عدالت در کنگره، مفهومی فراتر از تقسیم مساوی امکانات

موضوع: «عدالت، آیا همه افراد در کنگره‌ با هم برابرند؟»

فهرست:
۱- مقدمه
۲- عدالت به‌عنوان پایه‌ای در درمان
۳- تفاوت عدالت با برابری
۴- نقش معرفت، آگاهی و عمل سالم در تحقق عدالت
۵- عدالت و قانون‌مداری در ساختار کنگره
۶- جایگاه‌گرفتن در کنگره؛ حاصل تلاش، نه امتیاز
۷- پرهیزگاری؛ ملاک برتری در کنگره
۸- نتیجه‌گیری

مقدمه:
وقتی صحبت از عدالت می‌شود، معمولاً ذهن‌ ما به سمت برابری می‌رود؛ اما آیا عدالت همیشه به‌معنی برابربودن است؟ در کنگره۶۰، با تعریف متفاوتی از عدالت روبه‌رو می‌شویم؛ عدالتی که با تلاش، تعهد و رشد فردی معنا پیدا می‌کند. این نوشته، نگاهی به مفهوم عدالت در کنگره۶۰ دارد.

عدالت به‌عنوان پایه‌ای در درمان:
در کنگره۶۰، دستور جلسه‌ «عدالت، آیا همه افراد در کنگره با هم برابرند؟» فرصتی است برای بازخوانی یکی از بنیادی‌ترین مفاهیم انسانی که در مسیر درمان اعتیاد معنایی تازه پیدا می‌کند، عدالتی که با برابری خالص متفاوت است؛ زیرا پایه‌اش بر مسئولیت‌پذیری فردی، رشد تدریجی و احترام به قوانین استوار می‌باشد.

تفاوت عدالت با برابری:
وقتی فردی وارد کنگره می‌شود، هر پیش‌زمینه‌ای که داشته باشد؛ دارای تحصیلات عالی، کارگر ساده، مدیری موفق یا کسی‌که سال‌ها درگیر تاریکی اعتیاد بوده است، همگی بر یک خط قرار می‌گیرند؛ خط آغازی برای رهایی که این خط آغاز، فرصتی برابر برای همه است تا از آموزش‌های ناب بهره‌مند شوند، تفکر خود را تغییر دهند، به حال خوش و تعادل درونی برسند؛ اما آن‌چه افراد را از هم متمایز می‌کند، مسیر حرکت آن‌ها پس از ورود می‌باشد.

نقش معرفت، آگاهی و عمل سالم در تحقق عدالت:
ریشه و هم‌خانواده‌ عدالت، تعادل است؛ معرفت، شناخت و آگاهی از مهم‌ترین اصول برای دست‌یافتن به تعادل‌ هستند. اگر انسان کاری را با شناخت و آگاهی انجام دهد، قطعاً به خیر ختم خواهد شد؛ اما اگر بدون شناخت باشد، نتیجه‌ای جز شر به‌همراه نخواهد داشت؛ بنابراین، عمل انجام‌شده باید سالم و نیک باشد. هر عملی و شخصی که اجراکننده آن عمل است، باید از نقاط خوب‌وبد آن آگاهی داشته باشد؛ در غیر این‌صورت، عمل او ممکن است در ظاهر نیک باشد؛ اما در باطن مشکل‌ساز شود؛ برای مثال اگر فردی از ما درخواست کمک مالی کند، ابتدا باید بدانیم که او این پول را برای چه کاری می‌خواهد؟ اگر برای انجام کار ضدارزشی باشد، باید از کمک به او امتناع کرده و نباید از روی ترحم یا دلسوزی به دیگران کمک کنیم. کمک باید همراه با تعادل باشد، گاهی لازم است از کمکی که به ضرر آن شخص تمام می‌شود، پرهیز کنیم؛ زیرا این کار ممکن است منجر به فروپاشی روابط و بروز مشکلات بزرگتر شود.

عدالت و قانون‌مداری در ساختار کنگره:
در کنگره هیچ‌کس بر اساس موقعیت اجتماعی، مالی یا گذشته خود به جایگاهی خاص نمی‌رسد؛ بلکه این تلاش، نظم، تعهد و پیروی از آموزش‌ها است که مسیر رشد را مشخص می‌کند. افراد با نوشتن سی‌دی‌ها، حضور منظم در جلسات، مشارکت در لژیون و اطاعت از فرامین راهنما، کم‌کم به درک عمیق‌تری از آموزش‌ها می‌رسند و درنتیجه، جایگاه بالاتری در مسیر درمان به‌دست می‌آورند.
در کنگره، اعضاء اجازه ندارند با یکدیگر معامله کنند یا رابطه مالی داشته باشند. وقتی کسی از درب کنگره وارد می‌شود، دیگر مهم نیست چه میزان تحصیلات دارد، چه‌قدر دارای ثروت و زیبایی است یا چه سن‌وسالی دارد، همه باید داشته‌های قبلی خود را پشت درب بگذارند و با هم برابر باشند؛ اما این برابری همیشگی نیست، کسی‌که دائماً درحال خدمت است با کسی‌که به دیگران آسیب می‌زند، هرگز برابر نخواهد بود.

