اعتیاد ویرانی‌ست در لباس خوشی و لذت

عجب دنیایی شده! چشم که باز می‌کنی در هر کوچه و خیابان انسان‌هایی را می‌بینی زن و مرد، نوجوان و جوان، عده‌ای خمار، عده‌ای سرخوش از مصرف مواد. دخترکان سرزمینم به‌جای آن‌که در اوج لطافت برای یار خویش طنازی کنن، امروز اسیر پنجه‌های غول بی‌شاخ و دم اعتیاد شده‌اند؛ اهریمنی که حتی خداوند در سوره‌ غاشیه از آن یاد می‌کند: «هّل أتاكَ حَديثَ الْغاشيَة؟» آیا خبر آن فراگیرنده به تو رسیده است؟

آری! اعتیاد حدیثی فراگیر در میان مردم است. مردمانی با چهره‌هایی زرد، جسمی رنجور و روانی دردمند. خوراکشان از خار و خاشاک است. همان تریاک، حشیش و دیگر مواد افیونی و این تازه زمانی‌ست که اعتیاد به تریاک باشد؛ وای اگر پای قرص‌ها به میان بیاید! دل سنگ می‌شود، انسانیت رنگ می‌بازد و آنچه می‌ماند، ویرانی‌ست. اعتیاد مثل اختاپوسی‌ست که اگر فرد در دامش بیفتد، هنگام خماری نه پدر می‌شناسد، نه همسر و نه فرزند. تمام اولویت‌های زندگی‌اش در یک کلمه خلاصه می‌شود مصرف.

اما بعد از هزاران سال سردرگمی و بعد از هزاران آزمون و خطا، بالاخره روش DST همچون مرهمی بر زخم‌های کهنه اعتیاد نمایان شد و مردی از جنس نور و آگاهی، تشخیص داد که اعتیاد یک بیماری مزمنِ جایگزینی‌ست که بیان ژن‌ها را از تعادل خارج می‌کند. او نشان داد که سم‌زدایی واژه‌ای مضحک و ناکارآمد بوده که سال‌ها توسط پزشکان برای ترک اعتیاد به‌کار گرفته می‌شد. با کشف صورت‌مسئله‌ اعتیاد دریچه‌ای نو باز شد و نه تنها اعتیاد بلکه بسیاری از بیماری‌های همراه آن چون سرطان، افسردگی، اسکیزوفرنی و... بهبود یافتند. چون راه، راه درستی بود و مسیر هموار شد.

امروز این مسیر برای دیگر دردمندان نیز باز شده است؛ حتی برای زنانی که به‌دلیل «بانو بودن‌شان» جرأتِ قدم‌برداشتن برای درمان نداشتند. کنگره۶۰ راهی را گشود که زنان نیز بتوانند در کمال احترام، بدون شرم، در گمنامی درمان شوند و در این مسیر ما نیز خدمت‌گزار شدیم در حالی که خوب می‌دانیم «خداوند اجازه‌ی خدمت را به هر کسی نمی‌دهد»؛ پس وقتی این فرصت نصیب ما شده باید به زیباترین شکل آن را انجام دهیم. ما به چشم دیدیم که از بستر مرداب اعتیاد، گل رویید. یاد گرفتیم که خوبی و بدی در کنار یکدیگر معنا پیدا می‌کنند. اعتیاد آمد تا ما معنای رهایی و آزادی را درک کنیم و آنگاه که دست در دست قدرت مطلق گذاشتیم، غیرممکن‌ها ممکن شد؛ اما این معجزه فقط با سعی و تلاش حاصل شد چراکه «نابرده رنج، گنج میسر نمی‌شود».

نویسنده: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر مهدیه (لژیون دوم)
رابط خبری: همسفر مهناز رهجوی راهنما همسفر مهدیه (لژیون دوم)
ارسال: همسفر معصومه رهجوی راهنما همسفر مهدیه (لژیون دوم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی سنایی