انسان پس از انجام هر کار اشتباهی پشیمان می‌شود

سلام دوستان لیلا هستم مسافر نیکوتین و یک همسفر

وادی چهارم می‌گوید در مسائل حیاتی به خداوند سپردن؛ یعنی سلب مسئولیت از خویشتن است. منظورش این است که هر انسانی باید مسئولیت کار‌های خودش را بر عهده بگیرد و به موقع به وظیفه خودش عمل کند و از دیگران هیچ انتظاری نداشته باشد و بداند که خداوند هر انسانی، در این جهان هستی رسالتی دارد و بهر یک کاری به این جهان فرستاده شده و حتی هر موجودی را ‌هر انسانی به اندازه فهم و درک و شعور و تفکر درست خودش از این جهان هستی بهرهمند می‌شود.

اینطور نیست که من در جای خود بنشینم و مدام ذکر بخوانم دعا کنم و بگویم خداوند مثل قول چراغ جادو تمام خواسته‌های من را برآورده می‌کند، نیازی به تلاش و حرکت من نیست؛ مثل شرایط الان کشورمان همه مسئولین بیایند بگویند که خب حالا که دشمن حمله کرده ما به خداوند توکل می‌کنیم و همه مسئولیت گردن خداوند است و انشالله که همه چیز را درست می‌کند، خداوند کمک می‌کند اما باید من هم تلاش کنم و دفاع کنم.

خداوند پس از خلق انسان، او را بر سر یک دوراهی قرار داد و به انسان اختیار کامل داد هر راهی را که می‌خواهد انتخاب کند؛ یک راه پندار و گفتار و کردار راستین و سالم و صلح آمیز و تقوا، و راه دیگر فسق و فجور و دروغ و گژی و زشتی و پلیدی، این من بنده من انسان هستم که راه درست را باید انتخاب کنم و تلاش و کوشش کنم که به نتیجه مطلوبی برسم.

انسان‌ها عقلب در نفس اماره هستند که مرحله نفس حیوانی هم گفته می‌شود در این مرحله انسان خواسته معقول و غیر معلول  برایش مهم نیست فقط می‌خواهد آن کار را انجام بدهد و یا آن خواسته را دارد و به هر نحوی که شده به انجام می‌رساند حتی قتل می‌کند دزدی می‌کند جرم بزرگی مرتکب می‌شود اما ذره‌ای وجدانش ناراحت نیست، بایستی تلاش کند که از این مرحله در بیاید و به مرحله نفس لوامه برسد که نفس سرزنش کننده است.

انسان پس از انجام هر کار اشتباهی پشیمان می‌شود و خودش را سرزنش می‌کند وقتی در این مرحله نفس خود را تقویت کند و به سمت ارزش‌ها حرکت کند و همیشه با تفکر کار انجام بدهد حتما به مرحله نفس مطمئنه نزدیک می‌شود و همیشه در آرامش است و دیگر سعی می‌کند اشتباه نکند و وظیفه و مسئولیت خودش را قبول داشته باشد. در جهان هستی همه مسئولیت دارند حتی خداوند هم مسئولیت دارد کمی دقت کنیم خواهیم دید که چقد دقیق و زیبا مسئولیت خودش را انجام داده زمین و آسمان را آفریده شب و روز آفریده تمام این نعماتی که در اختیارمان هست را آفریده است.

سلام دوستان ریحانه هستم، یک همسفر مسافر نیکوتین

انسان‌ها زمانی که آگاهی به رسالت خود نداشته باشند از زیر بار مسئولیت‌های خود، شانه خالی می‌کنند و مسئولیت کارهای خود را به دیگران و یا در مواقعی حتی به خداوند بزرگ واگذار می‌کنند. زمانی که ما کارهای خود را خودمان انجام ندهیم، می‌توانیم کاری کنیم که دیگران، احساس وظیفه و یا سلب مسئولیت از خود کنند. رفتار من طرز تفکر و میزان جهان بینی من را نشان می‌دهد. اگر من از دیگران توقع نداشته باشم و انتظار نداشته باشم که به من کمک کنند، من در زندگی خود، پیشرفت بهتری می‌کنم؛ زیرا تنها به خودم تکیه کردم و از خود انتظار دارم و همین امر باعث رشد و پیشرفت من در سطوح مختلف زندگی می‌شود.

در کنگره۶۰، جهان‌بینی آموزش داده می‌شود و یکی از عوامل جهان‌بینی، همان انتظار نداشتن از دیگران و به گردن گرفتن همه مسئولیت‌های خود می‌باشد. اگر من قبول کنم که مسافر من، مصرف کننده است و یا اگر قبول کنم که من هم یک مصرف کننده‌ دخانیات هستم؛ یعنی (بپذیرم) که در هر صورت، این مشکل من است، در نهایت می‌توانم با پذیرفتن مشکلم، آن را راحت‌تر حل کنم. اما اگر نپذیرم که مشکل من است و این مشکل را گردن خدا بندازم و هر روز ناشکری کنم، در نهایت مشکل روی مشکل من اضافه می‌شود و هیچ موقع نمی‌توانم سلامتی و زندگی خوبی را تجربه کنم و در ناامیدی و بدبختی فرو می‌روم.

