ماده مخدر شیشه در سال 1887 در کشور آلمان برای افسردگی، چاقی و پیش فعالی ساخته شد و در طول جنگ جهانی دوم ژاپن از مت‌آمفتامین‌ها مانند شیشه برای رفع خستگی، بیداری و هوشیاری سربازان استفاده می‌کردند. نام پزشکی این مخدر مت‌آمفتامین و نام‌های دیگر آن کرانک، آیس، کریستال، یخ، قرص‌های اکستازی و ... است. طریقه مصرف این ماده مخدر به صورت تزریقی، کشیدنی، خوراکی و مدت زمان ماندگاری این ماده در بدن 8 تا 12 ساعت است. این ماده یک روان‌گردان، محرک سیستم عصبی مرکزی و ترکیبات مخدر شیشه مت‌آمفتامین است که یک محرک و اعتیادآور بسیار قوی است. این ماده سیستم عصبی را به شدت تحریک می‌کند.
آمفتامین و مت‌آمفتامین هر دو در دسته مخدرها طبقه‌بندی می‌شوند که مت‌آمفتامین‌ها از آمفتامین‌ها بسیار قوی‌تر هستند. از بین تمام مشتقات و مخدرهای حاصل از آمفتامین و مت‌آمفتامین مخدر شیشه قوی‌ترین ماده اعتیادآور است که به شکل بلورهای آمفتامین ساخته می‌شود. مصرف شیشه به دلیل وجود آمفتامین با ورود به سیستم عصبی مرکزی باعث آزاد شدن ناگهانی دوپامین در مغز می‌شود که آزاد شدن دوپامین در همان ابتدای مصرف تخریب‌های جبران ناپذیری را به مغز وارد می‌کند که بعضی از این تخریب‌ها عبارتند از: افت حافظه، پرخاشگری، رفتارهای جنون‌آمیز و غیرعادی که در فرد رخ می‌دهد.
با مصرف شیشه به دلیل آزاد شدن دوپامین، انرژی که در بدن باید در طول چندین شبانه‌روز مصرف شود این انرژی به یک‌باره استفاده می‌شود به همین دلیل افرد فکر می‌کنند این ماده نشاط‌آور و شادی‌آور است؛ اما این ماده مخدر از خود هیچ انرژی و نشاطی ندارد فقط انرژی فرد را به یک‌باره آزاد می‌کند و این فکر اشتباه باعث می‌شود افراد زیادی به سمت ماده مخدر شیشه بروند. شیشه یک مخدر صنعتی و مصنوعی است که برخلاف مخدرهایی مثل تریاک و هروئین منبع طبیعی در محیط زیست ندارد. شیشه به صورت مصنوعی در آزمایشگاه‌های غیر مجاز که به نام آشپزخانه معروف هستند ساخته می‌شود.
همان‌طور که در جزوه راهنما و راهنمایی گفته شده است نشئگی حاصل از مخدر شیشه شبیه هیچ ماده مخدر دیگری نیست و عوارض شیشه بسیار خطرناک و سنگین است. استفاده از شیشه باعث بی‌خوابی، هیجان‌زدگی، تند صحبت کردن، بی‌تابی، افزایش فعالیت فیزیکی، کاهش اشتها، افزایش تعداد ضربان قلب، افزایش تنفس، لرزش، تشنج، خشونت و توهم می‌شود. متاسفانه در حال حاضر مخدرهای جدیدی ساخته می‌شود که تخریب‌های بسیار خطرناک و وحشتناکی در فرد به وجود می‌آورد که می‌توان آن را در جامعه امروز بیشتر مشاهده کرد. مواد مخدرهای جدیدی مانند: غبار میمون، پی‌سی‌پی، ماری جوانا، فلاکا و کتامین که به عنوان یک داروی بیهوشی هستند که در آزمایشگاه‌‌ها ساخته می‌شوند.
