شناخت انسان زمینه شناخت خداوند

هفتمین جلسه از دوره چهارم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی دلیجان با استادی مرزبان همسفر فاطمه، نگهبانی همسفر مرضیه و دبیری همسفر کوثر با دستور جلسه "وادی چهارم (در مسائل حیاتی به خداوند مسئولیت دادن، یعنی سلب مسئولیت از خویشتن) و تأثیر آن روی" روز چهارشنبه ۴ تیرماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد: 

آنچه باور است، محبت است و آنچه نیست، ظروف تهی است. تنها پیام محبت است که ما را به هم متصل نگاه خواهد داشت.

سلام دوستان، فاطمه هستم، همسفر. در ابتدا شاکر خداوند هستم که راه کنگره را برای من نمایان کرد و از زحمات آقای مهندس و خانواده محترم‌ ایشان تشکر می‌کنم. هم چنین جا دارد از نگهبان، دبیر جلسه، ایجنت محترم گروه مرزبانی که این فرصت را در اختیار من قرار دادند تا در کنار شما دوستان محبت کنم و آموزش بگیرم، تشکر کنم.

دستور جلسه: وادی چهارم و تأثیر آن روی من است. در مسائل حیاتی، به خداوند سپردن یعنی سلب مسئولیت از خویشتن. در مرحله اول، من در کنگره آموزش گرفتم که باید برای هر کاری تفکر کنم. برای ایجاد هر ساختاری باید تفکر کنم. اگر بدون تفکر دست به انجام کاری یا ایجاد ساختاری بزنم، حتماً رو به زوال و نابودی می‌رود. همین‌طور در وادی دوم و سوم و حالا وادی چهارم، این آموزش را به من می‌دهد که مسئولیتی که به عهده خودم است را به خداوند ندهم یا به عبارتی سلب مسئولیت از خود نکنم.

اصلاً مسئولیت یعنی چه؟ یک تعریفی از مسئولیت باید داشته باشیم تا بتوانیم آن مسئولیت را به نحو احسنت انجام دهیم. مسئولیت استاد در مقابل شاگرد، پدر خانواده در مقابل همسر و فرزندان، و هم‌چنین خداوند در مقابل بندگانش و بندگان هم در مقابل خداوند است. نکته‌ای که حائز اهمیت است و بسیار مهم می‌باشد؛ این است که این مسئولیت‌ها باید دوطرفه باشد و اگر یک‌طرفه باشد، به قولی سنگ روی سنگ بند نخواهد شد. پس بنابراین، همه‌جا یک قانونی مسئولیت‌ها تعریف شده و نکته مهم این قانون، حد و مرز این مسئولیت‌ها است که جایگاه‌ها را مشخص می‌کند. این قانون به من همسفر می‌فهماند که در مسائل حیاتی، مسئولیت بر عهده خودم هست و خداوند در این خصوص مسئولیتی ندارد. به واسطه اینکه انسان را اشرف مخلوقات خلق کرده است، به انسان اختیارات تام و توانایی لازم را داده است.
صحبت از حیات به میان می‌آید؛ یعنی هر مسئله‌ای که به زندگی من و حیات من مربوط می‌شود، مثلاً مسائل و مشکلات جسمی و فیزیکی، ما از کار افتادن سیستم ایکس، ورزش نکردن، مشکلات روزمره در کار و زندگی، همه و همه در زمره مسئولیت‌های حیاتی ما است؛ اگر به دلیل جهل و نادانی و پیروی از نفس اماره و خارج شدن از راه مستقیم، یا مصرف مواد مخدر و یا هر کار ضد ارزشی دیگر، مصیبت و مشکلی برای من به وجود آمد، این خود من هستم که باید آن را اصلاح کنم، نه خداوند و هیچ‌ فرد دیگر مسول حل آن نیست. خداوند به واسطه قدرت اختیار، معجزات و نعمت‌های خود را هم به من داده است، حال این من هستم که چگونه از این نعمت‌ها می‌توانم استفاده کنم. می‌توانم در راه فسق و فجور، همه این نعمت‌ها را به باتلاق بریزم و نابود کنم یا نه، در راه صراط مستقیم و ارزش‌ها به نحو احسنت استفاده کنم.

