با عدالت می‌توانیم نیروهای درونی خود را بسنجیم

جلسه دوم از دوره پنجم جلسات لژیون سردار همسفران کنگره۶۰ نمایندگی جواد به استادی راهنما دنور همسفر آرزو، نگهبانی راهنمای تازه‌واردین دنور همسفر حمیده و دبیری همسفر شهربانو با دستور جلسه «عدالت، آیا همه افراد در کنگره باهم برابرند؟» روز یک‌شنبه ١٩ مردادماه ١۴۰۴ ساعت ۱۵:۴۵ برگزار شد.

خلاصه سخنان استاد:

خداوند بزرگ را شکر می‌کنم که یک‌بار دیگر به من فرصت داده شد تا بتوانم در این مکان مقدس قرار بگیرم و چهره‌های سرشار از انرژی شما را ببینم. امیدوارم تعطیلات به تک‌تک شما خوش گذشته باشد و دریافت لازم را از این دو هفته تعطیلی برده باشید.

در مورد دستور جلسه عدالت، آیا همه افراد در کنگره۶۰ با هم برابرند؟ اگر بخواهم جواب این پرسش را بدهم؛ باید بگویم که خیر! اما اگر بیرون از کنگره بودم، می‌گفتم: بله! با توجه به حضور چند ساله در کنگره، مطالعه وادی‌ها و فراگیری آموزش‌های جهان‌بینی از استاد امین این جواب را برمی‌گردانم و به خیر موکول می‌کنم.

اکنون این سؤال مطرح می‌شود که چرا وارد کنگره۶۰ شدیم؟ مسلماً برای درمان اعتیاد؛ چون عدالت و تعادل در وجودمان از بین رفته بود. آقای مهندس حسین دژاکام مثلث جسم، روان و جهان‌بینی را برای ما بیان کردند تا ما بتوانیم در کنار این سه ضلع ضدارزشی‌های درون خود را کنار بگذاریم. در کتاب ۱۴ مقاله بيان شده که درمان، فوق ترک است و رسیدن به تعادل؛ یعنی فوق درمان.

ما باید عدالت را بشکافیم که از کجا می‌آید و ریشه آن چیست؟ عدالت از کلمه عدل و داد می‌آید؛ یعنی از مساوی بودن و تعادل برقرار کردن. وقتی هر چیزی در جای خودش قرار بگیرد، ما می‌گویم که عدالت برقرار شده است؛ به‌عنوان مثال اگر چهار پایه‌های یک میز روی زمین قرار بگیرد و من روی آن بشینم، قطعاً آرامش را دریافت می‌کنم‌؛ ولی اگر یکی از پایه‌های آن نباشد، دائماً در اثر نامتعادلی لغزش دارم.

در اولین برخورد با نوشتارهای کنگره۶۰ یک مثلث در مقابل ما قرار دارد که شامل: عدالت، معرفت و عمل سالم است. برای رسیدن به عدالت باید از شناخت، معرفت، آگاهی و دانایی شروع کنیم. ما شاید دانایی را می‌دانستیم؛ ولی وارد کنگره شدیم تا به آن عمل کنیم و به عدالت، معرفت و عمل سالم دست پیدا کنیم و در کنار داشتن عدالت بتوانیم به عمل سالم دسترسی پیدا کنیم تا نتیجه اعمال ما عمل سالم شود.

ما عمل سالم و عمل نیک داریم؛ ولی بعضی از اعمال ما به خیر ختم می‌شود که این نتیجه بسیار خوبی دارد که آن عمل سالم است؛ ولی بعضی از اعمال ما به ظاهر نیک است، شاید عمل را به درستی انجام بدهیم؛ ولی در آخر امر یک تلخی برای ما به همراه دارد.

به‌طور کلی آموزش‌های کنگره۶۰ براساس عقل، ایمان و عشقی است که آقای مهندس حسین دژاکام در تک‌تک انسان‌ها دیده و آن را نمایان می‌کند تا ما بتوانیم در جامعه‌ای زندگی کنیم که همه‌چیز بر مبنای عدالت بنا شده باشد و زندگی سرشار از آرامش و صلح را در کنار هم برقرار کنیم.

یکسری از سؤال‌ها در ذهن ما به وجود می‌آید که در قرآن گفته شده است، آیا انسان‌هایی که می‌دانند با انسان‌هایی که نمی‌دانند، برابرند؟ آیا افرادی که خدمت می‌کنند با افرادی که خدمت نمی‌کنند، برابرند؟ آیا کسانی که به دنبال صلح و آرامش هستند با کسانی که به دنبال حاشیه درست کردن هستند، برابرند؟ جواب این سؤال مسلماً خیر است.

یک مثال از مصرف‌کننده مواد مخدر می‌زنم؛ چون تمام ما با پوست، گوشت و استخوان خود آن را لمس کردیم. ممکن است یک مصرف‌کننده در خانه یا بیرون از خانه کارتون خواب شود‌؛ یعنی با مصرف مواد مخدر تمام سیستم شبه‌افیونی بدن خود را از تعادل خارج کرده است. آیا این مصرف‌کننده با مصرف‌کننده‌ای که با آمدن به کنگره۶۰ راه درمان را پیدا کرده با هم برابرند؟ قطعاً خير؛ چراکه او با تلاش خود راه درست را انتخاب و در مسیر مستقیم قرار گرفته است؛ بنابراين توانسته به رهایی و نتیجه درمانی که می‌خواهد دست پیدا کند. اگر مصرف‌کننده کارتون خواب به همین صورت به زندگی خود ادامه دهد، مطمئناً در مسیر زندگی خود حتی بدتر از قبل در وضعیت نامتعادل باقی می‌ماند؛ اما اگر تلاش کند و مسیر درمان را پیدا کند، مسلماً تغییر در درون او ایجاد می‌شود و کم‌کم عدالت برای او نمایان می‌شود؛ بنابراين در جایگاهی که قرار می‌گیرد، عین عدالت است.

