کم کردن توقع تا چند برابر شدن موفقیت

مسئولیت همیشه دو‌ طرف است. همان‌طور که خداوند در مقابل ما مسئولیت دارد ما هم در مقابل خداوند مسئولیت داریم؛ ولی نباید همه برنامه‌ها و خواسته‌های زندگی خود را به خداوند واگذار کنیم تا خداوند آن‌ها را اجرا کند. انسان احساسات مختلفی دارد که یکی از آن‌ها انسان را دچار بیهودگی و پوچی می‌کند، راحت طلبی است. انسان در طول زندگی گاهی دچار این حس می‌شود و در طی آن مسولیت‌های خود را به دیگران واگذار می‌کند.

واگذاری مسئولیت‌های خود به خداوند یعنی دور شدن از موفقیت یعنی تلاش نکردن برای زندگی که برای آن آفریده شده‌ایم. فردی را تصور کنید که موفق شدن را دوست دارد؛ ولی برای آن تلاشی نمی‌کند مثلاً دوست دارد که مهندس شود؛ ولی برای رسیدن به آن قدمی برنمی‌دارد. انسان باید برای رسیدن به تک‌تک خواسته‌های خود و تمام مسئولیت‌هایش روی خودش حساب کند نه دیگران و به خودش بگوید این مسولیت من است؛ من موظف به انجام آن هستم و توقع خود را کم کنم تا موفقیت خود را چند برابر کنم.

قبل از این‌که وارد کنگره۶۰ شوم تمام مسائل خودم را چه مسائل حیاتی و چه غیر حیاتی را به خداوند و دیگران واگذار می‌کردم چون توانایی و قدرت انجام هیچ کاری را نداشتم؛ اما حالا به لطف خدا و آقای مهندس دژاکام یاد گرفتم که مسائل را حل کنم نه از آن‌ها عبور کنم. قبلاً با مصرف دخانیات بر اثر نداشتن آگاهی هیچ موقع خودم را مقصر نمی‌دانستم و همیشه به دنبال مقصر بودم، می‌گفتم که دیگران باعث می‌شوند که فردی مصرف کننده شود. افکار نادرست است که فرد را در حالت سکون نگه‌ می‌دارد و دچاره توقع بیجا می‌کند. 

من در ذهنم هم نمی‌گنجید که یک روزی بتوانم مسولیت تمام کارهای خود را بپذیرم. با کمک وادی چهارم و انجام دادن آن البته به آهستگی و ذره ذره به دانایی رسیدم. کارهایی که قبلاً جلوی روی کوه بودند اکنون خیلی کوچک شده‌اند. این وادی به من یاد می‌دهد که هیچ تخریب به یک باره بر ما وارد نشده است که یک شب حل شود باید به خودمان زمان بدهیم تا بتوانیم یاد بگیریم مسولیت کارهایمان را قبول کنیم. پذیرش یعنی پنجاه درصد پیمودن راه است.

نویسنده و رابط خبری: راهنمای ویلیام‌وایت همسفر زینب(نمایندگی حسنانی)
ویراستار و ارسال: مسافر نیکوتین فاطمه رهجوی راهنمای ویلیام وایت همسفر فریبا (نمایندگی سهروردی)
گروه همسفران ویلیام‌وایت کنگره۶۰