همسفر جمیله رهجوی راهنما همسفر زهرا لژیون دوم در برداشت خود از دستور جلسه «قضاوت و جهالت» چنین نوشت: شما را به خواندن این مطلب دعوت می‌کنیم و از شما همراهان همیشگی سپاسگزاریم.
قضاوت، جهالت و ارتباط این دو کلمه به این معنا است که اکثر قضاوت‌های نادرست و اشتباه ما به دلیل جهل و ناآگاهی ما می‌باشد. انسان هر چه داناتر باشد کمتر قضاوت می‌کند؛ زیرا قضاوت کار هر کسی نیست و برای قضاوت کردن وجود یک‌سری پیش نیازها لازم و ضروری است.
فردی که در مقام قاضی قرار می‌گیرد، باید حتماً فاکتورهایی از جمله آگاهی، توانایی، اشراف کامل به موضوع، انصاف، شجاعت، عدالت و خیلی موارد دیگر را داشته باشد و با وجود همه این موارد نیز ممکن است گاهی اشتباه کند؛ چون قاضی مطلق خداوند بوده و او است که از همه چیز بندگان و مخلوقات خود آگاه و باخبر می‌باشد، بنابراین قضاوت کردن فقط مختص او است؛ اما جهالت به معنای عدم آگاهی است و پیش نیازی لازم ندارد، چرا که عدم یعنی نبودن، نیستی و چیزی که وجود ندارد پیش نیاز نمی‌خواهد و تمام ضدارزش‌ها زاییده و میوه‌های جهالت هستند.
روزی که انسان خلق شد به‌خاطر داشتن قدرت اختیار، خود به خود در مقام انتخاب و قضاوت کردن قرار گرفت، چرا که دائماً در دو راهی زندگی مجبور به قضاوت و انتخاب کردن است و گویی باید قاضی خلق می‌شد؛ اما باید فقط قاضی خود بوده و برای تشخیص دو راهی زندگی خود قضاوت‌گر و انتخاب‌گر باشد.
همیشه در مسیر زندگی انسان دو راهی‌‌های مختلفی وجود دارد و خداوند شعبده‌ای در انتخاب این دو راهی‌ها قرار داده است. این دو راه یکی به مانند گلستان و دیگری همچون کویر و خارستان می‌باشد و شعبده خداوند این‌جا است که اگر قدم در بوستان بگذاری به رنج و عذاب ختم می‌شود و اگر در کویر و خارستان پا بگذاری به گلستان منتهی می‌گردد؛ به عبارتی راه مشقت و سختی به خوشی و آسایش می‌رسد و راه سهل، آسان و راحتی به عذاب و رنج می‌رسد.
قرار گرفتن در صراط مستقیم و راستی اگر چه رنج و سختی دارد، اما عاقبت آن حال خوش و بهشت است؛ اما رفتن در مسیر ضدارزش‌ها شاید انسان را به‌راحتی و آسان به خواسته‌های خود برساند، اما سرانجام آن ناکامی و حال بد است.
ویراستاری: همسفر جمیله رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون دوم)
ارسال: همسفر شهربانو رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون دوم) دبیر سایت
همسفران نمایندگی رضا مشهد
- تعداد بازدید از این مطلب :
189