عظمت و شأن انسان

در جهان ما تفکر، قدرت مطلق حل نیست؛ بلکه توأم با رفتن و رسیدن، آن‌ را کامل می‌نماید. تفکری که به عمل نیاید هیچ ارزشی ندارد. وادی اول تا چهارم مربوط به دانسته‌های جهان ذهنی ما بود. وادی پنجم مرحله عملیاتی تفکرات و ساختارهای ذهنی است که‌ در وادی‌‌‌های قبل شکل گرفته و نقشه کشیده شده است حال باید در بیرون به اجرا درآوریم.

این وادی عظمت و شأن انسان را بیان می‌کند و آن را کمتر از عظمت جهان با آن همه شگفتی نمی‌بیند. انسان در جهان‌های مختلف مانند جهان فیزیکی، جهان خواب و جهان ذهن به حیات خود ادامه می‌دهد. جهان فیزیکی جهانی است که انسان آگاهانه در آن زندگی می‌کند؛ اما جهان ذهنی بسیار قدرتمندتر است و با ابزارهای بسیار قوی، اطلاعات را جمع‌آوری و پردازش می‌کند.

این وادی بر لزوم تبدیل تفکرات به عمل یا به عبارتی دیگر از قوه به فعل در آوردن و حرکت به سمت ارزش‌ها تأکید می‌کند. برای رسیدن به آرامش و تبدیل شدن از یک انسان بی‌تعادل و به‌هم ریخته به انسانی متعادل و موجه فقط یک راه وجود دارد. آن هم تزکیه و پالایش است که این سازندگی را باید از خودمان آغاز  کنیم.

برای اصلاح اخلاق، رفتار و کردار یا بازگشت از ضد ارزش‌ها بایستی سه اصل پندار سالم، گفتار سالم و کردار سالم را همیشه در نظر بگیریم. برای بازگشت از ضد ارزش‌ها باید گام‌هایی مؤثر برداشت. در گام اول باید ضد ارزش‌ها را به خوبی بشناسیم. چند ضد ارزش که تمام جهان آن را به رسمیت می‌شناسند شامل دروغ گفتن، رشوه گرفتن، دزدی، مصرف مواد مخدر، تجسس در کار دیگران و ... هستند.

پله بعدی برگشتن از ضد ارزش‌هاست. باید صبر، خوداری و قناعت پیشه کنیم. قناعت یعنی از کمترین امکانات بیشترین بهره‌مندی را داشته باشیم. در این زمینه بهترین الگو طبیعت است. همچنین باید به گونه‌ای برنامه‌ریزی کنیم که پایه‌های مالی خود را قوی کنیم. صبر عبارت است از پشت سر گذاشتن و طی کردن زمان، همراه‌ با تلاش و کوشش لازم برای رسیدن به هدف تعیین شده.

پله بعدی دوری از تجسس، قضاوت و غیبت است. به عنوان یک انسان در زندگی دیگران سرک نکشیم و آن‌ها را قضاوت نکنیم. پشت سر دیگران غیبت نکنیم که این کار فقط حالمان را خراب می‌کند و فرصت پرداختن به خود را از ما می‌گیرد و مانع پیشرفت ما می‌شود.

مرحله بعدی برای تزکیه و پالایش، پس‌انداز کردن است. پس‌انداز می‌تواند هم مادی و هم معنوی باشد. انسان همیشه بر سر دوراهی زندگی قرار دارد و باید یک راه را انتخاب کند. در هر شرایطی با یک سری مشکلات و سختی‌ها مواجه می‌شود که این سرمایه‌های مادی و معنوی می‌تواند او را از این بحران‌ها نجات دهد.

توکل و رضا مرحله‌ دیگر است. وقتی انسان نتواند با کمک دیگران بر مشکلاتش فائق آید؛ باید بر نیروی مافوق و داناتر که قدرت مطلق است توکل کند. همواره با قلب، زبان وعمل به آنچه از طرف او برای ما مقدر می‌شود رضایت داشته باشد.

حال اگر از مرحله توکل و رضا عبور کردیم به مرحله تسلیم محض می‌رسیم که به اجرا درآوردن این مرحله فوق‌العاده سخت و طاقت‌فرساست، زیرا این مرحله بالاترین مرحله‌ رشد معنوی است. در این مرحله انسان دیگر خود را نمی‌بیند و هر چه هست خالق و رب است. جهش در زندگی زمانی اتفاق می‌افتد که انسان از یک سری خواسته‌ها بگذرد و این همان معنای بازگشت از ضد ارزش‌هاست.

نویسنده: همسفر مهدیه رهجوی راهنما همسفر آرزو (لژیون دوم)
ویرایش و ارسال: همسفر روشنک رهجوی راهنما همسفر آرزو (لژیون دوم)
همسفران نمایندگی دامغان