انسان تا دچار مشکل و مصیبت نشود تکامل پیدا نخواهد کرد.استاد امین میفرمایند؛ تا زمانی که همه چیز درست و سر جای خودش باشد انسان فرمانبردار نخواهد بود و اصلاً به حرف دیگران گوش نخواهد داد، زیرا با خود میگوید راه و روش من درست است، فکر میکند که تنها خودش میتواند بدون آموزش به موفقیت و تکامل دست پیدا کند. انسان وقتی در مشکلات قرار میگیرد به دنبال چاره میگردد، به دنبال استاد میگردد. انسان رنج دیده حاضر است بپذیرد، حرف گوش کنند و رنج او باعث میشود که به دنبال کسب دانش برود. بسیاری از انسانها از رنجهایشان درس میگیرند اما باز فراموش میکنند. انسان هرچه در رنج، بیشتر تجربه کسب کند میتواند آبادانی بیشتری پیدا کند و به دانش بیشتری دست یابد. اما اینکه انسان بتواند رنج را برای خودش چگونه تفسیر کند بسیار حائز اهمیت است. اینکه جهانبینی میگوید آنچه در جهان بیرون از تو وجود دارد در درون تو هم هست، فقط باید بگردی و درون خودت آنها را پیدا کنی. این سرنخ بزرگی است، و اینکه فقط تفکر تنها قدرت حل نیست و بایستی آموزش ببینم، شاگردی کنم، حرف شنوی کنم، اطاعت کنم، باید تجربه کنم، باید نقطه تحمل خودم را بالا ببرم. انسانها دو حالت خواسته دارند، سکون یا حرکت. سکون خواست نیروهای بازدارنده است و حرکت خواست نیروهای الهی وجهان است. در جهان شما چیزی را نمیبینید که در سکون باشد و همه چیز در حال حرکت است. مثلاً باتلاق که در یک جا راکد است، در آن حیوانات ترسناکی مثل کروکودیل زندگی میکنند که انسان جرات نمیکند پای خود را داخل آن بگذارد. جهان هستی در حرکت است. ولی نیروهای منفی میخواهند این قاعده را بر هم بزنند و انسان را در سکون نگه دارند. باید مراقب عملکرد خود باشم تا در تله سکون قرار نگیرم. شرط رهایی از سکون تحمل مشکلات همراه سعی و تلاش و حرکت است.
نویسنده؛ همسفر مهسا رهجوی راهنما همسفر نصیبه (لژیون اول)
ویراستار؛ همسفر مینا رهجوی راهنما همسفر حدیقه (لژیون چهارم)
عکس و ارسال: همسفر سحر رهجوی راهنما همسفر حدیقه (لژیون چهارم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی گرگان
- تعداد بازدید از این مطلب :
45