مخدرهایی مثل کمیکال، تمجیزک، مس کالین و اکستازی به دلیل ترکیب مواد شیمیایی که در آن‌ها وجود دارد باعث توهم، روان‌پریشی و رفتارهای خطرناک در فرد می‌شود که متاسفانه عواقب بسیار بدی دارد و باعث تخریب بیشتر فرد و خانواده می‌شود که گاهی این تخریب‌ها جبران‌ناپذیر است. تا به امروز در علم پزشکی هیچ درمانی برای مواد مخدر پیدا نشده است و همیشه از لغت مهار استفاده می‌شود که برای این کار از قرص‌هایی مانند: نالترکسان، قرص B2 یا بوپرنورفین و متادون که تخریب‌های بسیار بالایی در شخص و سیستم ایکس او به وجود می‌آورند استفاده می‌کنند. تا به امروز در این روش‌ها هیچ دست‌آوردی وجود نداشته است. من هم برای درمان مسافرم از تمام این روش‌ها استفاده کردم؛ اما مسافر من درمان نشد و باعث شد زمان مصرف و اعتیاد او بیشتر و تخریب‌های زیادی به او وارد شود.
در چنین روش‌ها که به اصطلاح درمان نگهدارنده یا درمان کاهش آسیب گفته می‌شود نتیجه‌ای که دیده می‌شود این است که فرد بعد از سم‌زدایی و استفاده از این نوع داروها به مرور زمان مقدار مصرف او بالا می‌رود و مجدد با تخریب‌های بالاتر به مواد مخدر برگشت می‌کند؛ اما برخلاف تمام این‌ها در کنگره60 درمان کامل برای اعتیاد کشف شده است. خوشبختانه در بهمن‌ماه سال 1375 یک روش علمی طی یک آزمایش ساده و بسیار مهم که الهام‌بخش از ماه مبارک رمضان بود توسط آقای مهندس دژاکام کشف شد. درمان ایشان 15 آذرماه 1376 که مهمترین اتفاق برای نجات سایر انسان‌های در بند اعتیاد بود رخ داد.
آقای مهندس روش درمان خود را DST نامگذاری کردند که D مخفف دژاکام و به معنی ضریب 0/8 درصد برای کاهش و افزایش داروی OT است، S مخفف پله و به معنی پله‌های کاهش یا افزایش 21 روزه و T مخفف زمان؛ یعنی مدت زمان درمان که 10 الی 11 ماه طول می‌کشد. در همه روش‌ها گفته می‌شود اعتیاد یک بیماری مزمن است؛ ولی آقای مهندس می‌گویند اعتیاد یک جایگزینی مزمن است و کاملاً درمان می‌شود. آقای مهندس می‌فرمایند که اگر می‌خواهیم اعتیاد را درمان کنیم اول باید صورت مسئله اعتیاد را پیدا کنیم که اصلاً اعتیاد چیست؟ مصرف‌کننده کیست؟ باید تعریف درستی از اعتیاد داشته باشیم. آقای مهندس دژاکام با تمام علم و دانشی که در این زمینه دارند توانستند با کمک خداوند در درمان اعتیاد موفقیت بزرگی را به دست بیاورند.
امروز در کنگره60 هزاران نفر با روش DST به درمان قطعی رسیده‌اند. در خیلی مکان‌ها شنیده می‌شود که شیشه و مواد مخدرهای توهم‌زا درمان ندارد؛ اما علمی که در کنگره توسط آقای مهندس ارائه شد ثابت کرد که اعتیاد به انواع مواد مخدر درمان دارد و این افراد به طور کامل در کنگره درمان می‌شوند و به قول آقای مهندس در کنگره60 پرونده اعتیاد بسته شده است. افراد زیادی که مصرف‌کننده شیشه بودند در کنگره با روش DST توانستند به درمان قطعی برسند و موفقیت‌های زیادی را به دست آوردند و یکی از این موفقیت‌ها در زمینه ورزش است. خداوند را شکر می‌کنم که در کنگره60 حضور دارم و هر روز بیشتر به علم این مکان ایمان می‌آورم و شکر می‌کنم که الگویی مثل آقای مهندس حسین دژاکام دارم که تمام خواسته ایشان خدمت به خلق خداوند است.
منابع: جزوه راهنما، راهنمایی و صحبت‌های آقای مهندس در لژیون پزشکان
نویسنده: مرزبان همسفر آرزو
ویرایش و ارسال: همسفر سمیرا رهجوی راهنما همسفر الهه (لژیون سوم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی پرند
- تعداد بازدید از این مطلب :
121