تاریخچه شیشه به سال۱۹۸۶ در آلمان برمی‌گردد که برای لاغری و کنترل خواب در جنگ اختراع و مورد استفاده قرار گرفت. این ماده در سال ۱۳۸۲ وارد ایران شد و به عنوان داروی لاغری در باشگاه‌ها و آرایشگاه‌ها مورد استفاده قرار گرفت که آقای مهندس در همان ابتدای امر هشدار سونامی شیشه را دادند. چون آیس از نظر ظاهری شبیه به خورده شیشه یا تکه‌های یخ است، در ایران به شیشه معروف شده است. ماده محرک شیشه مت‌آمفتامین است. این ماده بیش از هر نوع ماده مخدر دیگری روی مغز تخریب ایجاد می‌کند. شیشه از دو ماده لئودکسترو (مت آمفتامین) ساخته شده است.
تخریب بیش از حد سیستم‌های دوپامینرژیک و سرتونینرژیک در بخش‌هایی از مغز مخصوصاً هیپوتالاموس که مرکز کنترل احساسات و نیروی قوای جنسی است که باعث می‌شود در این دو زمینه دچار توهم شوند. مواردی مثل مسائل جنسی و بدبینی نسبت به اطرافیان در این زمینه، تحت نظر گرفتن در زندگی متأهلی و به همسر خود بدبین می‌شوند در حدی که فکر می‌کنند فرزندانشان متعلق به او نیستند. قادر به پذیرفتن حرف دیگران نیستند، فکر می‌کنند که فقط خودشان درست فکر می‌کنند و بقیه دشمن او هستند. زندگی با فرد مصرف‌کننده شیشه بسیار سخت است که حتی قابل بیان نیست.
تخریب‌های شیشه هم در صور آشکار و هم در صور پنهان است که می‌توان پوسیدگی دندان، خشکی پوست، اختلال در عملکرد دریچه پروستات، آسیب‌های کبدی، تضعیف قوای جنسی و توهم را نام برد. دوپامین یک ماده شبه افیونی است که باعث نشاط می‌شود. وقتی کسی شیشه مصرف کند حدود ۱۱ برابر میزان عادی دوپامین آزاد می‌کند که در بلند مدّت شخص دچار اختلالات روانی جبران‌ناپذیری می‌شود. از دیدگاه کنگره۶۰ هر ماده‌ای که انسان را از حالت طبیعی خارج کند و سیستم ایکس را تخریب کند ماده مخدر محسوب می‌شود؛ اما در باور عموم شیشه چون مورفین ندارد، پس اعتیاد ندارد که اشتباه بسیار بزرگی است.
مصرف‌کنندگان شیشه کسانی را که تریاک مصرف می‌کنند مسخره می‌کنند و آن‌ها را بی‌کلاس خطاب می‌نمایند. دیدگاه کنگره۶۰ درباره شیشه این است: یک مخدر قوی و خطرناک که اعتیاد به آن نسبت به مواد شناخته شده نظیر تریاک و هروئین بسیار سنگین‌تر و خطرناک‌تر است. شیشه در دنیا درمان ندارد. با اینکه هزینه‌های هنگفتی در این زمینه شده است که مثلا ژن اعتیاد را پیدا کنند و آنتی‌ژن آن را بسازند که اگر فردی ماده مخدر مصرف کرد نئشه نشود که کار بیهوده‌ای است؛ چون یک ژن درگیر نیست و چندین ژن درگیرند و در اصل این بیان ژن است که درگیر می‌شود.
داروهای جدیدی هم که می‌آیند به مراتب خطرناک‌تر از مواد مخدر هستند که می‌خواهند جایگزین مواد شوند؛ نظیر متادون، نالترکسن و فنتالین که مسکن‌های بسیار قوی‌تر از مورفین هستند و روی بعضی انسان‌ها از نظر ژنتیکی باعث مرگ می‌شوند. شیشه هم از این قماش است؛ ولی آن‌قدر قوی نیست. پس باید بسیار حواسمان را جمع کنیم که چه دارویی مصرف می‌کنیم. درمان شیشه در کنگره۶۰ به این صورت است که شخص باید حداقل ۱۰ ماه داروی OT را مصرف کند و با آموزش‌های جهان‌بینی، روح و روان خود را پاکسازی کند. در کنگره۶۰ هر نوع ماده مخدر با روش DST قابل درمان است.
منبع: فایل‌های صوتی چهارشنبه‌های آکادمی
کتاب ۱۴ مقاله
نوسنده : همسفر زهرا (ز) (لژیون سردار)
رابط خبری: همسفر نفیسه (لژیون سردار)
ویرایش و ارسال: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر معصومه(لژیون سوم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی رضوی
- تعداد بازدید از این مطلب :
72