مهمتر از جایگاه ایفای درست نقش ماست

دومین جلسه از دوره اول سری کارگاه های آموزشی عمومی کنگره ۶۰ نمایندگی صبا با استادی دیده بان همسفران خانم آنی کماندار، نگهبانی ایجنت مسافر ابراهیم و دبیری مسافر مهدی با دستور جلسه «جشن هفته دیده‌بان» در روز دوشنبه ۲۲ اردیبهشت ۱۴۰۴ ساعت ۱۶:۳۰ آغاز به کار کرد.

سخنان استاد:

سلام دوستان عزیز آنی هستم راهنمای همسفر، خوشحالم که امروز در خدمت شما خانم‌ها و آقایان محترم هستم. این هفته، هفته دیده‌بان است و می‌خواهم کمی درباره جایگاه دیده‌بان صحبت کنم. وقتی آقای مهندس، کنگره را تأسیس کردند، کنگره با حضور چهار نفر دیده‌بان آغاز به کار کرد. در ابتدا، خود آقای مهندس تنها دیده‌بان بودند، اما با گذشت زمان و گسترش کنگره، افزایش تعداد اعضا و شعب، نیاز به تقسیم مسئولیت‌ها احساس شد. بنابراین، آقای مهندس اولین دیده‌بان را انتخاب کردند و پس از آن، دیده‌بان‌های بعدی به‌طور جمعی و با مشورت اضافه شدند. این روند ادامه پیدا کرد تا تعداد دیده‌بان‌ها به چهارده نفر رسید. هر کدام از دیده‌بان‌ها مسئولیت خاصی دارند. مثلاً دیده‌بان انتخابات مرزبانی، دیده‌بان امور مالی، دیده‌بان سردار، دیده‌بان ورزش، دیده‌بان لژیون انضباطی، دیده‌بان راهنمایان و دیده‌بان تازه‌واردین، هر کدام وظیفه‌ مشخصی دارند. من هم به‌عنوان دیده‌بان همسفران خدمت می‌کنم. طبیعی است که یک نفر نمی‌تواند کل بخش همسفران را اداره کند. به همین دلیل، طبق نقشه‌ای که آقای مهندس طراحی کردند، در بخش همسفران تعدادی از اعضای منتخب که به آن‌ها «اسیستانت» گفته می‌شود، به کمک می‌آیند. حدود ۲۳ یا ۲۴ نفر از این عزیزان در بخش‌های مختلف فعالیت دارند. وظایف آن‌ها شبیه دیده‌بان‌هاست، اما در سطحی پایین‌تر است. همسفران هم بخش‌های مختلفی دارند از جمله بخش آموزش، ویلیام، تغذیه سالم، راهنمایان، ورزش، برگزاری مسابقات، سایت و دیگر امور. در هر یک از این بخش‌ها، چند نفر مسئول هستند و به‌تناسب حجم کارشان، یک یا چند دستیار کنارشان فعالیت می‌کند. بعضی از این اعضا، بومی استان‌های مختلف هستند و به آن‌ها «رابط» یا «اسیستانت رابط» گفته می‌شود. آن‌ها مسئول نظارت و بررسی نمایندگی‌های مناطق خود هستند. مثلاً یک نفر در استان خوزستان مسئول نظارت بر شعب اهواز، آبادان و دیگر شهرهای استان خوزستان است. وظیفه‌اش این است که بررسی کند کارها به‌درستی انجام می‌شود یا نه. اگر مشکلی پیش بیاید، آن را به بخش مربوطه ارجاع می‌دهد. مثلاً اگر در انتخابات مرزبانی مشکلی باشد، موضوع را به اسیستانت انتخابات گزارش می‌دهد تا کمک کنند مشکل حل شود.