بنابراین؛ اگر این نعمت‌ها را در راه فسق و فجور صرف کردم به باتلاق و به نابودی می‌رسم، حالا اینجا می‌آیم و از خداوند طلبکار می‌شوم. نفس‌لوامه من شروع به سرزنش من می‌کند و پشیمان می‌شوم. در حقیقت، دچار عذاب وجدان می‌شوم. بعد از این مرحله، نفس مطمئنه و قابل اطمینان وارد میدان می‌شود. وقتی با تزکیه و پالایش، نفس عماره و لوامه را پشت سر گذاشتم، نفس مطمئنه من را به حال خوش دعوت می‌کند. وادی چهارم این تأثیر را روی من گذاشته و به من همسفر این آموزش را داده و به من اموزش می‌دهد که در برابر مشکلات، خودت هستی و باید مسئولیت کارهای خودت را بپذیری. این مشکلات را نه خداوند و نه هیچ فرد دیگری برای تو به وجود نیاورده که حالا بخواهند برای تو حل کنند. پس خودت در برابر آن‌ها سر تعظیم و تسلیم فرود بیاور و با تمام توان حرکت کن و آن‌ها را بپذیر و منتظر کمک هم نباش و برای حل مشکلات خود اقدام کن و مسئولیت مشکلات خود را به هیچ فردی حتی خداوند واگذار نکن. حرکت کن، چون با حرکت، راه نمایان می‌شود؛ وقتی حرکت کردی، آن موقع به حول و قوه الهی، نیروهای مثبت و الهی برای شکست نیروهای اهریمن به کمک تو خواهند آمد. به قول اساتید کنگره، وقتی فرمان‌های الهی انجام شود و مشق‌ها درست و به راستی نوشته شود، رسیدن به سلسله جبال حتمی است و قدرت مطلق از رگ گردن به ما نزدیک‌تر است.

انسان تا زمانی که خودش را نشناسد، مسئولیت‌های خودش را به خداوند واگذار می‌کند و مسبب تمام اشتباهات خودش را دیگران و خداوند می‌داند. برای شناختن انسان در این وادی، به شکافتن هسته انسان که شامل دو بخش است، اشاره می‌شود: هسته درونی و بیرونی، صور آشکار و صور پنهان انسان. یکی از اصلی‌ترین و مهم‌ترین مباحث در علوم انسانی، شناخت نفس او است که جزئی از صور پنهان انسان است.

برای اینکه من خودم را بیشتر بشناسم، لازم و ضروری است که در ابتدا، نفس خودم را بشناسم؛ موجودیت خودم و خواسته‌های معقول و نامعقول خودم را تشخیص بدهم که این تشخیص نیاز به آگاهی و دانایی دارد.

پایین‌ترین مرتبه نفس، نفس اماره یا نفس‌امر کننده است که به آن نفس حیوانی هم گفته می‌شود. انسان همانند حیوانات به صورت غریزی، آنچه را دوست دارد و خواسته‌اش باشد، به انجام می‌رساند و از کارهایی که انجام داده، هیچ وقت ناراحت نمی‌شود. مرتبه بعدی، نفس لوامه و سرزنش‌کننده است. در این مرتبه، انسان از کرده خودش پشیمان و ناراحت می‌شود. این مرتبه از نفس، طیف وسیعی دارد و شخص از کرده خودش ناراحت و دچار عذاب وجدان می‌شود. سومین مرتبه، نفس مطمئنه یا قابل اطمینان است. رسیدن به این مرتبه از نفس یعنی رسیدن به صلح و آرامش در زندگی و انسان را به تکامل نزدیک می‌کند.

من همیشه به این فکر می‌کنم که اگر حمایت‌های خانم آنی بزرگ از آقای مهندس و کنگره نبود، من همسفر الان اینجا نبودم. از زحمات ایشان تشکر می‌کنم. تشکر کردن من به این گونه نیست که فقط با زبان از ایشان تشکر کنم. این تشکر کردن جای خودش را دارد. باید با مرتب آمدنم به کنگره و خدمت کردن‌ و‌ رعایت قوانین و‌ حرمت‌ها، از ایشان تشکر واقعی را انجام دهم که همان تشکر عملی است؛ اگر بخواهم خدمتگزار واقعی  برای کنگره باشم و به حال خوش برسم؛ باید کتاب عشق یا همان چهارده وادی را که به فرموده آقای مهندس، چهارده وادی راه رسیدن به خود هست را در زندگی خودم کاربردی کنم. برای من این سوال است چرا تیتر وادی‌ها را بالای سالن و درست روبه‌روی ما گذاشته‌اند؟ چون دائماً در جلسه هستیم و جلوی چشم ما باشد تا به آن‌ها عمل کنیم.

من سه سال است که در کنگره هستم و خداوند راه کنگره را به من نشان داده و دارم زندگی می‌کنم. هرچند که مشیت الهی بر این بود و این تقدیر را برایم رقم زد که بین راه، مسافرم را از دست دادم و ضربه شدید روحی به من وارد شد؛ ولی به لطف خداوند و آموزش‌های اقای مهندس در کنگره و محبت دوستان کنگره، در حال خدمت کردن، از خدمت نایستادم و به خدمت خود ادامه دادم. ممنون که به حرف‌های من گوش دادید.

عکاسی: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر زینب (لژیون سوم)
ویراستار: همسفر صدیقه رهجوی راهنما همسفر پریسا (لژیون اول)
ارسال: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر زینب (لژیون سوم)
همسفران نمایندگی دلیجان