دلنوشته مسافر محمود در باب، آداب معاشرت، ادب و بی‌ادبی، تعادل و بی‌تعادلی

سلام دوستان محمود هستم یک مسافر، با بیش از ۲۵ سال تخریب وارد کنگره شدم، آخرین آنتی ایکس: شیره خوردنی و کشیدنی، مدت ۱۲ ماه و ۹ روز سفر کردم به روش دی اس تی، داروی درمان: شربت اوتی، راهنما: علی آقای سپاهی از لژیون ۲ شعبه رضا، ورزش درکنگره: دارت، الان هم با زحمات بی دریغ راهنمای خوبم ۷ ماه و ۲۲ روزه که آزاد و رها هستم.

وقتی به گذشته‌ام نگاه می‌کنم، می‌بینم که چقدر از تعادل دور بودم، زندگیم پر بود از افراط و تفریط؛ در کار، در روابط و حتی در احساساتم.
همیشه به دنبال چیزهایی بودم که فکر می‌کردم خوشحالم می‌کند، اما هیچ‌گاه به آرامش نرسیدم.
اعتیاد به مواد مخدر، تمام جنبه‌های زندگی‌ام را تحت تأثیر قرار داده بود و من را از خودم دور کرده بود، اما وقتی وارد کنگره شدم، با مفهوم تعادل آشنا شدم، اینجا یاد گرفتم که زندگی یعنی برقراری توازن میان همه جنبه‌ها؛ جسم، روح و روابط اجتماعی، برای اولین بار فهمیدم که نمی‌توان فقط به یک جنبه توجه کرد و انتظار داشت بقیه چیزها در مسیر درست حرکت کنند.
در کنگره، با آموزش‌های ارزشمندی آشنا شدم که به من کمک کرد تا احساسات و افکارم را مدیریت کنم، یاد گرفتم که باید به خودم گوش دهم و نیازهایم را بشناسم، با تمرین‌هایی که انجام دادم، توانستم توازن را در زندگی‌ام برقرار کنم، حالا می‌توانم با آرامش بیشتری با چالش‌ها روبه‌رو شوم و تصمیمات بهتری بگیرم.
تعادل برای من یعنی احترام به خود و دیگران، یعنی یادگیری اینکه گاهی باید نه بگویم و گاهی باید بله، یعنی داشتن وقت برای خودم، خانواده‌ام و دوستانم، حالا می‌دانم که زندگی یک سفر است و نه یک مقصد، هر روز فرصتی است برای یادگیری و رشد.
از همه شما دوستان عزیز می‌خواهم که به این مفهوم ارزشمند توجه کنید، بیایید با هم تلاش کنیم تا تعادل را در زندگی‌مان برقرار کنیم، چون تنها در این حالت است که می‌توانیم به آرامش واقعی دست پیدا کنیم.
با عشق و احترام، مسافر محمود
تایپ: مسافر محمود لژیون دوم
ارسال خبر: مسافر علی لژیون نهم
تایید خبر: مسافر داوود لژیون سوم
مرزبان خبری: مسافر مصطفی