در بخش آقایان هم دیده‌بان‌ها دستیارانی دارند که به آن‌ها کمک می‌کنند. اخیراً هم واژه‌ای به‌نام «اسیستانت دیده‌بان» مطرح شده که مسئول رسیدگی به امور شعب مختلف است، مشابه همان کاری که اسیستانت رابط‌ انجام می‌دهد. گفته‌اند که دیده‌بان‌ها ستون‌های کنگره هستند. البته من معتقدم که تمام اعضای کنگره مهم و ارزشمند هستند؛ از تازه‌واردی که وارد کنگره می‌شود، تا راهنما، مرزبان و همه خدمت‌گزاران مهم هستند ولی نکته‌ای که بسیار حائز اهمیت است، این است که هر فرد در هر جایگاهی که قرار می‌گیرد، چطور آن وظیفه را انجام می‌دهد. اگر من رهجو هستم، باید وظیفه‌ام را به‌درستی انجام بدهم. کنگره از من نمی‌خواهد کار عجیب و غریبی انجام بدهم بلکه تنها می‌خواهد که تبعیت کنم، به راهنما گوش بدهم، سی‌دی بنویسم، آموزش بگیرم و تغییر کنم. بدون آموزش، تغییر ممکن نیست. انسان به‌طور ناگهانی و با یک ورد یا دعا تغییر نمی‌کند، بلکه باید به‌تدریج یاد بگیرد، بفهمد، تغییر کند و تبدیل شود. همچنین، وظیفه راهنما هم بسیار سنگین است. او مسئول هدایت چند نفر است و باید آن‌ها را به‌درستی راهنمایی کند. چراکه هر رهجو یک حیات جاودان پیش رو و یک خانواده پشت سرش دارد. اگر درمان شود، خود و خانواده‌اش احیا خواهند شد. بنابراین، وظیفه راهنما بسیار حساس و ارزشمند است. بعضی‌ها تصور می‌کنند که دیده‌بان بودن فقط به‌معنای گرفتن احترام است، اما حقیقت این است که اصل ماجرا ایفای درست نقش در این جایگاه است. چراکه اگر من به‌عنوان دیده‌بان اشتباه عمل کنم، آسیبش هم به سیستم و هم به خودم می‌رسد پس باید با دقت و آگاهی عمل کنیم. حالا کمی درباره علم زندگی صحبت می‌کنم. آقای مهندس می‌گفتند: مهم‌ترین علمی که در هستی وجود دارد، علم زندگی است. این علم از همه علوم دیگر، مانند هنر، ریاضیات یا علوم تجربی، مهم‌تر است. اگر انسان علم زندگی را نیاموزد، همیشه در رنج و درد باقی خواهد ماند. علم زندگی یعنی اینکه چگونه درست زندگی کنیم؛ یعنی از قوانین الهی پیروی کنیم اگر بخواهیم در صلح و آرامش زندگی کنیم، باید از این قوانین تبعیت کنیم. در همه ادیان گفته شده است: دروغ نگو، خیانت نکن، تهمت نزن، بدگمانی نداشته باش، مهربان باش، بدی را با خوبی پاسخ بده و... وقتی این اصول را رعایت کنیم، کم‌کم از میدان‌های منفی فاصله می‌گیریم و وجودمان به آرامش می‌رسد. غیر از این، راهی وجود ندارد. جالب اینجاست که وقتی انسان از قوانین الهی تبعیت می‌کند، سیستم خمرش فعال شده و حال خوب پیدا می‌کند و شادی و نشئگی واقعی را تجربه می‌کند. ولی اگر از این قوانین فاصله بگیرد، این سیستم ضعیف می‌شود و انسان دچار افسردگی و ناراحتی‌های مختلف می‌شود. برخی تصور می‌کنند که جهنم یک مکان بیرونی است با آتش و شکنجه، اما واقعیت این است که جهنم و بهشت در درون ما هستند. ممکن است کسی اینجا نشسته باشد و از بیرون آرام باشد، اما درونش در حال سوختن باشد از حرص، حسادت، نفرت و... یا برعکس، کسی ممکن است درونش پر از آرامش و صلح باشد و در بهشت باشد. در پایان، امیدوارم خداوند توان داده و ما را در جهت خدمت درست هدایت کند تا مشکلات خود را حل کنیم و به دیگران کمک کنیم. از اینکه به حرف‌های من گوش کردید از همه شما متشکرم

در ادامه مراسم جشن هفته دیده بان در نمایندگی صبا برگزار گردید

عکس و تایپ: مسافر رضا
ارسال: مسافر حیدررضا
خدمتگزاران سایت نمایندگی صبا