تفکری که به عمل نرسد بی‌ارزش است

جلسه چهاردهم از دوره سوم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره‌۶۰ نمایندگی محمدی پور قم به استادی همسفر آرزو، نگهبانی همسفر لیلا و دبیری همسفر شادی با دستور جلسه «وادی پنجم (در جهان ما تفكر، قدرت مطلق حل نيست، بلکه توأم با رفتن و رسيدن آن را كامل می‌نمايد.) و تأثیر آن روی من» روز دوشنبه ۳۰ تیرماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۶:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

خداوند را شاکر و سپاسگزار هستم که این جایگاه را روزی من کرده است تا در کنار شما عزیزان باشم و آموزش بگیرم. همچنین از ایجنت، گروه مرزبانی، نگهبان جلسه و همسفر اعظم که اجازه دادند تا در این جایگاه خدمت کنم تشکر می‌کنم. از راهنمای خودم همسفر طیبه نیز بسیار سپاسگزارم؛ اگر امروز این جایگاه را تجربه می‌کنم، قطعاً بابت زحماتی است که ایشان برای من کشیده‌اند.

وادی پنجم، وادی بسیار پرمحتوایی است و تکلیف را برای ما روشن می‌کند. عنوان وادی به ما می‌گوید: «در جهان ما تفکر، قدرت مطلق حل نیست، بلکه توأم با رفتن و رسیدن، آن را کامل می‌نماید». اینجا به من نکته‌ای را یادآوری می‌کند و هر عذر و بهانه‌ای داشته باشم، راه را برایم می‌بندد. مثلاً اگر می‌گفتم برای این کار مسافرم مقصر است یا اگر اتفاق بدی برای من افتاده به خاطر خانواده‌ام بوده است و بهانه‌هایی که ما همسفرها معمولاً می‌آوریم، این وادی راه را بر من سد می‌کند.

به من یادآوری می‌کند که تنها یک‌راه دارم و آن این است که مسئولیت خودم را بپذیرم و حرکت کنم تا زمانی که این اتفاق نیفتد و تا زمانی که من حرکت نکنم، در عمل هیچ اتفاقی رخ نداده است. چهار وادی اول به ما تفکر کردن را آموزش دادند؛ راه و روش تفکر را آموختیم؛ اما تا زمانی که این تفکر را عملیاتی نکنیم، هیچ ارزشی ندارد. طبق فرمایشات آقای مهندس حسین دژاکام: «تفکری که به عمل نرسد بی‌ارزش است». حالا می‌خواهد آن تفکر زر باشد یا گِل فرقی نمی‌کند که شما چه دارید.

بسیاری از ما همسفران اطلاعات زیادی داریم. مثلاً من همسفر می‌دانم که در سفر اول نباید کاری به کار مسافرم داشته باشم، نباید خودم را با دیگر همسفرها مقایسه کنم، می‌دانم که در سفر اول باید گوش‌به‌فرمان باشم و بسیاری نکات دیگر را نیز می‌دانم، اما عمل نمی‌کنم. نتیجه‌اش چه می‌شود؟ بیراهه می‌روم و حال مسافرم بد می‌شود. به آن خواسته‌ و هدفی که دارم نمی‌رسم.

در این وادی درباره جهان ذهنی نیز صحبت می‌شود. جهان ذهنی بسیار زیباست. آقای مهندس حسین دژاکام سه جهان را معرفی می‌کنند؛ جهان فیزیکی، جهان خواب و جهان ذهنی. بزرگ‌ترین و باعظمت‌ترین جهان، جهان ذهنی است؛ آن‌قدر عظمت دارد که ما نمی‌توانیم آن را درک کنیم. این وادی به ما می‌گوید باید در جهان ذهنی، برای هر چیزی که نقشه‌اش را می‌کشیم، قدم برداریم و آنچه را که در ذهن داریم، عملی کنیم.

جهان ذهنی دو سر دارد. گاهی تله‌ای بسیار خطرناک می‌شود. وقتی من همسفر در تله جهان ذهنی می‌افتم، یعنی چه؟ یعنی وقتی مسافر می‌آید و سفر می‌کند و در مسیر خود گریز می‌زند، من در رفت‌وبرگشت‌های ذهنی گرفتار می‌شوم. آن‌قدر این موضوع را در ذهنم بزرگ می‌کنم و پرورش می‌دهم که دائم دچار افکار منفی و احساسات منفی مانند ناامیدی، افسردگی، اضطراب و حتی تنفر نسبت به مسافرم می‌شوم؛ احساساتی که نمی‌گذارند من درست حرکت کنم. باید مراقب باشیم که در تله جهان ذهنی گرفتار نشویم.

اما از طرف دیگر جهان ذهنی می‌تواند بسیار قدرتمند باشد. اگر من امید را وارد جهان ذهنی‌ام کنم، اگر افکار مثبت را در ذهنم پرورش دهم، اگر خواسته درمان نیکوتینم را وارد جهان ذهنی خودم کنم، اگر خواسته تناسب‌اندامم را در ذهنم قرار دهم و دائماً به آن انرژی بدهم، خوراک مثبت بدهم و آن را پرورش بدهم، قطعاً آن اتفاق می‌افتد؛ به شرطی که در مسیر آن نیز حرکت کنم؛ یعنی باید همراه با تلاش و حرکت باشد.

حالا از کجا باید شروع کرد؟ این باید یک بستر داشته باشد. این بستر، زمانی در من شکل می‌گیرد که اول خودم را شخم بزنم. باید ضد ارزش‌ها و خصلت‌های ناخالصی وجودم را غربال کنم؛ یعنی هرچقدر شروع کنم به دور کردن صفت‌های منفی و خصلت‌های منفی مثل ترس، ناامیدی، خشم، نفرت، آنجاست که شروع می‌کنم به صراط مستقیم بازگردم. قطعاً در این مسیر نیروهای الهی هم به کمک ما خواهند آمد.

مسیر، مسیر بسیار سختی است، همان‌طور که همه ما در حال تجربه آن هستیم، اما مسیر پر از معجزه‌ها و اتفاقات مثبت است. همان‌طور که آقای مهندس حسین دژاکام می‌فرمایند: «اگر بخواهید در مسیر باشید، حتی شن‌های بیابان هم کمکتان خواهند کرد». قطعاً در این مسیر، تنها نخواهید بود و این می‌شود تزکیه و پالایش. پس تنها راه من این است که باید تزکیه و پالایش را از خودم آغاز کنم. آنجایی که شروع به تزکیه و پالایش می‌کنم، یعنی شروع می‌کنم به تغییر دادن صفات خودم درواقع وارد این مسیر شده‌ام. در این وادی 7 پله مهم برای ما توضیح داده می‌شود که بسیار حائز اهمیت هستند مانند پله‌های خودداری، صبر، قناعت، پس‌انداز، (توکل، رضا، تسلیم) که باید آن‌ها را اجرایی کنیم تا تزکیه آغاز شود.

دریافت نشان وادی هشتم همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر عطیه

مرحله ۳۰ سی‌دی همسفر الین رهجوی راهنما همسفر عطیه

معرفی نگهبان جدید سایت و قدردانی از نگهبان دوره قبل سایت

مرزبانان کشیک: همسفر بهار و مسافر حامد
تایپیست: همسفر سیران رهجوی راهنما همسفر عطیه (لژیون اول)
عکاس: همسفر غزل رهجوی راهنما همسفر حمیرا (لژیون دوم)
ویرایش و ارسال: همسفر لیلا رهجوی راهنما همسفر عطیه (لژیون اول) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی محمدی‌پور قم