درک جهان‌بینی، زمان می‌خواهد

نهمین جلسه از دوره سوم سری کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ ویژه مسافران نمایندگی سنایی نیشابور در روزهای سه شنبه با استادی: مسافر علی، نگهبانی: مسافر مهدی و دبیری: مسافر مرتضی، با دستور جلسه «حرمت کنگره 60» مورخ ۱۴۰۴/۰۴/10 رأس ساعت ۱۷ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان، علی هستم؛ یک مسافر. خیلی خوشحالم که امروز در شعبه سنایی حضور دارم. امروز این شعبه را در زیباترین حالت خودش دیدم. چون بار قبلی که اینجا بودم، شعبه در حال ساخت بود و هنوز به این شکل زیبا نرسیده بود. می‌خواهم بگویم اگر کسی بخواهد در کنگره عاقبت‌به‌خیر شود، باید حرمت و احترام پیشکسوتان را حفظ کند. خسته نباشید عرض می‌کنم به تمامی خدمت‌گزاران شعبه سنایی، به‌ویژه آقای زرگرانی که در اینجا زحمات زیادی کشیده‌اند و ما شاهد تلاش‌های ایشان بوده‌ایم.
در مورد دستور جلسه؛ اگر به طبیعت نگاه کنیم، می‌بینیم که هیچ چیز بدون قانون و نظم نیست. حتی در دل جنگل، هیچ شیری را نمی‌بینید که از حریم خود محافظت نکند. اگر شیری وارد قلمرو شیر دیگری شود، قطعاً با مشکل مواجه خواهد شد. فصل‌ها نیز با نظم و قانون خاصی یکی پس از دیگری می‌آیند.
در کنگره هم همین‌طور است. قوانین و حرمت‌ها برای حفظ نظم و آرامش وضع شده‌اند. ایجاد یک سازمان آسان است، اما نگه داشتن و استمرار آن بسیار دشوارتر. اگر امروز کنگره ۶۰ قانون نداشته باشد، روند درمان فرد و ساختار کنگره مختل خواهد شد.
مهندس دژاکام و مهندس امین بارها گفته‌اند که درک جهان‌بینی، زمان می‌خواهد. مصرف‌کنندگان انسان‌هایی احساسی هستند، و این قوانین برای جلوگیری از به‌هم‌ریختگی حس‌ها طراحی شده‌اند. حتی نوع پوشش در کنگره ۶۰ هم قانون دارد. اگر این نظم نباشد، هیچ چیزی سر جای خودش قرار نمی‌گیرد. شما می‌بینید که به‌واسطه همین قوانین، همسفران با آرامش، امنیت و احترام در جلسات رفت‌وآمد و آموزش دارند. پس ما هم باید خودمان را تحت پرچم این قوانین نگه داریم.
امروز من بسیار خوشحالم، و شما هم باید خوشحال باشید، چون خداوند در ما چیزی دیده که اینجاییم. آیا تا به حال فکر کرده‌اید چند نفر همین حالا به‌خاطر مواد مخدر در زندان‌ها یا کمپ‌ها گرفتارند؟ چند نفر همین فردا صبح آخرین امضای طلاق را خواهند زد؟ چند نفر همین الان برای اولین‌بار می‌خواهند مواد مصرف کنند، و شاید هیچ‌وقت جایی مثل کنگره ۶۰ را پیدا نکنند؟ یا چند نفر در حال اوردوز هستند؟ پس باید قدر اینجا را بدانیم و با تمام توان برای ماندگاری این سیستم تلاش کنیم.
من روزی که وارد کنگره شدم، تازه از زندان آزاد شده بودم. اما همین‌جا فهمیدم کسانی که هیچ ندارند، می‌توانند بهترین چیزها را به دست بیاورند؛ فقط باید صبر داشت. در پایان، باز هم از خدمت‌گزاران و پیشکسوتان عزیز تشکر می‌کنم. ما هرچه داریم، از زحمات آنها داریم و این را زمانی بهتر می‌فهمی که خودت وارد خدمت شوی. ممنونم که به صحبت‌های من گوش دادید.

عکس مسافر عباس
تایپ مسافر علی