دستور جلسه قضاوت و جهالت از دو کلمه تشکیل گردیده است و این دو کلمه بزرگ و پررنگ در زندگی انسانها ایفای نقش می‌نمایند. یکی به معنای رأی دادن، حکم کردن و داوری است و دیگری به معنای نادانی و عدم آگاهی می‌باشد، حال اگر این دو کلمه در عمل مقابل یکدیگر قرار بگیرند یعنی حکمی بر پایه نادانی داده شود متوجه خواهیم شد که چه فاجعه‌ای صورت می‌گیرد.
معمولاً با کلمات دادگاه، قاضی و قضاوت آشنا هستیم و یا اینکه در زندگی با آن مواجه شده‌ایم یک قاضی عادل، باوجود تحصیلات و تجربیات فراوان برای دادن یک حکم یا رأی با توجه به مدرک‌های موجود و بررسی‌های متعدد پس از مدتی نسبتاً طولانی حکم و رأی صادر می‌گردد و سعی می‌کند تمام جزییات و نقاط تاریک مسئله برایش روشن شود تا برمبنای عدالت، قضاوت نماید یعنی صدور حکم بر پایه دانایی و آگاهی است.
حال اگر قاضی حاضر در دادگاه، از مدارک و شواهد کمتری برخوردار گردد و فقط ظاهر امر را مشاهده نماید و به‌سرعت حکم صادر کند در این مورد، احتمال اینکه اشتباهی صورت بگیرد بسیار زیاد است و قضاوتی بر پایه نادانی انجام می‌گردد. از این موضوع می‌شود به این نتیجه رسید که عاقل و دانا سعی می‌کند کمتر قضاوت نماید و تلاش می‌کند قضاوت بر مبنای علم، آگاهی و دانایی باشد. در کنگره60 می‌آموزیم که خودمان را با خودمان قضاوت نماییم، یعنی زمان حال خود را بازمان گذشته مقایسه نماییم و ببینیم که چه تغییری با گذشته ایجاد نموده‌ایم؟ این‌چنین قضاوتی باعث رشد و پیشرفت در شخص می‌شود بقول معروف بایستی قاضی خودمان باشیم.
عنوان مقاله: قضاوت و جهالت
به قلم: راهنمای محترم مسافر حسین عباسی لژیون 12
ویرایش: مسافر ناصر جعفری لژیون 21
- تعداد بازدید از این مطلب :
125