تمام جایگاه‌هایی که انسان با آن سر‌ و کار دارد قوانین خاص خود را داراست.

پنجمین جلسه از دوره نهم سری کارگاه‌های آموزشی عمومی کنگره‌۶۰ ویژه مسافران و همسفران با استادی راهنما مسافر رضا و نگهبانی مسافر محمود و دبیری مسافر پیمان با دستور جلسه "آداب معاشرت، ادب و بی‌ادبی، تعادل و بی‌تعادلی" پنجشنبه ۲۲‌خرداد ماه ۱۴۰۴ راس ساعت ۰۰ :۱۷  آغاز به کار کرد. 

خلاصه سخنان استاد: 

سلام دوستان، رضا هستم مسافر
خدا را شاکرم که روزی من شد تا در این جایگاه قرار بگیرم و از همه‌ی شما عزیزان آموزش بگیرم. از آقای مهندس و خانواده‌ی محترمشان تشکر می‌کنم که این بستر را فراهم کردند. از راهنمای درمان اعتیاد همچنین راهنمای درمان سیگارم قدردانی می‌کنم.
افتتاح شعبه‌ جدید را به همه‌ی مسافران و همسفران همچنین عزیزانی که کمک کردند تا در آخر امر، امر اول اجرا شود، تبریک عرض می‌کنم. امیدوارم در این مکان جدید، خانواده‌ها به آرامش و مسافران به رهایی برسند.
در مورد دستور جلسه باید بگویم وقتی ما وارد مرحله‌ انسانی می‌شویم، هر کار، عمل و موجودیتی قوانین خاص خود را دارد که باید این قوانین رعایت شود. هر فردی این قوانین را بیشتر رعایت کند، اصطلاحاً انسان با ادب‌تری است. برای مثال: پدر، همسر یا فرزند بودن یا شراکت داشتن، قوانین خاص خود را دارد.
تمام جایگاه‌هایی که انسان با آن سر و کار دارد، حتماً قوانین خاص خود را داراست که قبلاً راجع به آن‌ها صحبت شده، تجربه و تفکراتی راجع به آن‌ها بوده است. جهان‌بینی که ما در کنگره‌۶۰ داریم، تعالیمی است که از کلام‌الله گرفته شده و بی‌نقص است و با فراگیری این قوانین، در امنیت و آرامش بیشتری زندگی می‌کنیم.
تعادل داشتن به معنی این‌ است که هر چیزی در جای خود، پایدار و ثابت باشد. دنیای اعتیاد آداب و رسوم خودش را دارد و من نمی‌توانم با آن آداب و رسومی که در زمان مصرف مواد مخدر زندگی می‌کردم، به دنیای رهایی فکر کنم.
من در زمان مصرف، هر موقع حالم خراب می‌شد یا مشکلی پیش می‌آمد، با کم و زیاد کردن مواد مصرفی خود، آن تعادل را در خود ایجاد می‌کردم؛ ولی این تعادل ناپایدار بود؛ اما اکنون که به عنوان یک مسافر سفر اولی به کنگره‌۶۰ آمده‌ام، سفر می‌کنم و آرام آرام مواد کنار می‌رود، یک سری آموزش‌ها می‌گیرم که با کاربردی کردن آن‌ها، به تعادل و پایداری نزدیک شوم و قوانین را هم به آرامی یاد می‌گیرم.
مسافر سفر اول، قوانین خود را دارد. نباید هر ساعتی بخوابد یا بیدار شود. هر جا دلش خواست برود و بیاید. مسافر سفر اولی باید ساعت ۱۰ شب بخوابد، صبح ساعت ۶ بیدار شود، سی‌دی‌هایش را کامل بنویسد و حضورش در جلسات الزامی است. اگر قصد من، درمان شدن است باید در جلسات حتماً حضور داشته باشم و وظایفی که در سی‌دی "وظایف رهجو" جناب مهندس بیان کردند را رعایت کنم تا به آن تعادل برسم.
انرژی گرفتن در زمان مصرف، از مواد‌مخدر بود. حال در سفر دوم باید چه کنیم؟ باید با کاربردی کردن آموزش‌هایی که در سفر اول یاد گرفته‌ایم، تعادل را به زندگی خود برگردانیم.
در کنگره‌۶۰ یک سری آموزش‌ها را یاد می‌گیریم؛ ولی خارج از کنگره‌۶۰ با ما جوری برخورد می‌شود که حالِ خرابی به ما دست می‌‌دهد. برای این موقعیت، دو راه‌حل دارم. نخست، کسی که این کار را انجام داد، آگاهی کامل نداشته و جهالت دارد و آن کار را انجام می‌دهد، پس کارش باعث آزار و اذیت می‌شود یا این‌که نیاز دارد و باید نیازش را برطرف کند که باز هم علت، جهل و ناآگاهی آن شخص است. این دو مسیر به من کمک می‌کند در مقابل آدم‌هایی که در بیرون از کنگره‌۶۰ هستند، بدون مواد مخدر، در مواجه با آن افراد، به تعادل لازم برسم.
مهندس در سی‌دی "دشمن" می‌فرمایند: با اقوام و دوستان تا حد امکان معامله نکنید و این کمک می‌کند تا دوستی و فامیلی سر جای خود بماند و اگر قرار شد در شرایط خاص این کار انجام شود، حتماً باید طوری رفتار کنیم که وظایف هر شخص، مشخص باشد.
امیدوارم این دستور جلسه و تعالیم آقای مهندس، برای ما تلنگری باشد که آداب معاشرت را یاد بگیریم و بدانیم که هر کاری آداب خود را دارد. هر چقدر این آداب را بیشتر یاد بگیریم، در آرامش، امنیت و آسایش بیشتری هستیم.
از این‌که به صحبت‌های توجه کردید، سپاسگزارم.

عکس :مسافر مهدی لژیون سوم 

تایپ و ویراستاری  :مسافر کریم لژیون چهارم 

بارگزاری : همسفر حسین لژیون سوم