ادب سرمایه‌ای بزرگ است

سلام دوستان فرزانه هستم راهنما یک همسفر

مبحث امروز ما در مورد آداب معاشرت است. ما در مقوله آداب معاشرت یاد گرفتیم که در چهار چوبی تعیین شده از طرف دین، یا اجتماع خود حرکت کنیم. برای هر رفتار ما یک خط قرمزی وجود دارد که اگر این خط قرمزها رعایت نشود، یعنی ما آداب و معاشرت را یاد نگرفتیم و شاید تعریف درستی از آداب و معاشرت نداشتیم. قوانینی که اصلاً سخت و دشوار نیستند؛ اما رعایت کردن آن باعث ایجاد تعادل و رعایت نکردن آن باعث بی‌تعادلی می‌شود. روی هر کدام از موارد که فکر کنید به چند شاخه تقسیم می‌شود، مثلاً در مورد غذا خوردن چندین نکته هست که هر کدام اگر رعایت نشود چه تأثیرات منفی بر ما خواهد گذاشت، پرخوری، با دهان پر صحبت کردن، قبل از گرسنه شدن غذا خوردن و... است مورد بعدی حضور در جمع است که چطور وارد شدن، چگونه سلام کردن، نحوه برخورد با بزرگترها، نوع رفتار با کوچکترها و ... را شامل می‌شود. همه این‌ها مجموعه‌ای از رفتارها هستند که در چهارچوبی تعیین شده است و این روزها حضور داشتن در صفحه مجازی شاید به نظر مهم نباشد که این هم از آداب  معاشرت است؛ اما مهم‌ترین بخش آداب معاشرت، تعادل و بی‌تعادلی، ادب و بی‌ادبی در این زمینه خود را نشان می‌دهد. زمانی که ما مطالبی را بدون سقم و صحت آن، به دیگران انتقال می‌دهیم و یا بدون تفکر با نقل و انتقال آن مطالب، با آبروی دیگران بازی می‌کنیم، وقتی بدون اجازه وارد حریم خصوصی آنها می‌شویم، این‌ها تماماً حاکی از نداشتن اخلاق و بی‌تعادلی است. ناآگاهی من از آداب معاشرت در رفتار، کردار و گفتار من خود را به شکل بی‌تعادلی نشان می‌دهد و بی‌ادبی نشانگر بی‌تعادلی است. با آموزش جهان‌بینی و بالا بردن سطح آگاهی و دانایی می‌توانیم به تعادل برسیم، وقتی انسانی متعادل است رفتارش بر اساس ادب و نزاکت خواهد بود؛ پس اولین چیزی که یک شخص با ادب در خود دارد دانایی است

سلام دوستان هاجر هستم یک همسفر

ما در کنگره فرا گرفتیم که برای داشتن یک زندگی آرام و لذت بخش رسیدن به تعادل امری مهم است. برای رسیدن به این امر نیازمند بالا بردن دانایی و آگاهی عقل هستیم. یک مسافر یا همسفر در سفر تلاش می‌کند، جسم و روان را به تعادل نسبی برساند. انسان‌ها هر کدام مسئولیتی در هستی دارند که باید انجام بدهند و لازمه آن آداب معاشرت و ادب داشتن هست. ما انسان‌ها در برابر همدیگر و مخلوقات الهی باید حقوقی را رعایت کنیم، مثلاً حق پدر و مادر یا فرزند، همسر و همسایه که لازمه آن داشتن ادب است. انسان‌هایی که ادب را رعایت می‌کنند، مشمول رحمت الهی قرار می‌گیرند، اگر کسی حق دیگران را رعایت نکند و حد و حدود دیگران را زیر پا بگذارد ظلم کرده است و بی‌ادبی انجام داده است. انسان می‌تواند با آداب معاشرت خود، دشمنی‌ها را به دوستی و دوستی را به دشمنی تبدیل کند. مدارا کردن با دوستان و دشمنان هنر انسان‌های بزرگ است. انسان‌های جاهل و حقیر تاب و توان ادب ورزی را ندارند.

