وادی چهارم به من آموخت که همه چیز در دست من است. این وادی، مسئولیت تمام وظایف و نقش‌ها را به عهده خود من قرار داد و آموختم که هیچ‌کس در انجام وظایف من، نقشی ندارد و تا زمانی که تلاش نکنم به هیچ‌چیز نخواهم رسید. من ابتدا باید مسئولیت‌های خود را بپذیرم؛ سپس با تفکر و آموزش برای انجام آن‌ها تلاش کنم و دست از حرکت برندارم؛ اگر این‌گونه عمل نکنم، مصداق ضرب‌المثل «همسایه‌ها یاری کنید تا من شوهرداری کنم» خواهم شد و این موضوع، مانع پیشرفت من می‌شود.
چند سال پیش، همسر من در مغازه‌ای شروع به کار کرد و از آن زمان در انجام کارهای منزل، کوچک‌ترین کمکی به من نمی‌کرد و از این موضوع بسیار رنج می‌بردم؛ زیرا خود من نیز شاغل بودم. در محیط کار نیز فشار عصبی زیادی را متحمل می‌شدم و زمانی که خسته برمی‌گشتم با انبوهی از کارهای منزل روبه‌رو می‌شدم و مدام ناراحتی خود را از این موضوع به همسرم ابراز می‌کردم و در نهایت، با تنش‌های عصبی زیادی مواجه می‌شدم و هنگام تنهایی باخدا و گریه‌کردن، خود را سبک می‌کردم.
من با ورود به کنگره و شروع آموزش‌ها زمانی که به وادی چهارم رسیدم، راهنمای عزیزم؛ خانم الهام به من آموختند که هیچ‌وقت، هیچ مشکلی را تحمل نکنم؛ زیرا مانند زودپز در حالت انفجار قرار می‌گیرم و صبر همراه با تلاش را جایگزین تحمل کنم و بدانم که خداوند بهترین‌ها را در بهترین زمان برای ما مقدر خواهد کرد. اکنون هر زمان که با سختی و ناراحتی مواجه می‌شوم؛ به خود می‌گویم، صبر کن و به روزهای خوب فکر کن و این کار به من کمک فوق‌العاده‌ای می‌کند که دور از افکار منفی، برای یافتن راه‌حل درست، تفکر و برنامه‌ریزی کنم.
در پایان از آقای مهندس بنیان کنگره۶۰ و خانواده محترم ایشان و تمام افرادی که برای بهبود حال همسفران و مسافران خدمت و تلاش می‌کنند، سپاس‌گزارم و از خداوند خواستار سلامتی و حال خوش برای تمامی آن‌ها هستم.
نویسنده: همسفر مرضیه رهجوی راهنما همسفر الهام (لژیون سوم)
رابط خبری: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر الهام (لژیون سوم)
ارسال: مرزبان خبری همسفر طاهره
همسفران نمایندگی نائین
- تعداد بازدید از این مطلب :
48