملکرد من در گذشته به دلیل آموزش های ضعیفی بود که دیده بودم و باعث شد به سمت تاریکی روانه شوم که علت اصلی آن برای من منیت خودم بود . بدون تردید اگر آموزش های کنگره را فرا گرفته بودم هیچگاه به این نقطه نمیرسيدم. ابتدا یک تازه وارد که ورود پیدا می کند به او میگویند اعتیاد یک نوع بیماری است و نمیشود آن را ترک کرد باید آن را درمان کرد برخلاف افکار اشتباه کل جهان که معتقد هستند اعتیاد غیر قابل علاج می باشد کنگره اثبات کرد که قابل درمان است . آقای مهندس ابتدا خود حرکت کرد و به درمان رسید و سپس به باقی مسیر را نشان داد تا آنها هم به درمان برسند. بصورتی که من امین فراموش کردم چگونه باید از مواد مخدر استفاده کنم .
عدالت آن حقیقتی است که برای من بوجود می آید. این چیزی است که در مسیر آن حرکت می کنم . اگر دقت کرده باشید خدمتگزاران در کنگره در حال خدمت هستند ولی افرادی در کنار سطل زباله در حال مصرف سیگار هستند ،این سطل اَشغال هم عدالتی را پیش خواهد داشت که با گذر از ۷ یا ۸ ماه خود را نشان می دهد که متوجه میشویم سفر با کیفیت نداشته ایم .
کنگره ۶۰ یک اقیانوس می باشد که بسیار مهم چگونه آن را سپری کنیم. حال آیا زندگی در اقیانوس کار آسانی می باشد ؟ در آن عمق در کنار انواع موجودات چگونه آن را سپری کنیم .
همه فکر میکنند هر آنچه به نفع خودشان است عدالت است ، و هرچه به ضررشان است بی عدالتی است تا حدی که گاهی خدا هم انکار می کنند .
نباید فکر کنیم که سفر خود را چند وقت طی کردیم و مغرور شویم که دیگر همه چیز تمام است چون دارو را که از ما بگیرند دوباره مشکل داریم پس عدالت را نباید دست پایین گرفت باید زحمت کشید تا به درمان برسیم .
افرادی که در جایگاه های مختلف خدمتگزار هستند زحمت و تلاش کردهاند، مانند دیده بانان، مرزبانان وراهنمایان سختی کشیدند تا به این مرحله برسند و این میشود عدالت .
همه افراد در کنگره به یک شکل هستند و لباس سفید می پوشند ولی آیا همه در پایان برابرند ؟ یکسان هستند؟ عدالت هر کس براساس عملکرد خودش است . در گنگره حق و حقوق همه یکسان است ولی عملی که انجام میدهند باعث میشود که متفاوت شوند . برای مثال تمام مسافرین از تازه وارد تا کسی که سالها رها شده از قبیل راهنما ،سفردومی ،در همین صندلی مینشیند ولی این برابری منوط به یک آگاهی و معرفت است که چگونه وارد شده اند با ظرف کوچک آمده اند یا با یک تانکر حضور پیدا کرده اند. با ظرف کوچک فقط دست صورت را شسته ولی با تانکر اینگونه نیست و متوجه میشویم که نیاز به منبع بزرگ داریم برای آگاهی و معرفت تا تانکر همیشه پر باشد . اگز معرفت نداشته باشیم عمل سالم هم وجود ندارد. امیدوارم تمام دوستان مثلث پشت به درستی آموزش گرفته و عملی کنند و ۱۰ماه دیگر به آن عدالت و طعم حقیقت را بچشند .
امیدوارم هیچکس پشت درب نماند و سالهای بعد شکوفا تر بشویم ، رشد بیشتری داشته باشیمو همچنین شاهد شعب بیشتری باشیم .
در انتها امید دارم همه از این برابری در صراط مستقیم بهره مند شویم .
ممنون که با سکوت خود به صحبتهای من گوش کردید.

تایپ: مسافر مصطفی
عکس: مسافر مهدی
ارسال خبر: مسافر مرتضی
مرزبان خبری: مسافر علی
نمایندگی علی عصارزاده
- تعداد بازدید از این مطلب :
173