اگر من نتوانم خودم مشکل خودم را، حل کنم و یا اگر تحمل سختی را نداشته باشم و نتوانم راه حلی برای خود پیدا کنم و نتیجه کارهای خود را به خداوند بسپارم نمی‌توانم به گنج واقعی خودم برسم. این سختی‌ها، پلی هستن به سمت آزادی و یک نردبان به سمت آسمان است. آخر هر شبی، یک سپیدی است. من باور دارم بعد از هر زمستان سختی، یک بهار سبز و قشنگ منتظر من است. خواستن، توانستن است. هیچ مانعی، برای ایستادگی در برابر اراده مصمم من وجود ندارد، کافی است که قدم اول را بردارم، تا نیروهای مثبت، من را در این مسیر یاری کند.

در وادی چهارم آموزش می‌گیریم که هر موجودی دارای مسئولیت‌های خودش است و هیچ کس مسئول، مسئولیت‌های من نیست و خودم با کسب آگاهی در مسیر زندگی می‌توانم تصمیم درست و یا نادرست بگیرم و عواقب هر تصمیم بر عهده خودم می‌باشد؛ زیرا که فرق انسان با حیوان در قدرت اختیار و تصمیم گیری می‌باشد.

اگر من در مسیر درست قرار بگیرم و به سمت ارزش‌ها بروم، یعنی عاقبت تصمیم من درست است؛ اما اگر در مسیر ضد ارزش‌ها قرار بگیرم و تصمیمات من، بر اساس نیروهای منفی باشد؛ در نهایت به مقصد اشتباه می‌رسم. پس خود کرده را، تدبیر است. سعی کنیم در زندگی در حال آموزش باشیم و همیشه مسئولیت کارها و تصمیم‌های خود را، بر عهده بگیریم تا بتوانیم در هر مقطعی رشد کنیم و به دانایی موثر برسیم.

سلام دوستان سحر هستم یک همسفر مسافر نیکوتین

در این وادی ما سعی می‌کنیم برای مسائل حیاتی خودمان جایگاه و مسئولیت  قدرت مطلق و جایگاه خودمان را تا حد امکان مشخص و مرز بندی کنیم؛ چون درخواست و برداشت و نگرش بعضی از ما  انسان‌ها از قدرت مطلق یا نیروی نظام دهنده کل هستی ممکن است با هم متفاوت باشد.

اگر به قدرت مطلق معتقد باشیم می‌دانیم که مسئولیت اعمال را که ما انسان‌ها انجام می‌دهیم بر عهده خودمان است. به اعتقاد ما دعا راز و نیاز و نیایش موقعی می‌تواند مطلوب و موثر واقع گردد که ما حداقل در مسیر ارزش ها و یا صراط مستقیم حرکت کنیم و از فرامین خداوند پيروی کنیم و بار مسئولیت زندگی خودمان را بپذیریم و از تلاش و کوشش فرو گذار نکنیم، آن وقت دعا و راز و نیاز و نیایش در پیشگاه خداوند موثر واقع خواهد شد چون این وعده او است و برای شناخت این نیرو بایستی اول از دروازه  خود عبور کنیم، باید اول خودمان را بشناسیم و این وادی هسته انسان را برای ما می‌شکافد. هسته جسم یا صور آشکار انسان، و هسته خارجی یا صور پنهان انسان و برای شناخت انسان، نفس را تعریف می‌کنند که نفس تعیین موجودیت می‌کند هم در ظاهر و هم در باطن انسان و نفسی دارای خواسته‌هایی می‌باشد که این خواسته‌ها معقول و غیر معقول هر انسانی هستند.

این نکته را به درستی می‌دانیم که هر وقت قدرت مطلق را صدا بزنیم ما را یاری و هدایت خواهد نمود مشروط به این که ما نیز در جهت خواست منطقی و عقلانی خود قدم برداریم؛ اگر سیم ما به قدرت مطلق وصل باشد شایسته است که برای حفظ اتصال خود با قدرت مطلق به طرف مبداء سیم حرکت کنیم و اگر در جهت خلاف مبدا حرکت کنیم سیم و یا اتصال و ارتباط ما با او قطع خواهد شد در نتیجه؛ ما مسئولیت حیات خود را خود می‌پذیریم و سعی و کوشش لازم برای رسیدن به اهداف خودمان را به انجام می‌رسانیم و مطمئن هستیم که قدرت مطلق و نیروهای مافوق ما را یاری و هدایت خواهند نمود.

این وادی به من آموزش داد که خود بار مسئولیت مصرفم را به عهده بگیرم و اشتباهات خودم را گردن خداوند و دیگران نندازم چون خودم مسبب اصلی مصرف قلیان هستم؛ چون برای من حکم تفریح‌های دور همی و آرامش بخش شب‌ها و تنهایی‌هایم و مسکنی بود برای دردهایم؛ ولی این ضد ارزشی بارسنگینی بود روی دوش‌هایم که همه جا با من بود و مهمان بیمارستان‌ها بودم و این ضدارزشی هم صور آشکار و هم صور پنهانم را تخریب کرده بود که من آگاهی نداشتم من به خوبی به این نتیجه رسیدم فردی به دستورات و خواسته‌های غیر معقول و ضدارزشی نفس خودش عمل کند گمراه می‌شود و از خداوند شاکرم که مرا در مسیر کنگره۶۰ قرار داد تا با آموزش‌های نابشان راه درست که راه مستقیم است را پیدا کنم و با لژیون ویلیام آشنا بشم و به درمان برسم و از جناب مهندس و خانواده محترمشان بی‌نهایت سپاسگزارم.

رابط خبری: همسفر لیلا رهجو راهنما ویلیام همسفر سمانه (لژیون اول ویلیام)
ارسال: همسفر سارا رهجوی راهنما همسفر سمیه (لژیون چهارم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی باغستان کرج