گروه خانواده_ انسانی که ادب دارد، یعنی تعادل دارد

موضوع دستور جلسه «آداب معاشرت، ادب و بی‌ادبی، تعادل و بی تعادلی» است که زنجیروار به هم متصل هستند. آداب به معنی رسم و روش هر چیزی است و تعادل یعنی پایداری. آداب و معاشرت هر انسانی ادب او را نمایان می‌کند، هر چه آداب و معاشرت انسان بالاتر باشد مؤدب‌تر است. انسانی که ادب دارد یعنی تعادل دارد.

در هستی هم هر چیزی دارای آدابی است؛ هر انسانی در خانواده و جامعه با میزان ادب و تعادل خودش با دیگران و خانواده ارتباط برقرار می‌کند، اما بشر امروزه براثر مشکلات و عدم آگاهی، ذره‌ذره از تعادل خارج می‌شود. بی‌تعادلی فقط روی قشر مصرف‌کننده نیست، خیلی از افراد در جامعه ممکن است از تحصیلات و مقام و ثروت بالایی هم برخوردار باشند؛ اما تعادل لازم را نداشته باشند که با برخورد خود باعث رنجش دیگران و اطرافیان می‌شوند.

مواد مخدر روی جسم و روان یک فرد مصرف‌کننده اثر می‌گذارد و به تجربه‌ من همسفر، یک فرد مصرف‌کننده اولین آداب و ارتباطش با خانواده خود است که کمرنگ می‌شود، مثل مادر، پدر، همسر، فرزند و ... و همه را به‌نوعی در مشکل خود مقصر می‌داند و ممکن است که این مشکل هم برای ما همسفران براثر ضد ارزش‌ها و حس‌های آلوده وجود داشته باشد.

اما زمانی که در کنگره قرار بگیریم می‌توانیم با آموزش، تفکر و تجربه میزان دانایی خود را بالا ببریم و ذره‌ذره حس‌های آلوده را تزکیه و پالایش کنیم. آن‌وقت متوجه می‌شویم که مقصر خود بوده‌ایم که میزان ادب و ارتباط با خانواده کمرنگ شده و افسوس گذشته را می‌خوریم که چرا به‌جای محبت کردن و دریافت کردن، ارتباط ما این‌گونه بوده و سعی می‌کنیم که خود را اصلاح نماییم.

ما با ورود به کنگره و بالا بردن جهان‌بینی و یادگرفتن خیلی از مسائل، زندگی خود را از بی‌تعادلی به تعادل می‌رسانیم. تعادل باید در تمام امورات زندگی ما باشد و ما باید در خوبی‌ها هم تعادل را رعایت کنیم، مثلاً محبت یکی از کارهای خوب است که اگر در محبت کردن به فرزندمان زیاده‌روی کنیم آن‌ها را لوس می‌کنیم. بی‌تعادلی فقط مخصوص یک فرد مصرف‌کننده نیست در گروه‌های مختلف می‌تواند باشد. انسان باید تعادل داشته باشد تا دیگران را مورد رنجش قرار ندهد و کسی که ادب دارد، تعادل هم دارد و کسی که بی‌ادب است بی‌تعادل است.

غذا خوردن رسم خاصی دارد که نباید زیاده‌روی کرد یا کم‌ خوردن و خساست به خرج دادن؛ باید به‌اندازه خورد، در ورزش کردن باید تعادل خاصی داشته باشد نه زیاد باشد نه انسان بی‌تحرک باشد. در صحبت کردن باید ادب داشته باشیم نباید زیاد حرف بزنیم یا وسط حرف کسی بپریم. خیلی چیزها هستند که جزء آداب‌ معاشرت محسوب می‌شوند.

انسان با یک بی‌ادبی کوچک شخصیت خود را نابود می‌کند. بی‌ادبی از جهل و نادانی انسان می‌آید. انسان مؤدب به همه‌چیز می‌رسد و هر چه آگاهی او بالا برود ادب او هم به‌مراتب بالاتر می‌رود. هرچه سطح ادب و گفتار من درست باشد می‌توانیم فردی باشیم که بتوانم با دیگر بهتر ارتباط برقرار کنم. از آقای مهندس حسین دژاکام و همچنین راهنمای خودم همسفر زهرا به خاطر آموزش‌های ارزشمندشان ممنونم.

نویسنده: همسفر زهرا 
رابط خبری: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون دوم)
ارسال: همسفر سمیه رهجوی راهنماهمسفر مهدیه (لژیون اول)
همسفران نمایندگی زاهدان