آداب معاشرت یعنی بدانیم، چگونه با دیگران رفتار کنیم تا هم خود ما محترم بمانیم و هم دل دیگران را به دست آوریم. ادب، فقط یک رفتار ظاهری نیست؛ بلکه یک حالت درونی از احترام، درک متقابل و تعادل است. ادب یعنی بتوانیم بدون توهین، مخالفت کنیم؛ بدون بلند کردن صدا، سخن خود را بیان کنیم و تشخیص دهیم چه زمانی باید سکوت کنیم، چه زمانی حمایت کنیم و چه هنگام باید گوش بدهیم. بیادبی، همیشه داد زدن و توهین کردن نیست، گاهی یک نگاه بیتفاوت، یک جمله نابجا یا حتی رفتار سرد و بیاحساس نیز نوعی بیادبی است.
تعادل در معاشرت یعنی نه آن قدر خودمان را عقب بکشیم که نادیده گرفته شویم و نه آن قدر پیش برویم که به حریم دیگران آسیب بزنیم. انسان متعادل نه زیادهخواه است و نه بیتفاوت؛ نه خود را مرکز عالم میداند و نه خود را بیارزش میپندارد. زندگی اجتماعی سالم روی ستونهای ادب و درک ساخته میشود. هر کجا این ستونها ترک بخورند، بینظمی، دلخوری و فاصله، جای صمیمیت را خواهند گرفت. ما با رعایت آداب معاشرت، به دنیا اعلام میکنیم، نه تنها دیگران را میفهمیم بلکه خودمان را نیز خوب میشناسیم.
نویسنده: همسفر صدف رهجو راهنما همسفر الهام (لژیون نهم)
ویرایش: همسفر سمانه رهجو راهنما همسفر هدی (لژیون پانزدهم)
ویراستار و ارسال: همسفر مرضیه رهجو راهنما همسفر بهاره (لژیون دوازدهم)
همسفران نمایندگی ایمان
- تعداد بازدید از این مطلب :
107