«حرمت» از واژه‌ی «حریم» می‌آید

دوازدهمین جلسه از دوره چهارم سری کارگاههای آموزشی خصوصی کنگره 60 مسافران نمایندگی ارگ کرمان با استادی مسافر ذبیح اللاه و نگهبانی مسافر علی و دبیری مسافر دانیال با دستور جلسه " حرمت کنگره 60 "در روز یکشنبه 8 تیر 1404 ساعت 17 برگزار گردید :

سخنان استاد :

سلام دوستان، ذبیح‌الله هستم، یک مسافر.
ابتدا شاکر و سپاسگزار خداوند هستم که کنگره ۶۰ را در مسیر زندگی‌ام قرار داد تا بتوانم از آموزش‌های ناب این مکان مقدس بهره‌مند شوم و آن‌ها را در مراحل مختلف زندگی‌ام به‌صورت کاربردی به کار بگیرم.
سپاس ویژه دارم از جناب آقای مهندس که چنین بستر مناسبی را فراهم کردند تا من، یک مسافر، به تعادل در جسم، روان و جهان‌بینی برسم. همچنین از ایجنت محترم، آقای محسن نقدی، و راهنمای بزرگوارم، آقای رضا، صمیمانه تشکر می‌کنم که با اعتمادشان، فرصت خدمت در این جایگاه را در اختیار من گذاشتند تا بیاموزم و رشد کنم.
اما دستور جلسه این هفته: «حرمت کنگره ۶۰، و این‌که چرا روابط مالی و خانوادگی در آن ممنوع است».
ما در هر مکان و مجموعه‌ای که قرار می‌گیریم، از نظم و انضباط آنجا می‌توانیم بفهمیم که مجموعه‌ای از قوانین و مقررات بر آن حاکم است. ما همگی تابع قانون هستیم. در همین راستا، آقای مهندس، بنیان‌گذار کنگره ۶۰، برای این‌که این ساختار منسجم بماند، متلاشی نشود، و بتواند رو به رشد و تکامل حرکت کند، قوانینی را وضع کرده‌اند.
وقتی وارد این مکان مقدس می‌شوم، بر من واجب است که حرمت و قوانین آن را محترم بشمارم و آن‌ها را اجرا کنم؛ زیرا تمام پیشرفت و آرامش ما وابسته به اجرای همین قوانین است. من این قوانین را در کنگره آموزش می‌بینم و می‌توانم آن‌ها را در خانه، اجتماع و محیط کار نیز به‌کار ببندم.
من نوعی، وقتی وارد کنگره شدم، هیچ آشنایی‌ای با روابط، قوانین و ضوابط این مکان نداشتم. اما وقتی چشمم به جمعی از دوستان افتاد که با پیراهن‌های سفید، منظم و با آرامش روی صندلی‌ها نشسته بودند، دریافتم که به جای درستی آمده‌ام.
کنگره قوانین خاص خودش را دارد، و همه، از کوچک‌ترین عضو تا مسئولین، باید به این قوانین احترام بگذارند.
«حرمت» از واژه‌ی «حریم» می‌آید؛ مانند رودخانه یا راه‌آهن که برای خود حریمی دارند، حتی کوچه‌ها و خیابان‌ها نیز دارای حریم مشخصی هستند. به‌سختی می‌توان جایی را پیدا کرد که حریم نداشته باشد. ما حق نداریم به حریم رودخانه یا طبیعت دست‌درازی کنیم، مغازه یا ساختمان بسازیم و استفاده‌ی شخصی داشته باشیم. چرا که طبیعت، چه بخواهیم چه نخواهیم، انتقام خودش را خواهد گرفت.
مثلاً اگر من در مسیر رودخانه زمینی را تصرف کرده باشم و برایش هزینه کرده باشم، ساختمانی ساخته یا درخت‌کاری کرده باشم، اما چون در حریم رودخانه قرار دارد، ممکن است بعد از چند سال، باران شدیدی در بالادست بیاید و همه چیز را با خود ببرد و نابود کند.
در نتیجه، من اجازه ندارم وارد حریم دیگران، حریم طبیعت، رودخانه، چشمه یا هر چیز دیگری شوم. این حریم‌ها باید محترم شمرده شوند و کسی حق تجاوز به آن‌ها را ندارد.
از این‌که به صحبت‌های من گوش دادید، صمیمانه سپاسگزارم.

عکاس : مسافر فرزاد لژیون دوم

تایپ : مسافر محمد لژیون سوم

بارگزاری : مرزبان خبری نمایندگی مسافر احسان