ما همیشه در زندگی خود می‌گفتم: آیا این عدالت است که من با یکی از اعضاء خانواده خود برابر نباشم؟ چرا او ماشین، پول، جایگاه خوب دارد؟ اما با ورود به کنگره متوجه شدم که انسان‌ها نسبت به تلاشی که انجام می‌دهند، در آن جایگاه قرار می‌گیرند. عدالت؛ یعنی عدل و انصاف. عادل بودن آن چیزی است که من بتوانم دادگری را در درون خودم رعایت کنم.

در ادامه سخنانم دستور جلسه را به لژیون سردار ارتباط می‌دهم. این دستور جلسه باعث شد که با فردی که به عنوان سفر اولی يا سفر دومی و یا یک راهنما مقایسه کنم؛ البته قرار نیست هر چیزی را که داریم، به کنگره بدهیم؛ باید بتوانیم در حد توانمان صد خود را بگذارم.

من در لژیون سردار بارها شنید‌ه‌ام که افراد توانسته‌اند با درآمد کارهایی چون فروختن روسری و پختن نان برای صور پنهان و آینده خودشان در کنگره۶۰ سرمایه‌گذاری کنند.

آیا همه کسانی که خدمت می‌کنند و به افرادی که در بند هستند کمک می‌کنند، باهم برابرند؟ به نظرم شخصی که در لژیون سردار عضو می‌شود، عدالت برای او برقرار شده است؛ یعنی تلاش خودش را کرده تا توانسته به آن شناخت و آگاهی برسد که کجا می‌تواند کمک کند و دست یک فرد را بگیرد.

آقای خدامی می‌گوید: کسانی که تشنه هستند، به آب می‌رسند؛ ولی کسانی که به عدالت می‌رسند، برای‌شان آن لحظه شیرین‌تر از لحظه‌ای است که به آب می‌رسند؛ پس چه بهتر است که من در کنگره۶۰ این کار را زودتر انجام بدهم تا به آن آگاهی برسم و امروز و فردا نکنم؛ چراکه هر لحظه ممکن است من روی زمین نباشم و دستم کوتاه باشد و نتوانم این کار را انجام بدهم.

در قرآن کریم راجع‌به عدالت بسیار صحبت شده است که اگر عدالت برقرار باشد، چه اتفاقاتی در جهان و جامعه رخ می‌دهد. همیشه باید به لحظه‌ ورود خودم به کنگره فکر کنم که در چه جایگاهی بودم و الآن در چه جایگاهی هستم، قبلاً چگونه تلاش می‌کردم و الآن چگونه تلاش می‌کنم تا بتوانم با به دست آوردن دل یک نفر لبخند را روی لبش بیاورم و به آن شناخت، عدالت، معرفت و عمل سالم برسم. اگر عمل سالم در صراط مستقیم درست انجام شود، قطعاً پاداش آن را می‌گیرم؛ ولی اگر عمل سالم من، عمل به ظاهر نیک باشد، مطمئناً یک چیز بدتر دریافت خواهم کرد.

زمانی‌که وارد کنگره می‌شویم، به‌عنوان یک تازه‌وارد سه جلسه را می‌گذرانیم و بعد راهنما انتخاب می‌کنیم؛ پس از دریافت آموزش‌ها به یک درصدی از دانایی که رسیدیم، خودمان را با یک سفر دومی و یا راهنما مقایسه می‌کنیم و می‌گویم که آیا عدالت برقرار است که این شخص در جایگاه استاد، مرزبان و دیدبان باشد؛ ولی من روی این صندلی بنشینم، سی‌دی بنویسم و مشارکت کنم؟ این حس‌ها و قیاس‌هایی که به سراغ‌مان می‌آیند، از ندانستن‌ها و جهل خودمان است؛ ولی باید بدانم که او بیشتر از من تلاش کرده، زودتر از من آمده و یک عملکردی در گذشته داشته است؛ چون ما یاد گرفتیم که هر کاری که نتیجه‌اش را امروز می‌بینیم، قطعاً عملکردش مربوط به گذشته یا دیروز ماست؛ پس باید حضور ذهن داشته باشیم و فراموش نکنم که در بدو ورود به کنگره چگونه بوده‌ایم.

ما با عدالت می‌توانیم نیروهای درونی خودمان را بسنجیم. یک زمانی درونمان غوغاست و نمی‌توانیم عدالت را برقرار کنیم‌؛ ولی من می‌توانم با خدمت کردن، عضو لژیون سردار شدن، یک لبخند کوچک زدن نیروی درون خودم را به تعادل برسانم.

ان‌شاء‌الله که تک‌تک ما بتوانیم با کسب علم، آگاهی و عملکرد خودمان عدالتی را که خداوند در قرآن درباره‌اش گفته را در زندگی خود اجرایی کنیم و فقط به دانستن تنها اکتفا نکنیم. سخنانم را با یک حدیث از امام صادق(ع) پایان می‌رسانم که می‌فرمایند: «عدالت، ترازوی خدای سبحان است که آن را در میان خلق خود نهاده و برای به پا داشتن حق نصیحت کرده است».

تایپیست: همسفر مهدیه رهجوی راهنما همسفر زهرا (عضو لژیون سردار)
رابط خبری: همسفر راضیه رهجوی راهنما همسفر آرزو (عضو لژیون سردار )
عکاس: همسفر زهره رهجوی راهنما همسفر راضیه (لژیون سوم)
ارسال: همسفر مژگان رهجوی راهنما همسفر راضیه (لژیون سوم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی جواد گلپایگان