جایگاه‌گرفتن در کنگره؛ حاصل تلاش، نه امتیاز:
استادان در جلسات بارها تأکید کرده‌ و گفتند: مقام و جایگاه در کنگره از بالا داده نمی‌شود؛ بلکه از پایین ساخته می‌شود؛ این جمله، عصاره‌ عدالت در ساختار کنگره است. هر جایگاهی از مرزبانی تا راهنمایی و حتی دیده‌بانی، حاصل سال‌ها حرکت، پشتکار و حفظ حرمت است. اگر فردی جایگاهی دارد، نتیجه‌ تلاش‌های گذشته‌ خودش می‌باشد، نه امتیازی از پیش تعیین‌شده و اگر کسی هنوز در آغاز راه می‌باشد، مسیر برایش باز است؛ فقط باید حرکت کند.

پرهیزگاری؛ ملاک برتری در کنگره:
خداوند می‌فرماید: بهترین مردم نزد من، پرهیزگارترین آن‌ها هستند. بهترین انسان‌ها کسانی نیستند که بیشتر نماز می‌خوانند یا روزه می‌گیرند؛ بلکه کسانی‌ هستند که از انجام کارهای ضدارزشی پرهیز می‌کنند.
در کنگره هم همین موضوع صادق است و بهترین افراد، پرهیزگارترین افراد می‌باشند؛ کسانی‌که خدمت می‌کنند، حرمت کنگره را حفظ کرده، دروغ نمی‌گویند، ظلم نکرده و به حقوق دیگران تجاوز نمی‌کنند.

عدالت به‌معنی تقسیم همه‌چیز به‌طور مساوی میان افراد نیست؛ گاهی عدالت این است که فردی مجازات شود یا برای همیشه زندانی گردد. عدالت در پی معرفت می‌آید و منجر به عمل سالم می‌شود. برای درک عدالت باید معرفت، شناخت و آگاهی کسب کرد.
معرفت با معنای دانایی، تفکر، تجربه و آموزش همراه است. هدف کنگره این است که به شما بیاموزد دروغ نگویید، برای دیگران بدی نخواهید، در کار دیگران تجسس و غیبت نکنید، یکدیگر را حمایت کرده و دوست بدارید که همه‌ این‌ها یعنی عدالت.
هرچه انسان جهل بیشتری داشته باشد، سماجت، کینه‌توزی و لجاجت بیشتری دارد و هرچه شعور و آگاهی بیشتری پیدا کند، فکر و اندیشه‌ سالم‌تری خواهد داشت و بیشتر طالب حقیقت‌ می‌شود.
برای این‌که کنگره پابرجا بماند، باید با هم همدل و متعهد باشیم، هر‌کاری که در کنگره انجام می‌دهیم باید با عشق باشد، حتی ممکن است به مرحله‌ای برسیم که اگر کسی به ما سیلی زد، ناراحت نشویم و مقابله نکنیم؛ زیرا به قول آقای مهندس: عاشق را حساب با عشق است، با معشوق چه حساب دارد؟

نتیجه‌گیری:
عدالت در کنگره۶۰، مفهومی‌ است فراتر از تقسیم مساوی امکانات. این عدالت، بر پایه‌ تلاش، تعهد، معرفت و قانون‌مداری استوار است. همه از یک نقطه شروع می‌کنند؛ اما جایگاه نهایی‌ آن‌ها بستگی به میزان حرکت، درک، آموزش‌پذیری و خدمت‌شان دارد. پرهیزگاری، احترام به حقوق دیگران و عمل سالم، شاخص‌هایی هستند که فرد را در مسیر درمان رشد می‌دهند و این یعنی عدالت واقعی.

منابع: سی‌دی برابری و سی‌دی عدالت در کنکره۶٠
نویسنده و ویراستار: همسفر باران رهجوی راهنما همسفر زینب (لژیون دوم)
رابط خبری: همسفر فرزانه رهجوی راهنما همسفر زینب (لژیون دوم)
ارسال: راهنمای تازه‌واردین همسفر سمیه نگهبان سایت
همسفران نمایندگی وکیلی یزد