گروه خانواده_ وادی چهارم وادی مسئولیت

جلسه دوازدهم از دوره پنجم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی زاهدان به استادی مرزبان همسفر ام‌البنین نگهبانی همسفر زهره و دبیری همسفر ام‌البنین با دستور جلسه <<وادی چهارم و تأثیر آن روی من >> روز چهارشنبه ۴ تیر ماه سال ۱۴۰۴ راس ساعت ۱۶ آغاز بکار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

خداوند را سپاسگزارم که در این جایگاه قرار دارم.

 از نگهبان جلسه و راهنمای عزیزم تشکر می‌کنم که به من اجازه خدمت دادند ؛ همیشه دوست داشتم مکانی باشد که من در آن آموزش بگیرم، و به حال خوب برسم. که این حال خوب را مدیون آقای مهندس و راهنمای عزیزم خانم مهدیه هستم. دستور جلسه امروز از دو بخش تشکیل شده است.

<< بخش اول وادی چهارم و بخش دوم رهایی خانم معصومه عزیز>> که جا دارد به راهنمای عزیز خانم زهرا تبریک عرض کنم .

امیدوارم که همیشه سفر دومی‌ها به خوبی بتوانند خدمت کنند، وقتی  ما در سفر اول بودیم سفر دومی‌ها زحمت می‌کشیدند؛ صندلی می‌گذاشتند که ما استفاده کنیم و آموزش بگیریم تا به رهایی برسیم امیدوارم که همیشه سفر دومی‌های ما ماندگار باشند تا بتوانیم این پیام را به افرادی که خواهان رهایی  و درمان هستند نیز برسانیم.

وادی چهارم بیشتر وادی مسئولیت است. اکثر انسان‌ها همیشه مسئولیت خود را به گردن دیگران می‌اندازند و همیشه دنبال یک راه فراری هستند، که مسئولیت کار خود را قبول نکنند.

همیشه قبل از اینکه مسافرهایمان به رهایی برسند. بسیار دعا و نیایش می‌کردیم که دیگر مصرف نکنند؛ ولی هیچ تلاش و کوششی نمی‌کردیم ولی مسافرهای ما آمدند کنگره و مسئولیت کار خود را قبول کردند که ما مصرف کننده‌ایم. خود من قبول کردم؛ که مسافر من و همسر من مصرف کننده است. و باید درمان بشود و ۱۰ ماه طول کشید؛ که درمان شد و ما به رهایی رسیدیم اینگونه نیست که یک شبه درمان شده باشیم.

ما باید در هر زمینه مسئولیت پذیر باشیم و این سی دی بسیار،بسیار به درد ما همسفران می‌خورد .مایی که فکر می‌کنیم خداوند؛ غول چراغ جادو است که ما فقط بشینیم دعا کنیم و هیچ تلاشی نکنیم و خداوند اجابت کند مثلاً از خواب که بیدار می‌شویم بگوییم خداوندا به من خانه بده خب ؛بایدمن تلاش و کوشش کرده باشیم که از خداوند خانه بخواهم. خود من قبل از ورود به کنگره همیشه می‌گفتم؛ خدایا چرا اعتیاد را سر راه ما قرار داده ای و الان من واقعاً خوشحالم که به واسطه اعتیاد مسافر من درمان شد و خود من آموزش گرفتم درست است که مسافرهای ما طی ده ماه درمان شدند ؛اما خود من حس می‌کنم بعد یک سال و نیمی که به کنگره آمده‌ام. تازه توانستم به آن تعادل برسم.

 همیشه این سوال از ما می‌شود که چرا همسفرها باید با کنگره بیایند؟ در صورتی که بزرگترین ضربه‌ها را همسفرها خورده‌اند چون، مصرف کنندگان به واسطه اعتیاد زیاد متوجه ضربه‌ای که به خانواده و به خصوص همسرها وارد شده است نبوده‌اند من خیلی توجه کردم ؛که بیشتر همسفرها و مسافرها در جلسات عمومی شرکت می‌کنند ولی در جلسات خصوصی نه ،هنوز هم سفرها به این درک نرسیدند و مسئولیت را قبول نکردند که باید به خاطر خودشان به کنگره بیایند، و آموزش بگیرند .

باید به جای دعا و نیایش مسئولیت کار خود را چه در مشکلات و چه در زمینه های دیگر بپذیریم؛ امیدوارم همیشه ما بتوانیم مسئولیت کارهای خود را بپذیریم راهی برویم که صراط مسقیم باشد.

تایپیست: همسفر مبینا رهجوی راهنما همسفر مهدیه (لژیون یکم)
عکس و ارسال: همسفر سمیه رهجوی راهنما همسفر مهدیه (لژیون یکم)
همسفران نمایندگی زاهدان