مسولیت حیات بر عهده انسان است

سلام مرضیه هستم یک‌ همسفر 
وادی چهارم می‌گوید: مسئولیت دادن به خداوند یعنی سلب مسئولیت از خود. ما در وادی یک و دو  آموختیم که باید اول تفکر کنیم و ناامید نباشیم و در وادی سه آموختیم که مسئولیت مشکلات خودمان را به گردن دیگران نیندازیم؛ اما وادی چهارم به ما می‌آموزد که مسئولیت مشکلاتمان را حتی به گردن خداوند نیز نیندازیم؛ و همین‌طور در این وادی ما سعی می‌کنیم مرز بین خود و خدای خودمان را مشخص کنیم. همیشه مسئولیت‌ها دوطرفه است. وادی چهارم به ما می‌‌آموزد که در مسائل حیاتی مسئولیت به عهده خودمان است.

وقتی از مسائل حیاتی صحبت می‌کنیم یعنی هر مسئله‌ای که به حیات ما مربوط می‌شود (جسمی و فیزیکی) اگر من به دلیل جهل و نادانی خودم از صراط مستقیم خارج‌شده‌ام و مشکلاتی برای من به وجود آمده است وادی چهارم، به من می‌آموزد که تمام مسئولیت کارها و رفتارها و عملکرد خود را قبول کنم. ما انسان‌ها، باید بدانیم که  اولین و آخرین موجودی هستیم که اختیار کامل داریم. این من هستم که می‌توانم، راه‌های ارزشی یا راه‌های ضد ارزشی را انتخاب کنم. من باید روی وجود خودم حساب باز کنم و بعد از گرفتن آموزش‌ها، با تلاش و استمرار حرکت کنم؛ اگر کار خود را به خوبی انجام دادم آن وقت می‌توانم از خداوند کمک بخواهم و انتظار حمایت داشته باشم.

زمانی که در صراط مستقیم قرار بگیرم و پیرو ارزش‌ها باشم آنگاه نیروی مافوق در مسیر حامی و هدایت‌گر من خواهد بود. در این وادی از نفس می‌گوید «نفس، تعیین موجودیتی است که در هر صورت، ظاهر و باطن انسان را می‌نمایاند.» قسمت اصلی و یا اصل خودِ موجود است که تعیین موجودیت می‌کند، خواسته‌های معقول و نامعقول دارد. نفس نه جسم است و نه روح برای مثال نفس یک گیاه، گیاه را، نفس یک انسان، انسان را و نفس یک حیوان، حیوان را تعیین موجودیت می‌کند. نفس انسان بر مبنای خواسته‌ها و دانایی او در یک رتبه و یا یک درجه قرار می‌گیرد، سه مرحله: نفس اَماره، نفس لوّامه، نفس مطمئنه را دارد.

قانون پذیرش مسئولیت حیات و واگذار کردن اختیار به انسان در تمامی مراحل زندگی ما نقش مهمی را به عهده دارد حال چه در مرحله نفس اماره باشیم یا در مرحله نفس لوّامه و یا نفس مطمئنه به هر حال فرقی نمی‌کند؛ باید هر یک از ما انسان‌ها کلیه مسئولیت‌های حیات خود را بپذیریم و بر عهده هیچ‌کس حتی خداوند نگذاریم. من امروز خداوند را شاکرم که در کنگره هستم، آموزش می‌گیرم و برای مسائل زندگی، خودم تلاش می‌کنم و دیگر از دیگران هیچ انتظاری ندارم که مسائل زندگی من‌ را حل کنند. همیشه می‌گویند: از تو حرکت از خداوند برکت؛ پس باید مسئولیت کارهای خودم را بپذیرم و برای رسیدن به هدف‌های صحیح خود تلاش کنم.

سلام مریم هستم یک همسفر 

دستور جلسه در مورد وادی چهارم و تاثیر آن روی من است. در این وادی فرد باید بپذیرد، که مسئولیت انتخاب‌ها، رفتارها و پیامدهای آن‌ها با خودش است و نباید مسئولیت را به گردن دیگران و یا نیروی مطلق بیاندازد.
از دلایل عدم به عهده گرفتن مسئولیت در فرد می‌توان به عدم‌انگیزه و عدم‌اعتماد به‌نفس، ترس، و راحت‌طلبی را نام برد. این‌ها باعث می‌شود به دنبال مقصر در اطراف خود بگردیم و در آخر اگر کسی را پیدا نکردیم همه بار مسئولیت آن کارها را به عهده خداوند می اندازیم و می‌گوییم او ما را حمایت نکرده است تا از نگاه‌ها و توجهات و سوالات دیگران دور شویم. تا بتوانیم به آن مسیر خود ادامه دهیم و به خواسته نفس اماره خود جواب مثبت بدهیم.
در صورتی که خداوند انسان را صاحب اختیار خلق کرده و این ما هستیم که بایستی به اختیار خود مسیر خود را انتخاب و در ان حرکت کنیم. دقیقا مانند جاده ای است که علامت خطر و پرتگاه  را در جاده به ما نشان می‌دهد؛ ولی ما باز آن مسیر اشتباه را انتخاب می‌کنیم و به پرتگاه د عمق تاریکی‌ها سقوط می‌کنیم و پیرو نفس و تیروی منفی خواهیم شد.
در واقع افرادی که مسئولیت کار و خطاهای خود را نمی‌پذیرند افرادی هستند که در انجام کارهای‌ خودشان ناتوان هستند و با بهانه‌های مختلف و از روی کاهلی و تنبلی از انجام کارها سر‌‌باز می‌زنند و نتیجه این می‌شود که برای رسیدن به اهداف خودشان نتیجه مطلوبی کسب نمی‌کنند، می‌توان گفت پذیرش مسئولیت اولین قدم برای تغییرات و اصلاحات درونی تزکیه و‌ پالایش نفس است که با  بالا بردن آگاهی و دانایی اتفاق می‌افتد. در ادامه می‌تواند به حل مشکلات ما کمک کند و ما را به مسیر روشنایی و صراط مستقیم برساند.

ویرایش: همسفر صدیقه رهجوی راهنما همسفر پریسا (لژیون اول)
ارسال: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر زینب (لژیون سوم)
همسفران نمایندگی دلیجان