سخت‌ترین کار امر قضاوت است

سلام‌ دوستان ویدا هستم همسفر

سخت‌ترین کاری که انسان در زندگی انجام می‌دهد امر قضاوت است؛ افراد بدون این‌که تمام جوانب کار را بسنجند یکدیگر را قضاوت می‌کنند و باعث از بین رفتن دوستی‌ها و احترام‌ها می‌شوند. اول هر جلسه می‌گوییم برای رهایی خودمان، از دست نیرومند‌ترین دشمن خودمان که جهل و ناآگاهی خودمان است به خداوند پناه می‌بریم؛ پس بیش‌ترین جهل ما، از زیاد حرف زدن ما به‌وجود می‌آید؛ وقتی سکوت کنیم، کمی به کارهایمان فکر کنیم و به خداوند پناه ببریم دچار قضاوت بی‌جا نمی‌شویم.خداوند وقتی انسان را خلق کرد، فرمودند؛ موجودی را خلق کرده‌ام که دارای ویژگی‌های خاصی است؛ او را از خاک آفریده‌ام و هر چیزی که در خاک است مثل: کلسیم، منیزیم و... در بدن انسان هم وجود دارد، تصمیم و سرنوشت را به دست خودش داده‌ام که راه‌ درست را انتخاب کند، به او قدرت قضاوت داده‌ام گویی قاضی به دنیا آمده است؛ اما قضاوت در مورد خودش، نه دیگران، اگر دیگران را با کوچک‌ترین حرفی که می‌زنند قضاوت کنیم، این کار از جهالت ماست؛ وقتی که انسان جاهل می‌شود اسیر تاریکی‌ها و ضدارزش‌ها می‌شود. قضاوت ما باید روی کارهای خودمان باشد ببینیم راهی را که می‌رویم درست است یا غلط ، کاری را که می‌خواهیم انجام بدهیم به طرف تقوا می‌رود یا فسق و فجور؛ پس کمی تفکر، انسان را از قضاوت و جهالت نجات می‌دهد. این‌که در کنگره آموزش می‌بینیم ولی به آن عمل نمی‌کنیم هم نشانه جهالت ماست.

سلام دوستان زینب هستم همسفر

قضاوت نیاز به پیش نیازهایی دارد تا صورت گیرد؛ یکی از این پیش نیازها، دسترسی به منابع اطلاعاتی وسیعی است که اگر براساس حدس و گمان به داوری پرداخته شود مسأله جهالت و ناآگاهی مطرح می‌شود که سوءظن و تجسس پیش می‌آید، بعد سرزنش کردن و در نتیجه عدم امنیت می‌شود. انسان زمانی خلق شد قدرت اختیار به او داده شد و در کنارش مسأله قضاوت شکل گرفت تا در لحظه‌لحظه زندگی که سر دوراهی قرار می‌گیرد، بتواند بر اساس آگاهی خودش راه درست را انتخاب کند؛ این خیلی سخت است که قضاوت را درست پیش ببرد و از دوراهی که در پیش روی خود دارد، راه الهی را پیش ببرد نه راه شیطانی، راه مثبت یا منفی؛ پس زمانی که انسان وارد حوزه‌ای شود که به او هیچ ربطی ندارد بعد در امور دیگران تجسس و شروع به قضاوت کردن کند، این‌جا وارد جهالت می‌شود که در پی آن چون زاویه دید و آگاهی‌اش نسبت به دیگران کم است و همه چیز را نمی‌تواند ببیند و بفهمد مشکل درست می‌کند و در نتیجه ناامنی می‌شود؛ پس فقط در مورد خودش می‌تواند قضاوت کند، در مورد دیگران نمی‌تواند. در‌ کل جهالت نیاز به پیش نیاز ندارد بلکه هر ضد‌ارزشی که وجود دارد زاییده‌ همین جهالت و نادانی است مثل حرص، طمع، خودخواهی منیت، ترس، ناامیدی، تجسس و داوری کردن راجع‌به دیگران، زمانی که انسان براساس اختیار و قضاوت راجع به خودش سمت آموزش، آگاهی، دانایی و درمان خودش«درمان مواد مخدر» برود اتوماتیک به درمان می‌رسد و از ضد‌ارزش‌ها  دوری می‌کند و راجع به دیگران قضاوت، داوری و تجسس نمی‌کند؛ چون می‌داند در جایگاه دیگران نیست و اطلاعاتش ناقص است که بخواهد حکم کند. در آخر قضاوت مختص خودمان است نه این‌که از مسأله‌ای که در وجودمان هست به اشتباه شروع کنیم روی دیگران اِعمال و قضاوت کردن که نتیجه‌ای جز ناامنی به بار نمی‌آورد. روی خودمان کار کنیم و بهترین آگاهی‌ها و آموزش‌ها را در تفکر و مسیر زندگی خودمان پیش ببریم که باعث رشد ما می شود.

رابط خبر: همسفر الهه رهجوی راهنما همسفر سلیمه (لژیون چهارم)
ویرایش: همسفر زهره رهجوی راهنما همسفر سلیمه (لژیون چهارم) دبیر اول سایت
ارسال: همسفر توران رهجوی راهنما همسفر نجمه (لژیون سوم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی گنجعلی‌خان