در سال‌های حضورم در کنگره ۶۰، یکی از مهم‌ترین آموزه‌هایی که دریافت کرده‌ام، موضوع حرمت کنگره ۶۰ است. شاید در ابتدا این سؤال برایم پیش می‌آمد که چرا تا این حد بر پرهیز از روابط مالی، کاری و خانوادگی بین اعضا تأکید می‌شود، اما با گذشت زمان، مشاهده، تجربه و لمس فضای آموزشی در کنگره به فلسفه عمیق این قوانین پی بردم.
در کنگره ۶۰ نیروی انتظامی، پلیس، دادگاه و سیستم‌های نظارتی مرسوم وجود ندارد و حتی نیازی به وجود آنها هم نیست چون سیستم به صورت هوشمند افرادی که حرکت‌ها را رعایت نمی‌کنند به مرور زمان حذف می‌کند. اگرچه هیچ قاضی و دادگاهی در کنگره نداریم اما نظم و آرامش کاملی بر فضای آن حاکم است. نه درگیری و مشاجره‌ای در کار است، نه بی‌احترامی و ناهنجاری که به نظرم دلیل این آرامش، حفظ حرمت‌ها و رعایت اصول مشخص‌شده‌ای است که هدف آنها، محافظت از مسیر درمان و جلوگیری از انحرافات احتمالی است.
اعضای کنگره با هدف درمان اعتیاد، گرد هم آمده‌اند؛ نه برای برقراری دوستی‌های خارج از مسیر درمان، نه برای مشارکت‌های اقتصادی و نه برای روابط خانوادگی. تجربه نشان داده است که ورود به روابط مالی و کاری، زمینه‌ساز اختلافات، کینه‌توزی، بدبینی و حتی دشمنی می‌شود. آقای مهندس در سی‌دی دشمن بیان کردند که روابط و دوستی های ما بسیار با ارزش‌تر از منافع اقتصادی هست که ممکن است بدست بیاوریم بنابراین بهتر است مطابق حرمت های کنگره شصت، این مکان را برای خودمان و آیندگان محفوظ نگه داریم چراکه در اثر یک ارتباط کاری، مالی و خانوادگی ممکن است مسیر درمان افراد به کل تغییر کند یا آسیب ببیند.
همین‌طور روابط شخصی و خانوادگی باعث می‌شود که حریم‌ها شکسته شده و محیط امن و درمان‌محور کنگره، به فضایی پرتنش تبدیل گردد. از این رو، در کنگره آموخته‌ام که همانند ستون‌هایی که با فاصله مناسب از یکدیگر سقفی را نگه می‌دارند، ما نیز باید حد و مرزهای مشخصی را میان خود و دیگران حفظ کنیم؛ نه آن‌قدر نزدیک که ساختار فروبپاشد، و نه آن‌قدر دور که ارتباط و انسجام از بین برود.
رعایت نکردن حرمت‌ها نه‌تنها فرد را از مسیر درمان دور می‌سازد، بلکه می‌تواند به بنیان کل مجموعه آسیب وارد کند. اصولی نظیر راست‌گویی، پرهیز از غیبت، دخالت نکردن در مسائل سیاسی، رعایت پوشش مناسب، حفظ اموال شخصی و عدم تبادل مالی بدون هماهنگی، همگی برای حفظ یک ساختار سالم و مؤثر در درمان طراحی شده‌اند. هر فرد با رفتار و گفتار خود، جایگاهش را مشخص می‌کند و کسی که با متانت، احترام و حفظ حریم‌ها در مسیر حرکت کند، بدون شک از احترام دیگران نیز برخوردار خواهد شد.
کنگره ۶۰ برای بسیاری از ما، فرصتی دوباره برای ساختن زندگی و احیای نفسمان است. اگر این اصول نبود، امروز با فضایی ناآرام، پر از شکایت و تنش مواجه بودیم؛ اما به لطف رعایت حرمت‌ها، توانسته‌ایم محیطی امن، آموزنده و حمایتی را تجربه کنیم. بر این باورم که حرمت‌ها، ستون‌های اصلی بنای درمان در کنگره ۶۰ هستند. اگر خواهان حفظ سلامتی و تداوم در مسیر رهایی هستم، باید در حفظ این ساختار سالم کوشا باشم.
نویسنده: راهنما دنور همسفر زهرا (لژیون دوم)
رابط خبری لژیون سردار : همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون دوم)
ویراستاری و ارسال: همسفر نرگس نگهبان سایت
همسفران نمایندگی یوسُف تهران
- تعداد بازدید از این مطلب :
103