حفظ حرمت‌ها سبب گام‌های صحیح در مسیر ساختاری با اهداف مقدّس می‌شود

چهارمین جلسه از دوره پنجاه و هشتم از کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره۶٠، نمايندگي پروين اعتصامي اراک با استادی راهنمای محترم مسافر علی، نگهباني مسافر رضا و دبیری مسافر امیرحسین با دستورجلسه «حرمت کنگره ۶۰، چرا رابطه مالی و کاری وخانوادگی در کنگره ممنوع است؟» سه‌‌شنبه دهم تیرماه ۱۴۰۴، ساعت ١٧:٠٠  آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان علی هستم مسافر؛
خدا را شکر می‌کنم بابت اینکه نصیب من شد در این جایگاه قرار بگیرم، از آقای مهندس، خانواده محترم ایشان و دیده‌بانان ارجمند و همچنین راهنمای ارزشمند خودم آقا رضا سپاسگزارم، من حال خوش خودم را مدیون این عزیزان هستم، از راهنمای محترم آقا حمید ممنون هستم که این فرصت را به بنده دادند که این جایگاه را در شعبه پروین اعتصامی تجربه کنم.
در مورد دستور جلسه؛
حرمت کنگره ۶۰ و اینکه چرا رابطه کاری، مالی و خانوادگی در کنگره۶٠ ممنوع می‌باشد. خودم وقتی که تازه وارد کنگره شدم، راهنمای من می‌گفت به نوشتارهایی که خوانده می‌شوند توجه کنید، مخصوصاً حرمت کنگره که دو بار خوانده می‌شود و از اهمیت زیادی برخوردار است، در متن حرمت آمده است که کنگره مکان مقدس و امنی می‌باشد، من با واژه مقدس مشکل داشتم و با خودم می‌گفتم چه مقدسی؟ می‌گفتم مسجد، حرم امام یا امامزاده‌ها مقدس هستند، اینجا چه تقدسی می‌تواند داشته باشد؟ ولی بعد وقتی صحبت‌های آقای مهندس را در سی‌دی‌ها گوش کردم دیدم جناب مهندس از کلام الله یک آیه را استفاده می‌کنند که می‌گوید: هر کسی نفسی را احیا کند انگار تمام نفوس را احیا کرده است، یک انسان اگر احیا شود انگار همه انسان‌ها احیا شده‌اند، چه هدفی در پشت کنگره ۶۰ وجود دارد؟ هدف این است که انسان‌ها احیا شوند، کسانی که در قعر تاریکی مواد، قعر تاریکی سیگار هستند و در تاریکی‌های مختلف غوطه‌ور هستند و می‌خواهند از تاریکی‌ها خارج شوند، این یک هدف مقدس است و وقتی هدف یک انسان مقدس بود، هدف یک مجموعه مقدس بود همه کارهایی که برای رسیدن به آن هدف مقدس انجام می‌شود، مقدس است. یعنی یک مرزبان، ایجنت، راهنمای تازه واردین، راهنماها و حتی نگهبان نظم، مهماندار و دبیر این‌ها همه کارشان مقدس است و آن مکانی که این اتفاقات درونش می‌افتد، نیز مکانی مقدس است.
قطعاً کنگره ۶۰ مکان مقدسی است چرا که انسان‌ها درون کنگره از قهر به مهر سفر می‌کنند، از نفرت به عشق سفر می‌کنند و از تاریکی‌ها بیرون می‌آیند، خانواده‌هایی که قرار بوده بر اثر اعتیاد فرو بپاشند و به هم بریزند به واسطه حضور در کنگره۶٠ از بند اعتیاد خارج می‌شوند. خانواده آنها برمی‌گردد و انسجام پیدا می‌کنند و این مقدس است. مقدس بودن که فقط نماز و روزه نیست، هر اتفاق مثبتی که در مسیر نور و خداوند صورت گیرد، در هر کجای دنیا که باشد و توسط هر انسانی که باشد آن مسیر مقدس است.

حالا چرا رابطه بیرون از کنگره ممنوع است؟ من خودم در کنگره زیاد دیدم چه در دورانی که رهجو بودم، چه مرزبانی و چه حالا که توفیق داده شده و راهنما هستم، کسانی که رابطه مالی برقرار می‌کنند هر دو می‌روند سراغ مصرف یا کسانی که با هم می‌آیند و با هم می‌روند، دو سه نفر در لژیون خودم همکار بودند با همدیگر و با هم می‌آمدند و می‌رفتند هر سه نفر متاسفانه به مصرف بازگشتند، من آن اوایل به آقا رضا می‌گفتم فلانی ماشین ندارد و مسیرمان با هم یکی است، می‌توانم او را برسانم؟ آقا رضا می‌گفتند نه اگر قرار باشد که ماشین داشته باشد خودش تهیه می‌کند، اصلاً ممنوع بود و اگر آقا رضا می‌دیدند به شدت برخورد می‌کردند، الان متوجه می‌شوم که کار درستی بوده و لازم است که رعایت شود، یک بار در لژیون ما شخصی بود که پول داروی"OT نداشت و بدون اینکه من بفهمم یکی از بچه‌ها که اوضاع مالی بهتری داشت به آن شخص پول قرض داده بود و آن شخص هم قول داده بود که هفته آینده پول را برمی‌گرداند ولی شرایط مالیش طوری نبود که بتواند پول را برگرداند، بعد از مدتی که دیدمش به من گفت از خجالت این بنده خدا که نتوانستم پولش را بدهم نیامدم و نیامدنم باعث شد تا مصرف کنم، تمام این اتفاقات در کنگره ۶۰ تجربه شده، یک سری حرمت‌ها هم در کنگره نانوشته هستند، مثل همین که اگر کسی پول دارو نداشت نباید کمک کنی یا وقتی در لژیون نشسته‌اید و راهنما دارد آموزش می‌دهد پایمان را روی هم نیاندازیم، این‌ها حرمت‌های نانوشته هستند و قطعاً من به عنوان رهجو باید آنها را رعایت کنم تا بتوانم در این مسیر که قدم برداشتم به بهترین نحو عمل کنم و نتیجه بگیرم.
از اینکه به صحبت‌های من توجه کردید ممنون و سپاسگزارم.

تایپ و عکس: مسافر معین(لژیون یازدهم)
تنظیم: مسافر محسن (لژیون یازدهم)

«مسافران نمایندگی پروین اعتصامی اراک»