باید مهارت معاشرت با همه‌ی انسان‌ها را فراگرفت

اولین جلسه از دوره بیست‌و‌سوم سری کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ ویژه همسفران آقا، نمایندگی پرستار، با استادی دستیار دیده‌بان محترم، همسفر مَهراد، نگهبانی همسفر علی و دبیری موقت همسفر رضا، با دستور جلسه «آداب معاشرت، ادب و بی‌ادبی، تعادل و بی‌تعادلی» پنج‌شنبه 22 خرداد ۱۴۰4، ساعت ۱۴ آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان، مَهراد هستم، همسفر.
بسیار خوشحالم که بار دیگر در خدمت شما هستم. برای من بسیار جالب است که هر فرد، نسبت به هر دستور جلسه‌ای که انتخاب می‌شود، یا با آن مسئله‌ای دارد یا آن را پشت سر گذاشته و به سطحی از دانایی رسیده است.
خود من در زمینه‌ی معاشرت بسیار ضعیف بودم، اما مدتی است که روی خودم کار می‌کنم و در این زمینه پیشرفت کرده‌ام. بستری که این امکان را برایم فراهم کرده، کنگره ۶۰ است، جایی که می‌توان تمرین کرد و مهارت‌های ارتباطی را بهبود بخشید.
در بحث تقویت ویژگی‌های انسانی، ما دو جنبه‌ی ذره‌ای و موجی داریم؛ جنبه‌ی ذره‌ای به خودشناسی و فردیت مربوط می‌شود، در حالی که جنبه‌ی موجی شامل ارتباطات و تعاملات اجتماعی است. هر دو جنبه ضروری هستند و باید میان آن‌ها تعادل برقرار شود.
در گذشته، در زمینه‌ی رفت‌وآمدهای خانوادگی بسیار سخت‌گیر بودم، به‌ویژه در ارتباط با خانواده‌ی همسرم، و رفت‌وآمد بسیار محدودی داشتم. افراد را دسته‌بندی می‌کردم، همانند دوران ساسانیان، این‌ها خوبند، آن‌ها بدند، از برخی باید فاصله گرفت. اما تمام این مسائل را در کنگره آموختم، و امروز اعتقاد دارم که باید مهارت معاشرت با همه‌ی انسان‌ها را فراگرفت. زیرا همه‌ی انسان‌ها هم نیمه‌ی تاریک دارند و هم نیمه‌ی روشن، و این من هستم که در برخورد و معاشرتم با دیگران، تعیین می‌کنم کدام نیمه‌ی آن‌ها به سمت من بازتاب پیدا کند.

آقای مهندس می‌فرمایند: «اگر با فردی صحبت کردید، فارغ از سطح تحصیلات یا جایگاه اجتماعی او خواه رفتگر باشد یا پزشک و به هر دلیلی از شما ناراحت شد، این بدان معناست که شما مهارت صحیح گفت‌وگو را ندارید.» این جمله همیشه در ذهن من باقی مانده است.
ایشان همچنین در مورد نحوه تعامل راهنما با رهجو می‌فرمایند: «ببینید استادان من چگونه با من صحبت می‌کنند؛ راهنما نیز باید با رهجویانش با همان ادب و احترام رفتار کند.» همچنین، مفهوم «برجک زدن» به‌عنوان یک تکانه‌ی اصلاحی مطرح می‌شود که فرد را به خودآگاهی برمی‌گرداند.
استاد امین نیز می‌فرمایند که در میدان جنگ، گاهی نمی‌توان با ملایمت دستور داد. نمی‌توان به رهجو گفت: «عزیزم، لطفاً آرپی‌جی را بردار و شلیک کن.» اگر دیر بجنبد، نیروهای منفی او را از مسیر منحرف خواهند کرد.
در مورد تعادل و بی‌تعادلی، تجربه‌ی شخصی‌ام این است که در رانندگی مشکلات زیادی داشتم. هر اتفاق کوچکی، مانند یک بوق یا سبقت گرفتن، می‌توانست مرا از حالت تعادل خارج کند. البته نمی‌گویم که کاملاً اصلاح شده‌ام، اما بسیار بهتر شده‌ام. اگر کسی بتواند تنها با یک فحش یا رفتار ناخوشایند، مرا از تعادل خارج کند و عصبانی سازد، قطعاً من دچار مشکل بی‌تعادلی هستم. همان‌طور که آقای مهندس می‌فرمایند: «فحش چیزی جز باد هوا نیست.»
از اینکه به صحبت‌های من گوش دادید، بسیار سپاسگزارم.

تایپ، ویراستاری و بارگذاری: خدمت‌گزاران سایت همسفران آقا، شعبه پرستار