سلام دوستان مرضیه هستم یک همسفر

آقای مهندس می‌‌فرمایند: «که همه چیز در زندگی آداب دارد و تعادل و بی‌تعادلی خیلی مهم است». تعادل، یعنی پایداری و همه چیز سر جای خود پایدار باشد. انسان ذره‌ذره از تعادل خارج می‌شود و باعث آزار و اذیت دیگران می‌شود. وقتی از مرحله حیوانی وارد مرحله انسانی می‌شویم هر چیزی تعریف شده است، مثل غذا خوردن که راه و روش خودش را دارد، بدون اجازه به مکانی وارد نشدن، در کار دیگران تجسس نکردن و... کسی که این آداب را رعایت کند، انسان باادبی است و در غیر این صورت بی‌ادب تلقی می‌شود، حتی سخن گفتن هم آدابی دارد و انسان نمی‌تواند با همه به یک صورت صبحت کند و در هر مکان و با هر شخصیتی باید طبق آداب معاشرت آن مکان و شخص رفتار و صحبت کنیم. در انتها هیچ انسانی بد نیست و اگر بدی می‌کند به آگاهی و دانش لازم نرسیده است.

سلام دوستان زهرا هستم یک همسفر

در کنگره60، یک مصرف‌کننده مواد مخدر زمانی در درمان خود موفق می‌شود که همراه با درمان به تعادل لازم هم رسیده است. تعادل از عدل و عدالت می‌آید، یعنی باید هر چیزی سر جای خودش قرار بگیرد؛ پس یک مصرف‌کننده در کنگره با رسیدن به درمان و تعادل، به جایگاه واقعی خود می‌رسد و آن موقع هست که با رعایت کردن قوانین، آداب و رسوم در جمع و ارتباط با دیگران کمال ادب و نزاکت را به مرحله اجرا درمی‌آورد؛ پس این دستور جلسه‌ای هست که هر انسانی باید آن را بداند و رعايت کند و متوجه شود که از انرژی خود در جایگاه خودش استفاده نماید.

سلام دوستان ناهید هستم یک همسفر

انسان موجودی است که به صورت اجتماعی زندگی می‌کند و در جامعه با افراد زیادی در ارتباط است و رعایت کردن آداب معاشرت در هر جا و مکانی آداب خاص خودش را دارد، وقتی این آداب رعایت نشود، فرد بی‌ادب تلقی می‌شود. هر انسانی برداساس دانایی و نادانی جایگاه  خودش را مشخص می‌کند و این در صورتی است که انسان هر چه داناتر باادب‌تر و با تعادل‌تر است. فاکتور اصلی این موضوع تفکر است که باید تغییر کند و تعادل در شخص به‌وجود آید. هر کجا و هر کاری آداب خاص خودش را دارد، مثلاً تعادل در رفتار ما با دیگران، محبت کردن، غذا خوردن، خرید کردن و... که با آموزش‌های کنگره و به کارگیری آن‌ها می‌توانیم به آداب معاشرت و خوب زندگی کردن برسیم؛ همانطور که بزرگان گفته‌اند با دیگران همانطور رفتار کنید که می‌خواهید آن‌ها با شما رفتار کنند.

سلام دوستان مدینه هستم یک همسفر

هیچ ثروتی مانند عقل و هیچ فقری مانند نادانی نیست. ادب سرمایه‌ای بزرگ است که محروم بودن از ادب آتش به جان خود و دیگران انداختن است، وقت شناس نبودن، دروغ گفتن، سخن دیگران را قطع کردن، در امور دیگران تجسس کردن و زباله ریختن در خیابان مواردی از بی‌ادبی و عدم تعادل هست. هیچ انسانی بد نیست، بلکه نداشتن دانایی، آگاهی و همچنین فرا نگرفتن امغوزش درست، دلیل بر این بدی می‌شود، اگر ما بدانیم انسان‌هایی که به ما بدی می‌کنند به خاطر جهل‌شان است دیگر ناراحت نمی‌شویم و رنج نمی‌بریم. آداب و معاشرت فقط در رفتار نیست، بلکه خوردن غذا هم آداب مخصوص خود را دارد که رعایت آن باعث سلامتی می‌شود.

ویرایش: همسفر خاطره رهجوی راهنما همسفر فرزانه (لژیون دهم)
عکاس: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون دوازدهم)
ویراستاری و ارسال: همسفر آرزو رهجوی راهنما همسفر هاجر (لژیون هفتم) نگهبان سایت
نمایندگی همسفران میرداماد اصفهان