دل‌نوشته‌ای برای رهایی از تاریکی شیشه
ای اندوه‌زده‌ی درونم...
می‌دانم چقدر شکسته‌ای،
زیر بار شیشه و مخدرهایی که نو هستند اما ویرانگرتر از همیشه.
اما هنوز نوری در تو هست،
جرقه‌ای خاموش‌نشدنی،
که می‌تواند دوباره بتابد،
آرام، پردانه‌پردانه...
با هر قدم در مسیر DST،
زنجیرهایی که بر دست و دلت بسته‌ای، سست‌تر می‌شوند.
جهان‌بینی‌ات، که در تاریکی گم شده بود،
دوباره معنا می‌گیرد.
روانت آهسته‌آهسته نفس می‌کشد،
و بدنت یاد می‌گیرد که چطور دوباره ساخته شود.
۲۱ روز برای هر پله،
فرصتی است برای تابیدن آفتاب،
برای زایش دوباره،
برای شکفتن دوباره‌ی تو...
شیشه بی‌رحمانه مغز را می‌بلعد؛
بی‌خوابی، اضطراب، افسردگی،
و خاطراتی که انگار هرگز وجود نداشته‌اند...
اما تو،
می‌توانی در برابرش برخیزی.
روش DST پلی است محکم بر رودخانه‌ای از درد،
مسیرش ساده نیست، اما تو تنها نیستی.
گروه، محبت، روان‌درمانی، و ایمان به بازگشت،
در کنار تو هستند. در دل تمام سوختن‌ها و خاموشی‌ها،صداهایی هست که هنوز می‌خواهند زندگی کنند، و نوری هست،
که در انتهای این راه تاریک، در رودخانه‌ی بازسازی تو خواهد درخشید...
نویسنده: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر سمانه (لژیون اول)
رابط خبری: همسفر افسانه رهجوی راهنما همسفر سمانه (لژیون اول)ارسال: همسفر معصومه رهجوی راهنما همسفر مهدیه (لژیون دوم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی سنایی
- تعداد بازدید از این مطلب :
94