دست خداوند از همه بالاتر است اما اختیار با خودمان است

چهارمین جلسه از دوره اول سری کارگاههای آموزشی خصوصی مسافران  کنگره ۶۰ نمایندگی تربت حیدریه در روزهای یکشنبه با استادی مسافر جواد و نگهبانی  مسافر علی و دبیری مسافر محمد  با دستور جلسه " وادی چهارم و تاثیر آن روی من" مورخ 01 تیر ماه 1404 راس ساعت ۱۷ آغاز به کار نمود.
خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان جواد هستم مسافر...
خداوند را شاکرم بابت اجازه حضور و خدمت در این جایگاه، دستور جلسه امروز وادی چهارم "درمسائل حیاتی به خداوند سپردن یعنی سلب مسئولیت از خویش"
برداشت من از این وادی این است که در مسائل حیاتی یعنی در زندگی همه چیز رو به خدا واگذار نکنیم و یا مثلا نگوییم خداوند ما و خلق کرده بنابراین اعتیادم هم ،کار خداست پس مخارج زندگی هم باید خداوند بدهد و یا بگوییم که چون خداوند مارا خلق کرده پس همه مشکلات زندگیمان را هم باید حل کند.
نه اینطور نیست و خداوند ناظر برهمه اعمال ما است. ما باید خودمان در مسیر ارزش ها و روشنایی حرکت کنیم. زمانی که خداوند انسان را خلق کرد او را در سر یک دوراهی گذاشت، یکی روشنایی و دیگری تاریکی، اختیار را هم به او داد و تنها فرق انسان با بقیه موجودات همین است. بعضی گمان می کنند که فرق انسان بابقیه موجودات در عقل او است ولی اشتباه می کنند چون این اختیار است که انسان را متفاوت می کند و در این دوراهی هم خدا اختیار را به خودمان داد که به سمت تاریکی یا روشنایی حرکت کنیم. دست خدا همواره بالای همه دست ها می‌باشد و درنهایت مسئولیت همه کارها بعهده خودمان است ولی دعا و نیایش هم تاثیر خود را دارد .
در ادامه لازمه خدا شناسی، خودشناسی می باشد و راجب انسان دو صور آشکار و پنهان وجود دارد که صور آشکار چیزی است که به چشم می بینیم ولی صور پنهان به چشم دیده نمی شود مثل نفس و آگاهی میباشد.



نفس  تعیین موجودیت می کند، در انسان سه نفس وجود دارد که نفس اماره، لوامه و مطمئنه می‌باشند. که هر نفس خواسته هایی دارد، در مسیر ارزش ها نباید به خواسته های نامعقول گوش کرد و بها داد. بالاترین مرتبه نفس حیوان پایین ترین مرتبه نفس در انسان است که نفس اماره می‌باشد. خواسته چه بد و چه خوب باشد انسان اگر در مرحله نفس اماره باشد به آن گوش می کند و هرکاری را انجام میدهد. بعد که به نفس لوامه میرسیم خودمان را سرزنش میکنیم که فلان کار بد را چرا انجام دادیم؟ و در اخر نفس مطمئنه است که تعداد کمی به آن می رسند و همه ذکر آنها خداوند می‌شود. همه کار برای خداوند انجام می دهند و همواره در مسیر روشنایی هستند.
خداوند میگوید که از تو حرکت از من برکت پس سعی کنیم که همیشه در مسیر روشنایی و ارزش ها حرکت کنیم تا خداوند هم به ما کمک کند و راز و نیاز و دعا را فراموش نکنیم و از نیروهای مافوق کمک بگیریم تا نیروی مثبت به ما القا شود و در نهایت باید دانست همه مسئولیت های زندگی بر دوش خودمان است و نمی توانیم بگوییم که خداوند باید همه کارها را خودش برای ما درست کند. ما باید همیشه در مسیر مستقیم،  روشنایی و ارزش ها حرکت کنیم...
متشکر از همه دوستان که به صحبت هایم گوش کردید.
مرزبان کشیک: مسافر خیرالله
تایپ: مسافر محمد لژیون اول
ویرایش: مسافر مهدی
ارسال و عکس: مسافر رضا لژیون اول